Αυγερινοπούλου στην Βουλή: Προανήγγειλε την ίδρυση κέντρου διεθνούς πανεπιστημιακής συνεργασίας στην Αρχαία Ολυμπία

Ομιλία Αυγερινοπούλου στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας

Προανήγγειλε την ίδρυση κέντρου διεθνούς πανεπιστημιακής συνεργασίας στην Αρχαία Ολυμπία

Παρέμβαση πραγματοποίησε η Βουλευτής Ν. Ηλείας, Ν.Δ., Δρ. Διονυσία – Θεοδώρα Αυγερινοπούλου, στην Συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για την κύρωση του νομοσχέδιου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο: «Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις». Η Δρ. Αυγερινοπούλου έλαβε το λόγο και επισήμανε ότι με το παρόν νομοσχέδιο εισάγεται εκ νέου στο εκπαιδευτικό μας σύστημα η ελάχιστη βάση εισαγωγής ως μια μορφή a priori αξιολόγησης και αυτό-αξιολόγησης των μελλοντικών φοιτητών, ενώ εξήρε τη δυνατότητα κατάρτισης του μηχανογραφικού δελτίου σε δύο φάσεις για την ορθότερη επιλογή της σχολής.

Προανήγγειλε δε την ίδρυση κέντρου διεθνούς πανεπιστημιακής συνεργασίας στην Αρχαία Ολυμπία, το οποίο θα υποστηρίζει όσα ελληνικά πανεπιστήμια και τα τμήματά τους, καθώς και ερευνητικά ιδρύματα επιθυμούν συνεργασίες με σημαντικά επίσης πανεπιστήμια της αλλοδαπής.

Παρατίθεται κάτωθι ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας της:

«Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,  συζητούμε σήμερα ένα νομοσχέδιο σημαντικό για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς συμβάλλει καθοριστικά στην αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος.

Με το νομοσχέδιο εισάγεται εκ νέου στο εκπαιδευτικό μας σύστημα η ελάχιστη βάση εισαγωγής κατά τις πανελλαδικές εξετάσεις. Η ελάχιστη βάση εισαγωγής διαφοροποιείται ανά σχολή, τμήμα, εισαγωγική κατεύθυνση, δίνοντας μεγαλύτερη αυτονομία στα πανεπιστήμια και περισσότερες ευκαιρίες στους φοιτητές.

Είναι σωστό να υπάρχει μια ελάχιστη βάση εισαγωγής στο πανεπιστήμιο, όχι ως μια μορφή τιμωρίας ή αποκλεισμού σε όσους δεν μπόρεσαν να αποδώσουν καλά στις πανελλήνιες εξετάσεις, κάτι το οποίο μπορεί να είναι και ένα τυχαίο γεγονός ενίοτε, αλλά ως μια μορφή a priori  αξιολόγησης των μελλοντικών φοιτητών και παράλληλα -και ακόμα πιο σπουδαίο- μιας αυτό – αξιολόγησης του ίδιου του υποψηφίου, έτσι ώστε να μην οδηγείται σε σχολές που δεν του ταιριάζουν και στις οποίες ενδεχομένως δεν μπορεί να αποδώσει.

Επίσης, με τη δυνατότητα κατάρτισης του μηχανογραφικού δελτίου σε δύο φάσεις βοηθούμε στην ορθότερη επιλογή της σχολής. Με τη δυνατότητα υποβολής του παράλληλου μηχανογραφικού για τις δημόσιες σχολές ΙΕΚ  ανοίγονται στους νέους μας περισσότερες ευκαιρίες σταδιοδρομίας και κατάρτισης, συνδεδεμένες με την αγορά εργασίας.

Ως προς τις ρυθμίσεις για τη διεύρυνση των μέτρων ασφαλείας στον χώρο των ΑΕΙ, κρίνω πως κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Θα ήθελα να καταθέσω την προσωπική μου εμπειρία.

Είχα την ευκαιρία να σπουδάσω και να εργαστώ, παρότι παιδί χαμηλής οικονομικής στάθμης, αφού η οικογένειά μου δεν είχε πάρα πολλά χρήματα, σε τέσσερα σπουδαία πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτά προσφέρουν ένα εξαιρετικό ακαδημαϊκό περιβάλλον, εξαιρετικές υπηρεσίες στους φοιτητές τους. Κανένα απ’ αυτά δεν είδα να παραμένει αφύλακτο και να μπορεί να μπει ο καθένας όποτε θέλει στους χώρους τους και τις κτιριακές υποδομές τους. Οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι ήμασταν πλήρως ασφαλείς και μάλιστα μέχρι και αυτοκίνητα της υπηρεσίας φύλαξης των πανεπιστημίων μάς πήγαιναν στο σπίτι μας, αν το ζητούσαμε, κυρίως κατά τις βραδινές ώρες.

Αντιθέτως, όταν σπούδαζα στη Νομική Αθηνών θυμάμαι ότι ψάχναμε να βρούμε αίθουσες να κάνουμε μάθημα και δεν βρίσκαμε, τη στιγμή που οι αίθουσες διδασκαλίας ήταν μονίμως κατειλημμένες από φοιτητικές οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, από αιώνιους φοιτητές, οι οποίοι το μόνο μάθημα που έκαναν ήταν η χημεία, όπου έψαχναν να βρουν πώς θα φτιάξουν καλά εκρηκτικά για το μέλλον.

Αυτή ήταν τότε η ζοφερή πραγματικότητα και αυτήν την πραγματικότητα την έχουμε ήδη βελτιώσει και προσπαθούμε με κάθε βήμα και κυρίως με αυτό το νομοσχέδιο να τη βελτιώσουμε σήμερα. Οφείλουμε να το κάνουμε στο όνομα της δημόσιας δωρεάν παιδείας, η οποία πρέπει όχι μόνο να είναι δωρεάν, αλλά να είναι και ποιοτική. Οφείλουμε να την αναβαθμίσουμε, να αναβαθμίσουμε το δημόσιο πανεπιστήμιο για τον μέσο Έλληνα φοιτητή, αυτόν που δεν μπορεί, εάν δεν του αρέσει όπως είναι το ελληνικό πανεπιστήμιο σήμερα, να πάει και να σπουδάσει αλλού. Οφείλουμε να το κάνουμε και για όλους τους εξαίρετους Έλληνες φοιτητές και καθηγητές, που δυσκολεύονται με τις παρούσες συνθήκες να αποδώσουν στην Ελλάδα και όταν πάνε στο εξωτερικό διαπρέπουν. Το λέμε οι περισσότεροι.

Γιατί διαπρέπουν οι Έλληνες φοιτητές και οι ερευνητές μας και οι καθηγητές στο εξωτερικό; Διότι εκεί οι υποδομές είναι καλύτερες και τα πανεπιστήμια είναι πολύ πιο οργανωμένα.

Η φύλαξη των πανεπιστημιακών κτιρίων, λοιπόν, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργία σε κάποια τουλάχιστον από τα πανεπιστήμιά μας, καθώς υπάρχουν εκείνοι που δεν σέβονται ούτε τον φοιτητή που θέλει να σπουδάσει ούτε τον καθηγητή που θέλει να διδάξει ούτε τον διοικητικό υπάλληλο που θέλει να πάει στη δουλειά του το πρωί στο πανεπιστήμιο και να φύγει σώος και αβλαβής το βράδυ.

Είναι απαραίτητο διδάσκοντες, διδασκόμενοι και εργαζόμενοι να προστατεύονται και να μεταβαίνουν στις σπουδές και τη δουλειά τους απαλλαγμένοι από το άγχος των εισβολέων στα πανεπιστήμια, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προάγουμε τη γνώση και να μιλούμε για ακαδημαϊκή ελευθερία.

Το πανεπιστημιακό άσυλο στοχεύει να προστατεύσει την ελευθερία της σκέψης, της έρευνας και της διδασκαλίας και να μην εξυπηρετεί κανέναν άλλο σκοπό πέρα απ’ αυτά. Στη σκέψη μας και την συνείδηση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού αυτά πλέον τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και γι’ αυτόν τον λόγο το παρόν νομοσχέδιο δίνει ξεκάθαρες λύσεις.

Κλείνοντας, καθώς αναφερόμαστε σε θεσμούς υποστηρικτικούς προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση, θα ήθελα με τη σημερινή ευκαιρία να προαναγγείλω από το Βήμα της Βουλής κάτι για μένα ιδιαίτερα σημαντικό και ευχάριστο: Την ίδρυση στην αρχαία Ολυμπία, την κοιτίδα του ολυμπιακού πνεύματος, και την Ηλεία, την πατρίδα σπουδαίων διανοητών από την αρχαιότητα ως σήμερα, ενός κέντρου διεθνούς πανεπιστημιακής συνεργασίας, το οποίο θα υποστηρίζει όσα ελληνικά πανεπιστήμια και τα τμήματά τους, καθώς και ερευνητικά ιδρύματα επιθυμούν συνεργασίες με σημαντικά επίσης πανεπιστήμια της αλλοδαπής. Τα διακρατικά και διαπανεπιστημιακά αυτά προγράμματα θα φιλοξενηθούν στην παγκόσμια πόλη της αρχαίας Ολυμπίας.

Με τέτοιες πρωτοβουλίες, όπως και με το παρόν νομοσχέδιο, μπορεί να εμπεδωθεί περαιτέρω η βιώσιμη εκπαίδευση και να προωθηθεί η ελληνική αριστεία.

Ευχαριστώ πολύ».