Στις 14 Σεπτέμβρη 1829 υπογράφεται στην Αδριανούπολη η συνθήκη ειρήνης Ρωσίας-Τουρκίας, με την οποία τελείωσε ο ρωσοτουρκικός πόλεμος. Σ’ αυτόν τον πόλεμο, που άρχισε την άνοιξη του 1828, η Τουρκία ηττήθηκε κατά κράτος.
Με τη συνθήκη της Αδριανούπολης ο ποταμός Προύθος, ως το σημείο που χύνεται στο Δούναβη, ορίστηκε διαχωριστική γραμμή των συνόρων της Ρωσίας και της Τουρκίας στην Ευρώπη. Ολόκληρη η ακτή του Καυκάσου στη Μαύρη Θάλασσα, από τις εκβολές του Κουμπάν ως τη θέση Αγιος Νικόλαος, πέρασε οριστικά στη Ρωσία. Η Τουρκία αναγνώρισε την προσάρτηση στη Ρωσία των περιοχών της Υπερκαυκασίας.
Η Μολδαβία και η Βλαχία διατήρησαν την εσωτερική τους αυτονομία με το δικαίωμα να έχουν «τοπικό στρατό». Οσο για τη Σερβία, όπου είχε αρχίσει καινούρια εξέγερση, η τουρκική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να εφαρμόσει τους όρους της συνθήκης του Βουκουρεστίου, να παραχωρήσει δηλαδή στους Σέρβους το δικαίωμα να υποβάλλουν με αντιπροσώπους τους στο σουλτάνο τα αιτήματά τους για τις επείγουσες ανάγκες του σερβικού λαού. Με ένα σουλτανικό διάταγμα του 1830 η Σερβία αναγνωρίστηκε εσωτερικά ανεξάρτητη ηγεμονία, αλλά υποτελής στην Τουρκία.
Μια σπουδαία συνέπεια του ρωσοτουρκικού πολέμου ήταν ότι παραχωρήθηκε ανεξαρτησία στην Ελλάδα. Με τη συνθήκη της Αδριανούπολης η Τουρκία δέχτηκε όλους τους όρους για την εσωτερική οργάνωση και για τα σύνορα της Ελλάδας. Η Πύλη αναγνώρισε την ίδρυση ελληνικού κράτους, αλλά υποτελούς στην Τουρκία. Τα σύνορα του ελληνικού αυτού κράτους ορίζονταν από τον Αμβρακικό ως τον Παγασητικό Κόλπο.
Στα 1830 η Ελλάδα αναγνωρίστηκε τελείως ανεξάρτητη. Εμεναν όμως έξω από τα όριά της ένα μέρος της Ηπείρου, η Θεσσαλία, η Κρήτη, τα νησιά του Ιονίου και μερικοί άλλοι τόποι. Υστερα από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Αγγλία, στη Γαλλία και τη Ρωσία, για το πολιτικό σύστημα που θα ίσχυε στην Ελλάδα, εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μοναρχία, με επικεφαλής τον Γερμανό πρίγκιπα Οθωνα. Σε λίγο η Ελλάδα πέρασε στον οικονομικό και αμέσως μετά στον πολιτικό έλεγχο της Αγγλίας.
