Τα μηνύματα του πολιτικού κόσμου της Ηλείας για την Επέτειο του Πολυτεχνείου
Μηνύματα για την επέτειο του Πολυτεχνείου, στέλνει σήμερα ο πολιτικός κόσμος της Ηλείας:
Περιφερειάρχης Δυτ. Ελλάδας, Νεκτάριος Φαρμάκης
Βουλευτής Ηλείας της ΝΔ, Ανδρέας Νικολακόπουλος
Βουλευτής Ηλείας του ΚΙΝΑΛ, Μιχάλης Κατρίνης
Μιχάλης Κατρίνης: «Το Πολυτεχνείο αποτελεί ορόσημο για τη νεότερη πολιτική ιστορία μας»
Στην ειδική εκδήλωση μνήμης για τους Αγωνιστές και τα Θύματα της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της Δημοκρατίας, της Βουλής μίλησε ο βουλευτής Ηλείας Μιχάλης Κατρίνης, εκπροσωπώντας το Κίνημα Αλλαγής.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης του Μιχάλη Κατρίνη:
«Η Ιστορία παίζει αρκετές φορές περίεργα παιχνίδια.
Επιταχύνει ή επιβραδύνει τον πολιτικό χρόνο, αναδεικνύει ή επιχειρεί να παραγκωνίσει τον λαϊκό παράγοντα ως διαμορφωτή της πορείας της.
Δημιουργεί γενιές ηρωικές και σύμβολα σεβαστά και αναγνωρίσιμα.
Ιδιαίτερα σε μια χώρα που η ομαλότητα ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας στη σύγχρονη ιστορία της.
Γιατί από την εξέγερση του Πολυτεχνείου-που τιμούμε σήμερα- ξεκίνησε η αλλαγή υπέρ της δημοκρατικής ομαλότητας που βιώνουμε εδώ και 50 σχεδόν χρόνια.
Τα καλύτερα και πιο δημιουργικά χρόνια της χώρας, παρά τις κρίσεις που βιώσαμε και βιώνουμε, παρά τις διαφωνίες, παρά τις όποιες εντάσεις.
Το Πολυτεχνείο, ως ιστορικό γεγονός αλλά και με ό,τι αντιπροσωπεύει σε πολιτικό και εθνικό επίπεδο, τέθηκε στο στόχαστρο όσων θέλουν να διαγράψουν τη συλλογική ιστορική μνήμη και να ξαναγράψουν την Ιστορία.
Όλων όσοι βολεύονται με ‘’πάσης φύσεως υλικά’’ στις κοινοβουλευτικές τους ομάδες, έστω και αν όψιμα φόρεσαν το κοστούμι του κοινοβουλευτισμού.
Κάποιοι ισχυρίστηκαν, μάλιστα, ότι δεν υπήρξαν νεκροί στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Οι συγγενείς όμως του Διομήδη Κομνηνού, του Βασίλη Φάμελου, της Αικατερίνης Αργυροπούλου, του Γιώργου Γεριτσίδη, του Μάρκου Καραμανή, της Βασιλικής Μπεκιάρη, της Τόριλ Μαργκρέτα Ένγκελαντ και των δεκάδων άλλων που σκοτώθηκαν από επίορκους κρατικούς ή σε μανιώδη κατάσταση παρακρατικούς μηχανισμούς εκείνες τις ημέρες της «δόξας και του τρόμου», είναι ακόμη εδώ κοντά μας και μας τους θυμίζουν.
Η παρουσία και η μνήμη τους είναι αναγκαία, γιατί είναι αποτρεπτική για όλους όσοι διαπράττουν την ύβρη της αμφισβήτησης, προσπαθώντας να σκοτώσουν για δεύτερη φορά, αυτή τη φορά σε επίπεδο μνήμης, ανθρώπους που έδωσαν τη ζωή τους για τη Δημοκρατία.
Η προσπάθεια συκοφάντησης συνεχίστηκε με την άκριτη δαιμονοποίηση της γενιάς του Πολυτεχνείου, για όλα τα δεινά που έχουν συμβεί στη χώρα.
Συκοφαντήθηκε μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων με προσφορά στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, την επιστήμη, τις τέχνες και τα γράμματα.
Ανθρώπων που βεβαίως έκαναν και λάθη, όπως δικαιούνται να κάνουν όλοι ανεξαιρέτως.
Αλλά δε δολοφόνησαν, δεν εξόρισαν, δεν τυράννησαν, δεν έχασαν τη μισή Κύπρο…
Και όλες αυτές οι προσπάθειες εντάσσονται στην προσπάθεια κάποιων να μειώσουν την εμβέλεια ενός μεγαλειώδους ιστορικού γεγονότος.
Να μας κάνουν να ξεχάσουμε τον τρόπο με τον οποίο ήρθε η δικτατορία.
Να μας κάνουν να ξεχάσουμε τα ιστορικά και πολιτικά γεγονότα που προηγήθηκαν της δικτατορίας: την εσκεμμένη πολιτική ανωμαλία, την ωμή παραβίαση της λαϊκής κυριαρχίας από το παλάτι και τους παρακρατικούς, αλλά και τους βολικά πρόθυμους να συνδράμουν αυτές τις εξω-δημοκρατικές δυνάμεις.
Να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι οι νέοι άνθρωποι ήταν αυτοί που έδωσαν τη μάχη και αντιστάθηκαν, σηματοδοτώντας την αρχή του τέλους της Δικτατορίας.
Μια μάχη, με αιχμή τους φοιτητές, ενάντια σε ένα απολυταρχικό καθεστώς, που ήρθε από τον δρόμο που του έστρωσαν οι υποτιθέμενα ‘’καλές προθέσεις’’ των αποστατών της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου.
Από άκρη σε άκρη της γης, από το πανεπιστήμιο του Kent στις ΗΠΑ, μέχρι το Πολυτεχνείο, οι γενναίες φωνές των φοιτητών ενώθηκαν ζητώντας Δημοκρατία, συλλογικότητα και ελευθερία, για να εισπράξουν αρχικά απαξίωση, έπειτα βία και τελικά εν ψυχρώ δολοφονίες.
Πάλεψαν ωστόσο και κέρδισαν την ελπίδα για το αύριο – το δικό μας σήμερα – το δικαίωμα για ένα καλύτερο μέλλον – το δικό μας τώρα.
Το Πολυτεχνείο, η εξέγερση της Νομικής – ένα δημοκρατικό ροδοχάραμα μέσα στο πιο βαθύ σκοτάδι – και όσες πράξεις αντίστασης προηγήθηκαν αποτελούν ορόσημο για τη νεότερη πολιτική ιστορία μας.
Ανήκουν σε όλους τους Έλληνες και όλους όσοι αγωνίζονται για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία.
Δεν ανήκει σε αυτούς που, με αντικοινοβουλευτικές και αντιδημοκρατικές πρακτικές όπως αυτές που είδαμε σήμερα, θεωρούν ότι περιφρουρούν την έννοια και τις αξίες της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Δε μπορεί να εμποδίζεται κανείς που θέλει να αποτίσει φόρο τιμής στο Πολυτεχνείο, το οποίο αποτέλεσε την απαρχή της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας στη χώρα μας.
Γιατί είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι η αρχή του τέλους της Χούντας ήρθε μέσα από την κινητοποίηση χιλιάδων ανώνυμων αγωνιστών, που έκαναν το χρέος τους απέναντι στην πατρίδα και τη δημοκρατία, στην πατρίδα που γέννησε τη Δημοκρατία.
Ανθρώπων που συνομίλησαν με την Ιστορία και έγραψαν πράγματι Ιστορία.
Γιατί ούτε η πατρίδα, αλλά ούτε κι η Δημοκρατία χαρίζονται.
Άλλωστε, ‘’η Δημοκρατία είναι θέμα μόνιμου αγώνα’’ όπως έλεγε κι ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Και η δική μας άντεξε στα δύσκολα χρόνια της κρίσης.
Αντέχει στα χρόνια της πανδημίας.
Κι έτσι είναι ωριμότερη από ποτέ, γιατί και με τις δυσκολίες δυναμώνει.
Ακόμα και σήμερα, όμως, υπάρχουν δυνάμεις που θέλουν να φέρουν τη Δημοκρατία στα μέτρα τους, να την καταστήσουν ελεγχόμενη, να την καθυποτάξουν σε εξωθεσμικά κέντρα.
Και εδώ, ακριβώς, είναι το χρέος της δικής μας γενιάς.
Να δίνουμε μόνιμα το ‘’παρών’’ στον αγώνα για πραγματική εμβάθυνση της δημοκρατίας, διαφυλάσσοντας την παρακαταθήκη και τη βαριά κληρονομιά που μας άφησαν οι χιλιάδες αγωνιστές εκείνης της περιόδου.
Παίρνουμε, λοιπόν, σήμερα την σκυτάλη από αυτούς και συνεχίζουμε στα χνάρια τους.
Γιατί η πορεία για ανεξαρτησία, η πορεία για λαϊκή κυριαρχία, η πορεία για κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, η πορεία για Δημοκρατία μπορεί να είναι δρόμος δύσκολος, αλλά δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Και αυτόν τον δρόμο συνεχίζουμε να τον ανοίγουμε περπατώντας».
Γιάννης Κουτσούκος, πρ. βουλευτής Ηλείας του ΚΙΝΑΛ
Απόστολος Κατσιφάρας: 17 Νοέμβρη 1973 ΟΡΟΣΗΜΟ κοινωνικών και δημοκρατικών αγώνων
Η ηρωική ΕΞΕΓΕΡΣΗ των φοιτητών στο πολυτεχνείο το 1973 αφύπνισε και κινητοποίησε την νεολαία και τους δημοκρατικούς πολίτες. Ήταν μια γροθιά ελπίδας στα θεμέλια του ξενοκίνητου τυραννικού καθεστώτος.
Η θυσία των ΗΡΩΩΝ του πολυτεχνείου άνοιξε δρόμο προς την ελευθερία, έφερε την άνοιξη για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και ατσάλωσε τις επόμενες γενιές στα κορυφαία θέματα, Δημοκρατία – Ελευθερία – Λαϊκή συμμετοχή
Η συμβολή της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ του πολυτεχνείου στην Ιστορική πορεία της χώρα μας έμεινε ανεξίτηλη και αποτελεί ΦΑΡΟ έμπνευσης, για δημοκρατικούς αγώνες και κοινωνικές διεκδικήσεις της νεολαίας και των ανθρώπων του μόχθου.
Σήμερα το Πολυτεχνείο είναι ΕΠΙΚΑΙΡΟ όσο ποτέ.
ΓΙΑΤΙ:
Η νεολαία μας δοκιμάζεται από τα νέα σύγχρονα αδιέξοδα και βρίσκεται μπροστά σε προκλήσεις, για να σπάσει τα δεσμά που την κρατούν καθηλωμένη. Χωρίς όνειρα, χωρίς εργασία, αξιοπρεπή μισθό και δικαιώματα.
Η Υγεία και Παιδεία στην χώρα μας είναι τα μεγάλα θύματα των συνεπειών της πανδημίας από την έλλειψη πολιτικής. Η αύξηση των ανισοτήτων και η πρόσβαση στα δημόσια και κοινωνικά αγαθά είναι το μεγάλο δημοκρατικό διακύβευμα.
Οι δημοκρατικοί θεσμοί στην χώρα μας απαξιώνονται συνειδητά και η υπόθεση διακυβέρνησης γίνεται υπόθεση των λίγων, που υπηρετούν απροκάλυπτα τα συμφέροντα των ‘’πονηρών’’ και ‘’ημετέρων’’ που μαίνονται την χώρα και τον πλούτο της.
Ο αγώνας μας για κοινωνική δικαιοσύνη, πολιτικές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα είναι ένας διαρκής αγώνας και θα τον δίνουμε καθημερινά σε όλα τα μέτωπα και προς όλες τις κατευθύνσεις.
Μπροστά μας είναι ο Δρόμος που χάραξε το Πολυτεχνείο.
Δήμος Ανδραβίδας – Κυλλήνης: Μήνυμα Δημάρχου Γ. Λέντζα για την επέτειο του Πολυτεχνείου
Η επέτειος του Πολυτεχνείου συμβολίζει το θάρρος και την αυταπάρνηση των φοιτητών που ύψωσαν ανάστημα απέναντι στη Χούντα. Ταυτόχρονα, είναι μια ημέρα μνήμης για τους Έλληνες πολίτες που, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, δεν συμβιβάστηκαν με ένα καθεστώς που προκάλεσε αίμα, πόνο και εθνικές συμφορές.
Στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά στην κορυφαία αντιδικτατορική δράση της νεολαίας και του λαού για την προάσπιση της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας και της Ισονομίας. Το Πολυτεχνείο ήταν ο φάρος της ελληνικής κοινωνίας για διεκδίκηση των δικαιωμάτων της από τη χούντα και οδήγησε στην ανατροπή της.
Σήμερα το Πολυτεχνείο αποτελεί σύμβολο της διεκδίκησης των δικαιωμάτων της νεολαίας και της κοινωνίας για περισσότερη, σταθερότερη και αμεσότερη δημοκρατία, ισότητα δικαιωμάτων και ευκαιριών, εξάλειψη της φτώχειας, πάταξη της βίας και πραγματική ελευθερία. Το κυρίαρχο σύνθημα εκείνης της περιόδου, 48 χρόνια μετά, παραμένει επίκαιρο. ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Σήμερα προσθέτουμε ένα ακόμα ζητούμενο: Και ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ.
Ο αγώνας συνεχίζεται. Διεκδικούμε η παιδεία και η υγεία, να γίνουν πραγματικά κοινωνικά αγαθά. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, μαζί με όλη την ελληνική κοινωνία, δίνουμε καθημερινά τη μάχη και αγωνιζόμαστε για ένα καλύτερο μέλλον για την πατρίδα μας.
Ο Δήμαρχος Ανδραβίδας-Κυλλήνης
Ιωάννης Λέντζας
