Ευχαριστήριο οικογένειας πρεσβυτέρας Αναστασίας Ζέζα: Ένα δάκρυ χαρμολύπης, Σταυροαναστάσιμο!!!
Ένα δάκρυ χαρμολύπης, Σταυροαναστάσιμο!!!
Στις 17 Μαΐου 2022 ημέρα Τρίτη το πρωί έφυγες από αυτή τη ζωή για να συναντήσεις τον Επουράνιο Βασιλέα της δόξης, τον Τριαδικό Θεό που τόσο λάτρεψες, την Παναγία που ήταν πάντα η παρηγοριά σου κι όλους τους Αγίους μα ιδιαίτερα τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη. Να ευφραίνεσαι και να χαίρεσαι μαζί τους, αιώνια. Γιατί εσύ δεν ήσουν για τα εδώ, δε ζούσες για τα πρόσκαιρα, τα εφήμερα, τα μάταια. Η αγία ασθένειά σου όπου παιδιόθεν σε συντρόφευε (καρδιολογικό πρόβλημα), καθάρισε την καρδιά σου από τα πάθη, την οδήγησε να γνωρίσει τον αληθινό σκοπό της ζωής, ν’ αγαπήσει τον συνάνθρωπο ως εικόνα Θεού. Από μικρή έως ότου έφυγες δίδαξες με το καλό σου παράδειγμα, την αυτοθυσιαστική Αγάπη.
Ποιος σε πλησίασε και δεν πληρώθηκε από αυτό το μοναδικό χαμόγελο, τα αδέλφια σου, οι συγγενείς σου, οι ενορίτες μας στον Άγιο Αθανάσιο, με ένα λόγο παρηγοριάς ξεχνώντας η ίδια τα πολλά σου προβλήματα, μια συμβουλή εμπειρίας, βιωματικής εν Χριστώ. Ήρθες ως Άγγελος στην ζωή μου, με στήριξες, μ’ άνοιξες δρόμους κι ορίζοντες που δεν φανταζόμουν, ούτε ήξερα, με δίδαξες την βιωματική, την ευχαριστιακή Προσευχή και δοξολογία.
Έζησα μαζί σου εικοσιτέσσερα χρόνια Αγιασμένα, φωτεινά. Πορευθήκαμε χέρι – χέρι στα σκαλοπάτια του Αγίου Νικολάου στο Μυστήριο του Γάμου μας και δε μου το άφησες ποτέ. Ούτε και τώρα. Έγινες ο στυλοβάτης της ιερατικής μου πορείας κι ως Πρεσβυτέρα, ήσουν κι είσαι Πρεσβυτέρα όλων όσοι είχαν την τιμή να σε γνωρίσουν. Ως μάνα έγινες υπόδειγμα αυτοθυσίας για τα τέσσερα αγόρια σου. Ακόμα και μέσα στην εντατική με ρωτούσες συνεχώς για τα παιδιά μας.
Ένα Μεγάλο Ευχαριστώ από καρδιάς στον Δημιουργό Θεό για όλη αυτή την συζυγική μας πορεία. Ένα Ευχαριστώ στον Θεό για όλους όσοι παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως, με υλικά αγαθά, οικονομικά, με διατροφή για τα παιδιά μας τους τέσσερις αυτούς ανηφορικούς και Σταυρώσιμους μήνες, μα κυρίως με την ΠΡΟΣΕΥΧΗ τους όλο αυτόν τον καιρό μα και στην εξόδιο ακολουθία της, στάθηκαν δίπλα μας, μας ενίσχυαν, όπως και τους μάρτυρες των πρώτων αιώνων να μη χαθεί η πίστη κι η εμπιστοσύνη μας στο ΓΕΝΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ. Για όλους τους επώνυμους κι Ανώνυμους, η προσευχή μας μέχρι την δική μας κοίμηση θα είναι συνεχής κι ευχαριστιακή. Ως οικογένεια με την στενή μα και με την ευρύτερη έννοια του όρου νιώθουμε ένα μεγάλο κενό δίπλα μας αλλά έχουμε όντως έναν πρεσβευτή κοντά στον Χριστό. Αυτό είναι η παρηγοριά μας.
Δοξασμένο το Όνομά Σου το Άγιο Θεέ μου για ό,τι μας έδωσες, μας δίνεις επί της γης και κυρίως για ό,τι η Αγάπη Σου μας ετοιμάζεις να ζήσουμε όσοι αξιωθούμε να είμαστε κοντά Σου στην Επουράνια Βασιλεία Σου. ΑΜΗΝ.
Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένη μας Πρεσβυτέρα Αναστασία.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ!!!
Η οικογένειά της.
