Γράφει ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος: “Περι του πολιτικού πολιτισμού …και βάλε”
Γράφει ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος: “Περι του πολιτικού πολιτισμού …και βάλε”
Όταν μπαίνει ο χαρακτηρισμός πολιτικός μπροστά από μια λέξη το
νόημα της μεταλλάσσεται προς το ανώδυνο.
Θες πχ να πεις κάποιον απατεώνα.
Φοβάσαι όμως όπως είναι φυσικό ότι θα εισπράξεις μια ωραία μήνυση.
Ε λοιπόν υπάρχει λύση.
Τον λες πολιτικό απατεώνα.
Εξυπακούεται ότι μπορείς να χρησιμοποιήσεις οποιονδήποτε άλλο βαρύ
χαρακτηρισμό με το «πολιτικό» μπροστά.
Κανένα πρόβλημα.
Και συ λες αυτό που θέλεις να πεις και ο άλλος έκανε ότι δεν κατάλαβε
γιατί μιλάς λέει επί πολιτικής βάσεως.
Αυτός είναι ο πολιτικός πολιτισμός όπως τον καταντήσαμε.
Έτσι ακούμε σιωπηλοί από το βήμα να λέγονται εξωφρενικά πράγματα
από διάφορους πολιτικούς αστέρες καριέρας.
Είναι αυτά που επειδή τα λένε σοβαρά νομίζουν ότι και είναι και σοβαρά.
Και εμείς τα ακούμε με την δέουσα προσοχή και μετά προσπαθούμε να
βρούμε επιχειρήματα για να αντικρούσουμε ότι χαζομάρα έχει ειπωθεί.
Και βέβαια όσο πιο «καλή» και ακραία είναι η χαζομάρα τόσο πιο
δύσκολο είναι να την αντικρούσεις.
Αν βέβαια κάποιος δεν καταφέρει μετά από όλα αυτά να κρατήσει την
ψυχραιμία του απλά ρίχνει το επίπεδο του πολιτικού πολιτισμού και θα
βρει και τον μπελά του.
Όλα αυτά έχουν διαμορφώσει ένα κλίμα μέσα το οποίον ουσιαστικός
διάλογος δεν γίνεται και τα επιχειρήματα υπάρχουν έτσι για να υπάρχουν
μια και κανείς δεν ασχολείται με αυτό που λέμε ορθό λόγο.
Αλλά είπαμε πάνω από όλα ο πολιτικός πολιτισμός και ο διάλογος όπως
τον εννοεί αυτός που μιλάει από έδρας και μας κουνάει το δάκτυλο.
Εδώ κολλάει μια παλιά ιστοριούλα.
Λέγεται ότι κάποιος θαμώνας έδωσε παραγγελιά στην Σωτηρία Μπέλλου
να πει το τραγούδι «του αητού ο γιος» που ήταν το σήμα κατατεθέν των
βασιλόφρονων.
Η Μπέλλου βέβαια δεν έκανε διάλογο.
Του είπε «άει πάαινε από δω».
Εννοείται ότι μετά έφαγε το ξύλο που προεβλέπετο για αυτές τις
περιπτώσεις αλλά αυτό που ήθελε να πει η Σωτηρία το είπε
Επειδή δεν μας φτάνουν τα χάλια που βιώνουμε σαν Νομός χρόνια τώρα,
έχουμε και τους πολιτικούς αστέρες να μας δουλεύουν απροκάλυπτα και
κατάμουτρα μήπως κάποια στιγμή συνίσταται να πούμε και μείς το
«άει πάαινε από δω»???
Ερώτηση.
Έστω και αν δεν θα δοθεί ποτέ απάντηση…