Δήμος Ηλιδας: Μεγάλες παραγωγές με κορυφαίους ηθοποιούς και σκηνοθέτες φιλοξενούνται στο 33ο Φεστιβάλ Αρχαίας Ήλιδας – Οι πρώτες ανακοινώσεις

Μεγάλες παραγωγές με κορυφαίους ηθοποιούς
και σκηνοθέτες φιλοξενούνται
στο 33ο Φεστιβάλ Αρχαίας Ήλιδας

Οι πρώτες ανακοινώσεις
Ολοκληρώνεται σε λίγες μέρες το πρόγραμμα του 33ου Φεστιβάλ της Αρχαίας Ήλιδας για το καλοκαίρι του 2023 και αναμένονται οι επίσημε ς ανακοινώσεις από τους ιθύνοντες του Φεστιβάλ. Ήδη έχει γίνει η επιλογή των παραστάσεων του αρχαίου δράματος, που αποτελεί και το κύριο μέρος του προγράμματος, με μεγάλες παραγωγές και κορυφαίους σκηνοθέτες και ηθοποιούς. Μόλις ολοκληρωθεί η ενότητα των ΔΗΠΕΘΕ και οι παιδικές παραστάσεις, θα γίνουν ολοκληρωμένα οι επίσημες ανακοινώσεις. Όπως έγινε γνωστό οι παραστάσεις που πρόκειται να φιλοξενηθούν είναι:

ΕΚΑΒΗ του Ευριπίδη

Στην πρώτη – και ιδιαίτερα σκληρή για τους Αθηναίους – περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου (431- 420 π. Χ.) ο Ευριπίδης επιχειρεί να καταγράψει και να δείξει στους συμπολίτες του – και σε όλους τους Έλληνες – την αποκτήνωση του Ανθρώπου που μπορεί να προκαλέσει ο Πόλεμος.
Εκάβη: Ελένη Κοκκίδου Πολυμήστορας: Άκης Σακελλαρίου Πολυξένη: Μαρίνα Καλογήρου Μετάφραση:Ελένη Βαροπούλου Σκηνοθεσία:Ιώ Βουλγαράκη
Το 424 π. Χ. – που πιθανολογείται ότι πρωτοπαρουσιάσθηκε η τραγωδία «Εκάβη» – η αθηναϊκή κοινωνία δεν έχει ακόμη συνέλθει και αναλάβει όχι μόνο από τον διαρκή πόλεμο, αλλά και κυρίως, από τις δύο περιόδους του λοιμού που εξουθένωσε βιολογικά και, ακόμη χειρότερα, ηθικά τους Αθηναίους πολίτες. Οι οποίοι βλέπουν τώρα, στο Θέατρο,- προσωποποίηση των δεινών του πολέμου – την άλλοτε αγέρωχη βασίλισσα της Τροίας Εκάβη να είναι δούλα σε μια ακτή της Θράκης, όπου διαδραματίζεται η ομώνυμη τραγωδία. Και εκεί θα ζήσει τον θάνατο δύο ακόμη παιδιών της: της Πολυξένης, πρώτον, που θυσιάζουν οι Αχαιοί προς εξευμενισμό της ψυχής του Αχιλλέα. Και, δεύτερον, του Πολύδωρου, που ο Πρίαμος τον είχε, μικρό παιδί όταν άρχιζε ο Τρωικός πόλεμος, εμπιστευθεί με πολύ χρυσάφι, στον φίλο του Θράκα βασιλιά Πολυμήστορα. Η Εκάβη, μέσα στον ανείπωτο πόνο της σχεδιάζει και με την ανοχή του Αγαμέμνονα εκτελεί την φριχτή εκδίκησή της. Παγιδεύει τον Πολυμήστορα και τα μικρά παιδιά του .

ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ του Σοφοκλή

Σκηνοθεσία Σίμος Κακάλας με τον Γιάννη Στάνκογλου στο ομώνυμο ρόλο και την Μαριλίτα Λαμπροπούλου στο ρόλο της Ιοκάστης

Μία από τις πιο σημαντικές αρχαίες τραγωδίες, που θεωρείται το αποκορύφωμα της δραματικής τέχνης του Σοφοκλή (ως πρότυπο τραγωδίας τη θεωρούσε ο Αριστοτέλης στην πραγματεία του Περὶποιητικῆς), ο «Οιδίπους Τύραννος», θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου τον Αύγουστο 2023 και σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, σε σκηνοθεσία του Σίμου Κακάλα με τον Γιάννη Στάνκογλου στο ομώνυμο ρόλο και την Μαριλίτα Λαμπροπούλου στο ρόλο της Ιοκάστης.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Σίμος Κακάλας
ΠΑΙΖΟΥΝ:
Γιάννης Στάνκογλου, Μαριλίτα Λαμπροπούλου κ.α.
Μουσικός επί σκηνής : Φώτης Σιώτας

Ευριπίδη Βάκχες

Ο λόγος του Ευριπίδη και η χρήση της σύγχρονης αλλά και παραδοσιακής μουσικής σύνθεσης, αποτελούν τα βασικά εργαλεία της παράστασης.
Συνδιάζονταςlive τον φυσικό ήχο της λύρας και του νταουλιού με το ηχοτοπίο και το sounddesign της σύγχρονης μουσικής τεχνολογίας, οδηγούμαστε σταδιακά στην Βακχεία του έργου του Ευριπίδη.Καθώς εκτυλίσσεται η τραγωδία, τα σώματα των ηθοποιών ελευθερώνονται σε ένα χορό, καταργώντας τα θεατρικά όρια.
Τί μένει στο τέλος για το κοινό και τους ήρωες όταν η μουσική σταματάει και καλούμαστε να συλλογιστούμε το ανθρώπινο αδιέξοδο της ύπαρξης μας; Είναι ζωντανός ο Διόνυσος σήμερα;
Η κινησιολογική μέθοδος που χρησιμοποιείται στην παράσταση είναι επηρεασμένη από τα Αναστενάρια, που πιθανότατα αποτελούν επιβίωση θρησκευτικών πρακτικών από τη λατρεία του Διονύσου.
Αντλώντας από την προσωπική τους εμπειρία και συμμετοχή στα δρώμενα των Αναστεναρίων ο Γιώργος Μαυρίδης, ο μουσικός της παράστασης και η Έλενα Μαυρίδου συνδυάζουν στοιχεία του δρώμενου που έχουν συγγένεια με τη Βακχεία, με σύγχρονη μουσική με στόχο η παράσταση να αποτελέσει μια δυναμική εκδοχή των Βακχών με τις ρίζες του βαθειά στην παράδοση.
Σε ένα σκηνικό που συνδυάζει υλικά της φύσης όπως το ξύλο, το νερό, τοστάχυ μπερδεύονται και σύγχρονα υλικά όπως το πλεξιγκλας.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Έλενα Μαυρίδου
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Θεόδωρος Στεφανόπουλος
ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΟΣ: Κατερίνα Διακομοπούλου
ΔΙΑΝΟΜΗ ΒΑΚΧΩΝ
Με σειρά εμφάνισης:
ΔΙΟΝΥΣΟΣ: Δημήτρης Λάλος
ΚΑΔΜΟΣ: Θανάσης Δόβρης
ΠΕΝΘΕΑΣ: Γιώργος Χριστοδούλου
ΔΟΥΛΟΣ: Στέργιος Κοντακιώτης
ΑΓΓΕΛΟΣ: Γιώργος Τριανταφυλλίδης
ΑΓΑΥΗ: Έλενα Μαυρίδου
2 ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ: Γιώργος Μαυρίδης, Χάρης Πορφυρίδης

ΗΛΕΚΤΡΑ του Σοφοκλή

Στην «Ηλέκτρα», το όψιμο αυτό αριστούργημα του Σοφοκλή, Ηλέκτρα και Ορέστης εκδικούνται για το φόνο του Αγαμέμνονα από την Κλυταιμνήστρα και τον Αίγισθο, πληρώνοντας το αίμα με αίμα. Βαθιά επηρεασμένος από την εποχή του (τέλη του 5ου αιώνα), που διακατέχεται από πνεύμα αμφισβήτησης, διερεύνησης και αποδόμησης, ο Σοφοκλής επιλέγει να αφηγηθεί τον μύθο των Ατρειδών μέσα από το υποκειμενικό βλέμμα της Ηλέκτρας. Ένα βλέμμα θρυμματισμένο από τον πόνο και το πένθος, που αντανακλά, μεγεθύνει και ενίοτε παραμορφώνει την πραγματικότητα που την περιβάλλει.
Πρόκειται για μία πραγματικότητα όντως ζοφερή. Ένα σύμπαν που βουλιάζει στην διαφθορά και την αδικία. Ένας κόσμος εντελώς αντιηρωικός όπου τα πάντα έχουν ανατραπεί και η τάξη των πραγμάτων έχει διασαλευτεί επικίνδυνα. Σε αυτόν τον κόσμο, η Ηλέκτρα επιλέγει να αποτελέσει το μοναδικό κύτταρο ζωντανής συνείδησης που δεν θα πάψει να καταγγέλλει στο διηνεκές την ανηθικότητα και την υποκρισία. Αρνείται να αποδεχθεί και να νομιμοποιήσει το φαύλο καθεστώς των σφετεριστών, και η φωνή της αποτελεί μια γενναία και δυναμική πράξη ενεργητικής αντίστασης που ενοχλεί διαρκώς και υπενθυμίζει ακατάπαυστα την ανάγκη για αποκατάσταση της φρικτής αδικίας.
Σκηνοθεσία Λίλλυ Μελεμέ
Παίζουν
Ηλέκτρα Λένα Παπαληγούρα
Ορέστης Στρατής Χατζησταματίου
Κλυταιμνήστρα Ελισάβετ Μουτάφη
Παιδαγωγός Ιωάννης Παπαζήσης
Οιδίπους επί Κολωνώ του Σοφοκλή
Το αγγελικό και μαύρο φως, όπως γράφει στο τελευταίο μέρος της «Κίχλης» ο Σεφέρης, είναι αυτό που «βλέπει» ο τυφλός Οιδίποδας, ο γέροντας ικέτης. Είναι η συντριβή και η δικαίωσή του μαζί, το μετέωρο πέρασμά του στον άλλο τόπο, τις αόρατες πλάκες του άλσους των Ευμενίδων, που θα τον υποδεχτούν και θα τον καταπιούν. Η παράσταση φέρνει στο προσκήνιο τη διφορούμενη εκκρεμότητα του τέλους ενός ήρωα σημαδεμένου από τη μοίρα. Πώς μπορεί να μεταφραστεί σκηνικά αυτός ο μετεωρισμός ανάμεσα στο δίκαιο και στο άδικο, ανάμεσα στην αποδοχή της μοίρας και στην άρνησή της; Ο λόγος του Σοφοκλή, ο λόγος στα χείλη των ηρώων του, του Οιδίποδα, της Αντιγόνης, της Ισμήνης, του Πολυνείκη, του Κρέοντα, δεν επιδέχεται κανέναν οριστικό διαχωρισμό του καλού απ’ το κακό, του ιερού απ’ το βλάσφημο. Αυτός ο λόγος, μέσα από τη μουσική των σωμάτων, γίνεται ένας τόπος αιώνιος, ο αιώνιος χρησμός. Αυτόν τον λόγο και τη βαθιά ποιητική, χρησμική του δύναμη, ζητά να απελευθερώσει αυτή η παράσταση.
Μετάφραση Χρύσα Προκοπάκη, Θάνος Τσακνάκης
Δραματουργική επεξεργασία Γιώργος Σκεύας, Χρύσα Προκοπάκη
Σκηνοθεσία Γιώργος Σκεύας
Παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Καταλειφός, Αγγελική Παπαθεμελή, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μάξιμος Μουμούρης, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, ΧρήστοςΣαπουντζής.

Η «Μήδεια» του Ευριπίδη

Η «Μήδεια» του Ευριπίδη με τους Μαρία Κίτσου και Φάνη Μουρατίδη σε σκηνοθεσία Λέας Μαλένη σε περιοδεία το καλοκαίρι 2023
Μετά την Ηλέκτρα της περσινής θερινής σεζόν, η Μαρία Κίτσου ετοιμάζεται να αναμετρηθεί φέτος με μία ακόμα εμβληματική ηρωίδα του αρχαίου δράματος μέσα από τον λόγο του Ευριπίδη. Θα είναι η Μήδεια στην καλοκαιρινή παραγωγή των θεατρικών επιχειρήσεων Τάγαρη, με τον Φάνη Μουρατίδη στον ρόλο του Ιάσονα. Το έργο σκηνοθετεί η Κύπρια ηθοποιός και σκηνοθέτρια Λέα Μαλένη
Διαχρονικό σύμβολο της αιώνιας μάχης ανάμεσα στα δύο φύλα, η ηρωίδα, κόρη του βασιλιά της Κολχίδας και εγγονή του θεού Ήλιου, εκδικείται τον άπιστο σύζυγό της Ιάσονα. Προσποιούμενη ότι συναινεί στον γάμο του με τη βασιλοπούλα της Κορίνθου Γλαύκη, στέλνει ως δώρο πέπλο που προκαλεί τον φρικτό θάνατο της νύφης. Στη συνέχεια σκοτώνει τα παιδιά της και καταφεύγει στον βασιλιά της Αθήνας Αιγέα.
Μια τραγωδία πάθους, ένα εναλλασσόμενο παιχνίδι ισορροπίας μεταξύ ζωής και θανάτου, με άξονα και επίκεντρο τον έρωτα, η ιστορία της Μήδειας αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα του αρχαίου θεάτρου, ενώ επηρέασε την μετέπειτα λογοτεχνία αλλά και το σύγχρονο θέατρο και τον κινηματογράφο.

Βατράχια του Αριστοφάνη
Μια κωμωδία με DNA τραγωδίας.

Η Αθήνα διανύει μια βαθιά πολιτική και πνευματική κρίση, κρίση θεσμών και αξιών. Στην άνυδρη και δυσοίωνη πραγματικότητα της πόλης, ο Διόνυσος, πατέρας κι εμπνευστής του θεάτρου, ξεκινά το ταξίδι στον Κάτω Κόσμο για να φέρει πίσω τον σπόρο της αναγέννησης, την ποίηση, ώστε να σώσει τον κόσμο που καταρρέει. Με συνοδοιπόρους τον Ξανθία και τον θόρυβο των βατράχων, μέσα από αλλεπάλληλες κωμικές και παράδοξες συναντήσεις φτάνει στον Άδη για να αναστήσει τον Ποιητή. Εκείνον που μπορεί ν’ αναμετρηθεί με την επερχόμενη καταστροφή.
Από τις ρωγμές της ατόφιας κωμικότητας του έργου εκφύονται αδυναμίες ζώντων και τεθνεώτων και ανακινούνται τα δύσοσμα νερά της πραγματικότητας. Με όραμα την μεγάλη ιδέα της σωτηρίας της κόσμου, η κάθοδος του Διονύσου στον Άδη γίνεται ταυτόχρονα κατάβαση στον ίδιο τον μηχανισμό του θεάτρου. Στα ίχνη του Διονύσου, η παράσταση ζητά να φτάσει με τη σειρά της στον πυρήνα της θεατρικής δημιουργίας με οδοδείκτη τον υπέροχο αριστοφανικό εξπρεσιονισμό.
Μετάφραση Κωνσταντίνος Μπλάθρας • Σκηνοθεσία – Σκηνογραφία Έφη Μπίρμπα • Διασκευή Έφη Μπίρμπα, Άρης Σερβετάλης, Κωνσταντίνος Μπλάθρας • Μουσική ConstantineSkourlis • Σχεδιασμός φωτισμών Γιώργος Καρβέλας • Κοστούμια Έφη Μπίρμπα, Βασιλεία Ροζάνα • Επιμέλεια κίνησης Μιχάλης Θεοφάνους • Βοηθός σκηνοθέτιδας-καλλιτεχνική συνεργάτιςΔάφνη Αντωνιάδου • Βοηθός σκηνογράφου-καλλιτεχνική συνεργάτις ΒάσιαΛύρη • Βοηθός ενδυματολόγων-καλλιτεχνικός συνεργάτης Αλέξανδρος Γαρνάβος • Σύμβουλος ήχου Νικόλας Καζάζης
• Παίζουν : Άρης Σερβετάλης, Μιχάλης Σαράντης, Αργύρης Ξάφης, Ηλέκτρα Νικολούζου, Μαίρη Μηνά, Έκτορας Λιάτσος, Μιχάλης Θεοφάνους, Αλεξάνδρα Καζάζου, Νάνσυ Μπούκλη, Κυριάκος Σαλής