Η Χριστιανή μάνα, που ανέθρεψε τις κόρες της «εν παιδεία
και νουθεσία Κυρίου», εορτάστηκε στην Ανδραβίδα.
«Στέκει η Σοφία δίπλα τους, κλαίει τις τρείς θυγατέρες,
η Αγάπη, η Ειρήνη και η Πίστη της, μυρώνουν τους αιθέρες!».
Η Μητέρα πρότυπο που ανάθρεψε Χριστιανικά τρεις κόρες και με χαρά τις προσέφερε θυσία στο Χριστό και τα κορίτσια υποδείγματα μητρικής υπακοής και πίστεως που έδωσαν πρόθυμα την ζωή τους για την αγάπη του Χριστού και αιώνια πλέον αυλίζονται μαζί Του στην ατέρμονη χαρά του Παραδείσου, εορτάστηκαν πανευλαβικά στην Ανδραβίδα Ηλείας.
Την άλλοτε πρωτεύουσα της εύρωστης Σταυροφορικής Ηγεμονίας του Φράγκικου Πριγκιπάτου της Αχαΐας που ιδρύθηκε το 1205 μ.Χ., με το ένδοξο μεσαιωνικό παρελθόν και τα ερείπια του Γοτθικού Ναού της Αγίας Σοφίας, κτίσμα που ιδρύθηκε το πρώτο μισό του 13ου αιώνα, από το μοναχικό τάγμα των Δομινικανών.
Οι Λατρευτικές εκδηλώσεις τελέσθηκαν ως είθισται εις τον περικαλλή Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων ενδόξων Βασιλέων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης, με ιεροπρέπεια και τηρώντας απαρέγκλιτα τα μέτρα προστασίας για την πανδημία του κορωνοϊού. Την παραμονή της εορτής κατά τον Μέγα Αρχιερατικό Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε, ευλόγησε τους προσφερθέντες άρτους και ομίλησε καταλλήλως ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Ωλένης κ.κ. Αθανάσιος, πλαισιούμενος από χορεία Ιερέων. Την κυρία ημέρα της εορτής τελέστηκε η πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετ’ αρτοκλασιών και Θείου Κηρύγματος από τους οικείους Ιερείς.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά το διήμερο των Θρησκευτικών εκδηλώσεων, φιλέορτοι Χριστιανοί του Δήμου Ανδραβίδος-Κυλλήνης αλλά και της ευρύτερης περιοχής με επικεφαλή τον εντιμότατο Δήμαρχο τους κ. Ιωάννη Λέντζα και τα αξιότιμα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, τίμησαν με την ευλαβική και πληθωρική τους παρουσία την Αγία Σοφία και τις τρείς κόρες της Πίστη, Αγάπη και Ελπίδα των οποίων η ενάρετη και το μαρτυρικό τέλος τους αποτελούν επί αιώνες παράδειγμα προς μίμηση των Χριστιανών και η τιμή τους πολύ διαδεδομένη τόσο στην Ορθόδοξη Ανατολή, αλλά και στη Ρωμαιοκαθολική Δύση.
Το όνομα δε της Αγίας Σοφίας δεν είναι τυχαίο καθώς με Σοφία πορεύθηκε στη ζωή, με Σοφία αφιέρωσε τα παιδιά της στον Θεό και με σοφία τα προσέφερε σε Εκείνον γιατί ήξερε ότι σε Εκείνον και μόνο σε Εκείνον υπάρχει όντως η αληθινή ζωή!
Στους δύσκολους και χαλεπούς καιρούς που διερχόμαστε καμία εορτή δεν πρέπει να εορτάζεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας εθιμοτυπικά… Δεν είναι ιστορικό χρέος, ούτε ψυχολογική εκτόνωση, αλλά είναι ευκαιρία σε κάθε εορτή να ωφεληθούμε πνευματικά και να δώσουμε πλέον νόημα στη ζωή μας.
Κάθε θρησκευτική εορτή είναι μια ωραία ευκαιρία να μετανοήσουμε, να γίνουμε καλύτεροι ως άνθρωποι και όλα αυτά με την προβολή των Αγίων μας, που ήταν άνθρωποι σαν εμάς και μας δίνουν την ευκαιρία να τους έχουμε, ως οδοδείκτες και φωτεινά παραδείγματα.
(Πρεσβύτερος Νικόλαος Κατσηδήμας).
