Άνοιγμα σχολείων: Γιατί δεν ακούγεται λέξη για τους κινδύνους που διατρέχουν οι εκπαιδευτικοί;

ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΕΙΝΑΙ «ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ»;

Ακούγοντας τις εξαγγελίες και τα υγειονομικά μέτρα για το άνοιγμα των σχολείων, στη σκέψη πολλών εκπαιδευτικών και όσων γνωρίζουν από κοντά την εκπαιδευτική πραγματικότητα, δημιουργούνται κάποια εύλογα ερωτήματα:

• Γιατί δεν ακούγεται λέξη για τους κινδύνους που διατρέχουν οι εκπαιδευτικοί (με μέσο όρο ηλικίας άνω των 50) από τον συγχρωτισμό μεταξύ τους, αλλά και με τους μαθητές στο χώρο του γραφείου και στους διαδρόμους των σχολικών μονάδων;

Πολλά σχολεία έχουν μία αίθουσα συνάθροισης καθηγητών (κάποια δεν έχουν καθόλου), στην οποία τα γραφεία είναι κολλητά. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα κάθονται δύο εκπαιδευτικοί σε κάθε γραφείο. Ειδικά όταν βρίσκονται όλοι εκεί, δεν υπάρχει χώρος για να καθίσουν. Παρεμπιπτόντως στο σχολείο όπου υπηρετώ οι υποδιευθυντές (2) δεν έχουν «ιδιαίτερο» χώρο, αλλά συνωστίζονται με τους υπόλοιπους 25 εκπαιδευτικούς, όλοι μαζί σε μία αίθουσα 50 τετραγωνικών (και το κτίριο είναι του 2000!!!).

• Ποιο είναι το κίνητρο για την επιστροφή των τάξεων Α και Β Λυκείου στα θρανία;

Πραγματικά είναι ακατανόητη αυτή η απόφαση καθώς:

• • Οι μαθητές δεν πρόκειται να εξεταστούν με ενδοσχολικές εξετάσεις.
  • Σε γνωστικό επίπεδο, τα οφέλη της επιστροφής είναι σχεδόν μηδαμινά, γιατί από τις 18 Μαΐου έως τις 12 Ιουνίου μεσολαβούν περίπου 3 εβδομάδες μαθήματος και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι μαθητές θα έρχονται μισοί-μισοί και τα περισσότερα μαθήματα είναι δίωρα (2 ώρες ανά εβδομάδα), οι μαθητές θα διδαχθούν 3 ώρες σε κάθε μάθημα!!! Απίστευτο να καλούνται στο σχολείο 100-150 μαθητές για 3 ώρες σε κάθε μάθημα (αν θα μπορεί να γίνει μάθημα).
  • Συνήθως σε μια αίθουσα τμήματος 27 μαθητών υπάρχουν περί τα 15 θρανία σε τρεις σειρές των 5, χωρίς ιδιαίτερα κενά μπρος και πίσω, όπου οι μαθητές κάθονται δύο-δύο. Τι θα αλλάξει με τις αποστάσεις, τώρα που οι μαθητές θα κάθονται ένας σε κάθε θρανίο; Πώς θα δημιουργηθεί η κατάλληλη απόσταση του 1,5 μέτρου; Εκτός κι αν το υπουργείο ζητά από τους εκπαιδευτικούς να τετραγωνίσουν τον κύκλο.
  • Οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα να καθήσουν στα σπίτια τους χωρίς απουσία (με απλή υπεύθυνη δήλωση του γονέα – έξυπνη κίνηση από πλευράς πολιτείας, ομολογουμένως, καθώς έτσι απαλλάσσεται από τις ευθύνες μεταθέτοντάς τις στους γονείς), ενώ ο εκπαιδευτικός που μπορεί πράγματι να έχει στο δικό του σπίτι άτομο σε ευπαθή ομάδα, πρέπει να συγχρωτιστεί στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στο γραφείο καθηγητών και στους διαδρόμους του σχολείου. Ποιος είναι ο σοβαρός λόγος που επιβάλλει να ρισκάρει την δική του υγεία και της οικογένειάς του;
  • Πως θα οργανωθούν χωριστές ώρες διαλειμμάτων; Πώς θα γίνεται μάθημα σε αίθουσες που έχουν ανοικτά παράθυρα στην αυλή, όταν 50 μαθητές θα κάνουν διάλειμμα δίπλα στα αυτιά αυτών που κάνουν μάθημα; Ποιοι καθηγητές θα εφημερεύουν σε όλα αυτά τα διαλείμματα;
  • Πώς θα χωριστούν τα τμήματα του Λυκείου για να προσέρχονται οι μαθητές μισοί-μισοί εκ περιτροπής, όταν υπάρχουν τμήματα προσανατολισμού, τα οποία δημιουργούνται από ομάδες μαθητών δύο και τριών τμημάτων γενικής παιδείας και ταυτόχρονα πρέπει να είναι οι μισοί μαθητές και στα τμήματα γενικής παιδείας; Τα έχει σκεφθεί κανείς όλα αυτά ή οι εξαγγελίες αποτελούν ευχές; Πρέπει κάποτε να συνειδητοποιήσει το υπουργείο ότι οι εκπαιδευτικοί δεν είναι λύτες γρίφων, διοικητικοί υπάλληλοι, ψυχολόγοι, γιατροί, υδραυλικοί, μέντιουμ και γενικά αρμόδιοι «δια πάσαν νόσον».

Θα πει κανείς, ότι η επιστροφή των μαθητών στα θρανία εν μέσω πανδημίας, γίνεται για τυπικούς λόγους, έτσι για να πούμε ότι η χρονιά ολοκληρώθηκε με μια «κανονικότητα». Ίσως να υπάρχουν και πιο «πονηροί» λόγοι, αλλά όποιοι κι αν είναι οι πραγματικοί λόγοι, φοβάμαι μη τυχόν μας έχουν εντάξει στους «αναλώσιμους» της πανδημίας και στο τέλος διαπιστώσουμε ότι το ζητούμενο δεν ήταν «να μην πεθάνουμε», αλλά «να μην πεθάνουμε όλοι μαζί».

Υ.Γ. Θα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για όλους, αν παρθούν επιπόλαιες αποφάσεις για την διεξαγωγή των Πανελλαδικών εξετάσεων οι οποίες εμπεριέχουν διαδικασίες υψηλού συγχρωτισμού (εξεταστικά κέντρα, επιτηρητές, εξετάσεις φυσικώς αδυνάτων, βαθμολογητές κ.τ.λ.). Είναι επιβεβλημένο να ζητηθεί η άποψη εκπαιδευτικών που γνωρίζουν αυτές τις διαδικασίες εκ των έσω.

alfavita.gr