Άρθρο του Κώστα Λεβέντη, Αντιπροέδρου Επιμελητηρίου Ηλείας: Ανάπτυξη με ρεαλισμό και συνεργασία
Άρθρο του Κώστα Λεβέντη,
Αντιπροέδρου Επιμελητηρίου Ηλείας
Ανάπτυξη με ρεαλισμό και συνεργασία
Παρακολουθώντας με ιδιαίτερη προσοχή τις εξελίξεις σχετικά με τα μεγάλα έργα υποδομής στην Πελοπόννησο και τη Δυτική Ελλάδα, τα οποία είναι ο αυτοκινητόδρομος της Πατρών-Πύργου και η διέλευση του τρένου από την Πάτρα, αφού οποιαδήποτε απόφαση καθορίζει και το μέλλον της Ηλείας, βλέπουμε πως είμαστε στο ίδιο εργο θεατές.
Με λύπη διαπιστώνουμε ότι ακόμα και σήμερα, δέκα χρόνια μετά την οικονομική κρίση που διέλυσε τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό , η συνθήκη αυτή ,δεν έχει επηρεάσει τον τρόπο σκέψης και δράσης. Επιβιώνουν ακόμα στον δημόσιο λόγο αντιλήψεις με έντονα τοπικιστικό, κοντόφθαλμο και μικροκομματικό λόγο.
Τη στιγμή που θα έπρεπε οι δύο νομοί, Ηλεία και Αχαΐα, να συνεργάζονται για να βρουν από κοινού λύσεις στην υλοποίηση των μεγάλων έργων υποδομής, διαπιστώνεται ότι κάθε δημοτικό συμβούλιο παίρνει τις αποφάσεις του σαν να ζει στον δικό του μικρόκοσμο αγνοώντας τι συμβαίνει γύρω του και αδιαφορώντας για τις συνέπειες των ενεργειών του.
Διαβάζοντας το πλαίσιο των αποφάσεων του δημοτικού συμβουλίου Πατρών, καθώς τις ανακοινώσεις Συντονιστικών Επιτροπών και κομματικών παρατάξεων, με τις οποίες ζητείται η επαναχάραξη της Πατρών-Πύργου και η πλήρης υπογειοποίηση του τρένου στην Πάτρα, δηλαδή η κατασκευή «μετρό»! Η εντύπωση που δημιουργείται είναι πως η Πάτρα έχει βυθιστεί στην εσωστρέφεια και αδυνατεί να λειτουργήσει ως πρωτεύουσα της Δυτικής Ελλάδας (περιφερειακά) αλλά και της Πελοποννήσου (γεωγραφικά).
Θα επικαλεστώ μια λέξη που χρησιμοποιεί πολύ συχνά ο δήμαρχος Πατρέων, την αλληλεγγύη, και θα τονίσω ότι η Πάτρα, λόγω της θέσης της και του πληθυσμιακού και οικονομικού μεγέθους της, καθορίζει άμεσα την πορεία των υπολοίπων πόλεων, όπως του Πύργου, της Αμαλιάδας, της Δυτικής Αχαΐας, κ.ά. και θα πρέπει ως κοινωνία να επιδεικνύει την ανάλογη αλληλεγγύη και στους κατοίκους αυτών των πόλεων.
Είναι προφανές ότι ο πατραϊκός λαός παραπλανήθηκε από τα «παχιά» λόγια του τέως υπουργού Υποδομών, ο οποίος λίγους μήνες πριν από τις εκλογές έταξε την πλήρη υπογειοποίηση του σιδηρόδρομου, αποσκοπώντας σε προεκλογικά οφέλη, αφού γνώριζε πως ούτε όλες οι μελέτες είναι ώριμες, ούτε η χρηματοδότηση είναι εξασφαλισμένη. Οι ισχυρισμοί περί εξασφαλισμένων 130 εκατ. ευρώ δεν ευσταθούν. Μια απλή περιήγηση στη σχετική ιστοσελίδα του ΕΣΠΑ είναι αρκετή για να διαπιστώσει κάποιος ότι το έργο δεν έχει εγκεκριμένη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Άλλωστε, είναι αδύνατον να αντιληφθεί ο κοινός νους πώς με μόλις 130 εκατ. ευρώ θα κατασκευαστεί υπόγειος σιδηρόδρομος, όταν το 2013 οι σχετικές μελέτες ξεκινούσαν από τα 400 εκατ. ευρώ τουλάχιστον.
Ο πρώην υπουργός Υποδομών παραπλάνησε την Αχαΐα και στο θέμα της Πατρών-Πύργου, αφού δεν είχε το σθένος να ξεκαθαρίσει ότι δεν τίθεται ζήτημα επαναχάραξης εφόσον η Κομισιόν ενέκρινε χρηματοδότηση με συγκεκριμένα τεύχη δημοπράτησης.
Κατανοώντας απόλυτα τους πολίτες της Πάτρας, που νιώθουν ότι εμπαίζονται, πρέπει ξεκάθαρα να ειπωθεί πως αν επιμείνουν σε ανεδαφικές λύσεις (επαναχάραξη, υπογειοποίηση) ούτε ο δρόμος ούτε το τρένο θα φτάσουν ποτέ σε όλη την Πελοπόννησο.
Στο Επιμελητήριο Ηλείας έχουμε εγκαίρως και επανειλημμένως διατυπώσει τις αντιρρήσεις μας για τον σχεδιασμό στα μεγάλα έργα υποδομής. Πιστεύουμε ότι τώρα είναι ώρα για να δοθούν λύσεις και όχι για νέες συζητήσεις. Οφείλουμε όλοι να κατανοήσουμε ότι τα χρόνια περνάνε και πως ούτε δρόμο ούτε τρένο βλέπουν οι πολίτες και οι επαγγελματίες του Πύργου, της Αμαλιάδας, του Κάμπου, της Δυτικής Αχαΐας και της Πάτρας, που θέλουν να συνδέσουν τις επιχειρήσεις τους με τις μεγάλες και διεθνείς αγορές. Η υπάρχουσα κατάσταση μας ζημιώνει όλους. Χωρίς σύγχρονες υποδομές και μεταφορές δεν μπαίνουμε σε τροχιά βιώσιμης ανάπτυξης.
Για τους Ηλείους, η Πάτρα είναι άρρηκτα δεμένη με την Ηλεία. Το πολιτικό αυτοδιοικητικό και επιχειρηματικο σύστημα της Πάτρας είναι καιρός να αντιληφθεί πως καμία ανάπτυξη ποτέ δεν έρχεται όταν «πνίγονται» οι δορυφόροι.
Η Ηλεία πλήρωσε ακριβά μέχρι σήμερα το «μάρμαρο» της στήριξης της Πάτρας.
Η Πατρινοκεντρική στάση του «συστήματος» της Πάτρας, αγνοώντας τους γείτονες (που ασφαλώς ευθύνονται για την αδικαιολόγητη ανοχή που επέδειξαν) είναι καιρός να αντιληφθεί πως θερίζει τους καρπούς που έσπειρε.
Η κρίση έδειξε σε όλους τα δόντια της. Οι καιροί είναι δύσκολοι, απαιτείται δημιουργικός ρεαλισμός από τις παραγωγικές δυνάμεις, με πνεύμα ενότητας και συνεργασίας.
