Χρήστος Γιάνναρος: “Τα εμβόλια, οι καθυστερήσεις και οι ανταγωνισμοί”

Σε αντίθεση με τις προσδοκίες που καλλιεργούσαν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και στα άλλα κράτη – μέλη της ΕΕ ότι με την έναρξη των εμβολιασμών έρχεται το τέλος της πανδημίας, τα πράγματα φαίνεται ότι περιπλέκονται ολοένα και περισσότερο. Κι αυτό γιατί ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός, το κυνήγι του κέρδους, οι γεωπολιτικές αντιθέσεις και ό,τι άλλο χαρακτηρίζει αυτό το σάπιο σύστημα, μετατρέπουν σε «θρίλερ» τον αναγκαίο για το λαό εμβολιασμό.

Αυτό φανερώνουν η μεγάλη καθυστέρηση στην παράδοση των εμβολίων από τις φαρμακευτικές, οι κόντρες για τους όρους των συμβολαίων που παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό, τα εμπόδια που βάζει η ΕΕ για την αναζήτηση εμβολίων από άλλες πηγές, πλην αυτών που η ίδια έχει συμφωνήσει. Ένα ακόμα επίτευγμα της επιστήμης, αναγκαίο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, γίνεται πεδίο σφοδρών ανταγωνισμών, με μεγάλες καθυστερήσεις στην παραγωγή και τη διανομή, τις οποίες πληρώνουν οι λαοί. Όπως ακριβώς πλήρωσαν τα προηγούμενα χρόνια τις καθυστερήσεις στην έρευνα για την εμβολιαστική αντιμετώπιση των κορονοϊών, επειδή τα προσδοκώμενα κέρδη δεν ήταν τότε ικανοποιητικά για τις φαρμακευτικές.

Από τη μία η παραγωγή των εμβολίων με κριτήριο το κέρδος φρενάρει τις παραγωγικές δυνατότητες και υπονομεύει τον γενικευμένο εμβολιασμό. Κι από την άλλη, η πολιτική στήριξης της κερδοφορίας από τις κυβερνήσεις στραπατσάρει ακόμα περισσότερο τα δημόσια συστήματα Υγείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στη χώρα μας είναι ο πετσοκομμένος κρατικός προϋπολογισμός, που προβλέπει μείωση δαπανών για την Υγεία εν μέσω πανδημίας, ενώ υπό το βάρος των τεράστιων ελλείψεων η κυβέρνηση μετατρέπει (μετά τα νοσοκομεία) και τα Κέντρα Υγείας σε δομές μιας νόσου, προκειμένου να λειτουργήσουν ως εμβολιαστικά κέντρα με ανύπαρκτες υποδομές και μειωμένο προσωπικό. Έτσι, ούτε η πανδημία αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά ούτε ακόμα κι αυτός ο «κουτσός» εμβολιαστικός σχεδιασμός μπορεί να προχωρήσει με ασφαλείς όρους. Κι όχι μόνο αυτό: Παρά το γεγονός ότι – όπως όλα δείχνουν – η δημιουργία ανοσίας θα είναι μια μακρά διαδικασία, η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα μέτρο ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, κανένα μέτρο ουσιαστικής προστασίας εκεί που το πρόβλημα της διασποράς οξύνεται ενώ προετοιμάζει το έδαφος να ανοίξει και τον Τουρισμό με μοναδική «ασπίδα» το «πιστοποιητικό εμβολιασμού», έστω κι αν δεν έχει ακόμα αποδειχτεί ότι οι εμβολιασμένοι δεν μεταδίδουν τον ιό!

Με άλλα λόγια, όσο «δυσκίνητη» είναι η κυβέρνηση για τη λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας του λαού, επειδή «κοστίζουν», τόσο βιαστική και …καινοτόμα είναι όταν πρόκειται να διευκολύνει μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες την κερδοφορία του κεφαλαίου. Καθόλου τυχαία, οι πρώτοι που χειροκρότησαν και ενθάρρυναν την πρωτοβουλία της κυβέρνησης για το «πιστοποιητικό εμβολιασμού» ήταν η Διεθνής Ένωση Αερομεταφορών, οι ξενοδοχειακοί όμιλοι, οι «τουρ οπερέιτορ» και οι μεγαλοεπιχειρήσεις της ναυτιλίας, που ποντάρουν στο «άνοιγμα» του Τουρισμού με τα λιγότερα «γραφειοκρατικά εμπόδια», όπως αντιλαμβάνονται τα μέτρα ουσιαστικής προστασίας επισκεπτών και κατοίκων στις τουριστικές περιοχές. Την ίδια ώρα, στο έδαφος των καθυστερήσεων στην παράδοση των εμβολίων, οξύνονται οι ανταγωνισμοί και στο εσωτερικό της ΕΕ, με δεδομένη την πίεση που ασκεί η πανδημία στην οικονομία, στο έδαφος της νέας κρίσης, η οποία βαθαίνει την ανισομετρία. Αυτό δείχνουν, για παράδειγμα, οι «υψηλοί τόνοι» της Ιταλίας, που απειλεί με προσφυγές, και οι πρόσφατες κόντρες με τη Γερμανία, επειδή διαπραγματεύτηκε ξεχωριστά την προμήθεια επιπλέον παρτίδων απ’ αυτές που συμφώνησε η Κομισιόν με τις φαρμακευτικές. Τα εμβόλια δηλαδή γίνονται στοιχείο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και μέρος ενός ευρύτερου παζαριού ανάμεσα στα κράτη – μέλη της ΕΕ.

Στο έδαφος αυτών των εξελίξεων, επιβεβαιώνεται η ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας για όλα τα αναγκαία μέτρα που από την πρώτη στιγμή διεκδικούν οι υγειονομικοί, τα εργατικά συνδικάτα, άλλοι μαζικοί φορείς: Η ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, τα μαζικά δωρεάν και τακτικά τεστ στους μεγάλους χώρους δουλειάς, μαζί με άλλα μέτρα προστασίας, όπως η θωράκιση των σχολείων. Τα αδιέξοδα που βιώνει ο λαός από την πολιτική διαχείρισης της πανδημίας με κριτήριο τη θωράκιση των κερδών, μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα. Κανείς δεν μπορεί να νιώθει ασφαλής όσο η Υγεία και το Φάρμακο είναι πηγή κέρδους για τα μονοπώλια, ενώ σήμερα υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για την παροχή υψηλών προδιαγραφών και δωρεάν υπηρεσιών Υγείας για όλους, με βάση τα επιτεύγματα της επιστήμης, τα υψηλά επίπεδα της παραγωγικότητας, το μέγεθος του παραγόμενου πλούτου. Εκεί πρέπει να στοχεύει η πάλη του λαού, φέρνοντας στο προσκήνιο τις σύγχρονες ανάγκες του.

*Χρήστος Γιάνναρος, Μέλος της Τ.Ε. Ηλείας του ΚΚΕ, Δημοτικός Σύμβουλος Πύργου