Δημήτρης Κωνσταντόπουλος: Το «καλάμι» της πολιτικής και οι πολιτικοί
Δημήτρης Κωνσταντόπουλος: Το «καλάμι» της πολιτικής και οι πολιτικοί
Το καλάμι της πολιτικής ως ένδειξη υπεροψίας υπήρχε, υπάρχει στην πολιτική ζωή του τόπου μας. Άνθρωποι που κατέχουν θέσεις πολιτικές και ευχαριστούν δημόσια που τους ανατέθηκαν, να παραδειγματιστούν από τον πρωθυπουργό μας Κυριάκο Μητσοτάκη, να σηκώσουν τα μανίκια αλλά κυρίως να βρίσκονται κοντά στον Πολίτη με ευχάριστη διάθεση και με σεβασμό για την αποστολή που τους ανατέθηκε.
Σε μια χώρα όπου, το ιδιαίτερα ανησυχητικό και επικίνδυνα εξελίξιμο δημογραφικό πρόβλημα σε συνδυασμό με την βίαιη μετανάστευση της νέας γενιάς των Ελλήνων στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια, δημιουργείται σήμερα εκρηκτικό μείγμα με το προσφυγικό μεταναστευτικό όπου μετατρέπεται πλέον σε μείζον εθνικό πρόβλημα μέγιστης σημασίας.
Σε μια χώρα εύθραυστη οικονομικά, αναπτυξιακά, κοινωνικά, σε μια χώρα που βάλλεται λόγω της γεωπολιτικής της θέσης ευρισκόμενη σήμερα απέναντι σε ντόμινο κοινωνικοοικονομικοπολιτικών εξελίξεων, σε μία χώρα που η εξ ανατολών γείτονα χώρα άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου, οδηγούμενη στη τακτική των ωμών εκβιασμών.
Σε μια χώρα που οι πολίτες αναμένουν, αισιοδοξούν και στηρίζουν την πολιτική του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του, δυστυχώς υπάρχουν και πολιτικοί αλλά και όσοι κατέχουν θέσεις πολιτικής ευθύνης, που θα πρέπει να καταλάβουν ότι πρώτιστο χρέος τους είναι να μην επαναπαύονται στις δάφνες τους, να ενημερώνονται, να παρακολουθούν, να αναδεικνύουν και κυρίως να επιλύουν τα αιτήματα των πολιτών.
Κι ενώ σε όλη αυτή την κατάσταση ο πρωθυπουργός μας Κυριάκος Μητσοτάκης είτε κάποιοι συμφωνούν, είτε διαφωνούν, αλλά στο τέλος της ημέρας θα συμφωνήσουν μαζί μου ότι είναι ο πολιτικός ηγέτης σήμερα που οδηγεί τη χώρα μόνος με την κυβέρνησή του και τα έχει πάρει όλα πάνω στους ώμους του, όπως το έχω επισημάνει επανειλημμένα, βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά και πάντα παράλληλα προσιτός, χαμογελαστός, αισιόδοξος και ευχάριστος κοντά στους πολίτες.
Απεναντίας παρατηρώ ότι η εικόνα δεν είναι ίδια από ορισμένους διευθυντές υπουργών, γενικούς γραμματείς και λοιπά που οι ίδιοι ανέλαβαν πόστα και όπως φαίνεται «έδεσαν το γάιδαρο τους» και απέκτησαν ξαφνικά ύφος και στυλ χιλίων καρδιναλίων. Αλλά δεν είναι της ώρας και στην πρόθεσή μου να ανοίξω αυτή τη σελίδα. Υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις δεν λέω, αλλά κάτι δεν πάει καλά κυρίως όταν στελέχη κομματικά με περγαμηνές, με διαδρομή και προσφορά παρακολουθούν σχολιάζοντας χαμηλόφωνα δεν αγγίζουν προς ώρας κι αναμένουν.. «Και ο νοών νοείτω…».
Η χώρα μας είναι μία μικρή κοινωνία και όλοι γνωρίζουμε όλους που έχουν δημόσια θέση, όπως επίσης και πως, με ποιο τρόπο και με τι μέσα ο καθένας και λοιπά, γλύφοντας και έρποντας έφτασε στο σκοπό του.
Απαιτείται όμως να κοιτάζουν πίσω, απαιτείται σοβαρότητα.
Γιατί όπως έλεγε ο Jean Cocteau οι θεοί διασκεδάζουν περισσότερο όταν το θύμα τους να πέφτει από ψηλά, περιγράφοντας συμβολικά τη πτώση που έχει κάποιος όταν πέφτει απότομα από τα ψηλά στα χαμηλά..
Ο πρωθυπουργός μας Κυριάκος Μητσοτάκης με τις άμεσες και αρχικές καίριες αποφάσεις του δημιούργησε περίοδο αισιοδοξίας και ελπίδας αλλά η χώρα και ο λαός βάλλεται από παντού και ακόμη τίποτα δεν τελείωσε.
Η ακραία φτώχεια παραμένει στη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, οι φόροι του παρελθόντος που παραμένουν στην τσέπη μας με την μορφή των ρυθμίσεων, που ευτυχώς βέβαια που έγιναν, ποσά που πρέπει να αποπληρωθούν συν τα τρέχοντα φορολογικά βάρη χωρίς διαγραφές και χωρίς δουλειές θα οδηγηθούμε σύντομα σε ένα φαύλο κύκλο χωρίς τέλος.
Όπως είχε τονίσει ο αείμνηστος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο πολιτικός ηγέτης του 20ου αιώνα που είχα την τύχη και ευτυχία επί σειρά ετών να είμαι κοντά του και να διδάσκομαι, η Ελλάδα μας εάν δεν γίνει ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων δεν έχει μέλλον και φαίνεται να έχουμε πολύ δρόμο ακόμη να διανύσουμε για κάτι τέτοιο.
