«Έβαζα μέικ απ για να κρύψω μώλωπες»: Συγκλονίζει η εξομολόγηση θύματος ενδοοικογενειακής βίας

Γνωρίστηκαν όταν ήταν μαθητές στο σχολείο. Παντρεύτηκαν λίγο αργότερα, όταν έμεινε έγκυος. Σταδιακά άρχισε να γίνεται κακοποιητικός.
«Άρχισε να με χτυπά και να έχω μώλωπες. Έλεγα σε όλους που με έβλεπαν ότι χτύπησα, έπεσα σε γωνία, ότι σηκώθηκα απότομα και έπεσα στο ντουλάπι. Έβαζα μέικ απ, πολύ μέικ απ. Έχω σταματήσει να βάζω μέικ απ γιατί μου θυμίζει εκείνη την περίοδο».

Την κακοποίηση που βίωσε δίπλα στον σύζυγό της, αλλά και πώς βρήκε τη δύναμη να τον εγκαταλείψει, εξομολογήθηκε στο patrisnews.com μια γυναίκα από τη Θεσσαλία.

Σε ερώτηση για το πότε άρχισε να γίνεται επιθετικός, η γυναίκα απάντησε: «Όταν άνοιξα την πρώτη μου εταιρεία. Εκεί άρχισε να μου κάνει την ζωή κόλαση. Γιατί μίλησες με τον τάδε; Τι σου είπε; Κάτι πονηρό σου είπε. Άρχισε να βλέπει φαντάσματα. Το πρώτο χτύπημα ήρθε με αφορμή των καλοκαιρινών διακοπών. Θα ερχόταν μαζί μας και ένας παιδικός μου φίλος μαζί με την αδερφή του. Σημειωτέον μαζί μας θα ήταν και η μητέρα μου. Και εκεί τρώω την πρώτη καλαμιά στο πόδι όπως καθόμασταν. Κάτω από το τραπέζι. Του λέω γιατί το έκανες αυτό; Γιατί δεν θέλω να έρθει μου απάντησε. Στην ουσία δεν ήθελε να επικοινωνώ με κανέναν. Από τότε άρχισα να μαζεύομαι, να φοβάμαι. Μετά άρχισε να με χτυπά και να έχω μώλωπες. Έλεγα σε όλους που με έβλεπαν ότι χτύπησα, έπεσα σε γωνία, ότι σηκώθηκα απότομα και έπεσα στο ντουλάπι. Έβαζα μέικ απ, πολύ μέικ απ. Έχω σταματήσει να βάζω μέικ απ γιατί μου θυμίζει εκείνη την περίοδο. Για μένα το μέικ απ σημαίνει στο μυαλό μου βία. Ένα περιστατικό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι ένα Πάσχα. Έφτιαχνα κοκορέτσι και είχε αργήσει να έρθει. Μόλις τον είδα τον ρώτησα γιατί άργησες; Δεν θα τα καταφέρω μόνη μου. Ξέρετε τι έκανε; Με έπιασε από τα μαλλιά και με κατέβασε από την ταράτσα όπου βρισκόμασταν σε διώροφο σπίτι και με έσερνε στα σκαλοπάτια».

«Με έκανε να αισθάνομαι ότι φταίω εγώ, από την αρχή. Ότι δεν είμαι σωστή. Μετά από κάθε καυγά μου ζητούσε συγγνώμη και μου έλεγε “φταις και εσύ”. Όταν με έκανε να νιώθω ενοχική άρχισε άλλο τροπάριο. Άρχισε το να παίρνει από μένα όχι μόνο την ενέργειά μου αλλά έφθασε στο σημείο να παίρνει και χρήματα. Φυσικά, μέσα στο γάμο ήταν αυτά. Με ανάγκασε με τον τρόπο του να του αγοράσω φουσκωτό. Με εκμεταλλευόταν και οικονομικά. Και εγώ να καμαρώνω βέβαια», συμπληρώνει η ίδια, αναφορικά με το πώς αισθανόταν κάθε φορά που βίωνε τον εφιάλτη.

Σε ερώτηση εάν φοβόταν και δεν μιλούσε, η ίδια απάντησε πως «Ναι. Φόβος αλλά και ενοχές. Φοβόμουν ότι θα φύγει. Φοβόμουν ότι θα τον χάσω. Μετά από πολλά χρόνια κακοποίησης γνωρίζω τον φύλακα άγγελό μου την Αγγελική. Έμπαινε ανάμεσά μας σε καυγάδες, έκοψε ακόμα και το δάχτυλό της. Και της έλεγα κάθε φορά “όχι εγώ φταίω γιατί είμαι απότομη”. Μου έλεγε “δεν είσαι καλά”. Να καταλάβετε κάποια στιγμή σε μια τηλεοπτική εκπομπή ακούω μία γυναίκα να λέει την ιστορία της. Ότι κακοποιείται. Και γυρνάω και λέω στην Αγγελική. Δες τι τραβάει αυτή η κοπέλα. Με κοιτάει και μου λέει “Εσύ είσαι αυτή”. Δεν αναγνωρίζεις ότι ουσιαστικά μιλάει λες και είσαι εσύ; Έφθασα δε κάποια στιγμή να της λέω ότι όλα αυτά μου τα λέει γιατί εκείνη είναι μόνη της (είχε πεθάνει ο άνδρας της). Ότι θέλει να με δει χωρισμένη».

Αναφορικά με το πώς πήρε την απόφαση να φύγει, λέει: «Είναι τη χρονική στιγμή που εγώ δουλεύω σε ένα μαγαζί που έχω ανοίξει και εκείνος είναι με βόλτες, εξωσυζυγικές σχέσεις ταξίδια. Ήμασταν πολύ καλά οικονομικά. Ένα βράδυ του λέω ότι θα βγω με δύο φίλες μου κοντά στο σπίτι μας. Στο τηλέφωνο τον ρώτησα αν θέλει κάτι. Μου είπε “όχι”. Βγήκα στις δέκα το βράδυ γύρισα δύο ώρες μετά. Όταν γύρισα γίνεται μακελειό. Τόσο ξύλο που μάτωσαν ακόμα και οι τοίχοι. Με χτυπούσε παντού. Έσπασε το χέρι μου και παίρνω την αστυνομία. Ήταν η πρώτη φορά που πήρα εγώ την αστυνομία. Τις άλλες φορές την αστυνομία την έπαιρνε η γειτονιά. Και κάθε φορά έλεγε είναι τρελή. Τρελή με ανέβαζε, τρελή με κατέβαζε. Μετά από αυτό δεν τον ξαναείδα. Εκείνο το επεισόδιο ήταν το τελευταίο. Στο δικαστήριο καταδικάστηκε. Έκανε όμως και κάτι άλλο. Πήρε τηλέφωνο το παιδί μας και του είπε: “ή με τη μαμά σου ή με μένα”. Το παιδί του απάντησε φυσικά με τη μαμά. Ξέρω τι έχει περάσει η μαμά μου. Δεν είμαι χαζή».

Όταν ρωτήθηκε τι είναι αυτό που δεν θα ξεχάσει ποτέ, απάντησε: «Θυμάμαι το κακό του βλέμμα. Μία κακία θυμάμαι. Μία ζήλια που γινόταν τρέλα. Τον τρέλαινε. Γιατί ήταν ζήλια όλο αυτό. Είχα πολλά μπράβο στη ζωή μου ακόμα και από τους γονείς του. Για τη συμπεριφορά μου, για όλα. Και αυτό τον τρέλαινε».

Όταν τής ζητήθηκε να δώσει μία συμβουλή της προς τις κακοποιημένες γυναίκες, η γυναίκα τόνισε: «Να μην επιτρέψει γυναίκα σε άντρα ούτε από το χέρι να την τραβήξει. Ούτε αυτό».

«Δεν θα κλεινόμουν στο καβούκι μου δεν θα τον φοβόμουν. Θα πατούσα πόδι. Αυτή είμαι, γιατί να μην βάζω σκουλαρίκια; Γιατί να με αναγκάζει να φοράω ρούχα σαν κελεμπίες; Και ήμουν μόνο 25 ετών… Δεν ντυνόμουν ποτέ προκλητικά αλλά είχε περάσει σε άλλο άκρο. Και εγώ το επέτρεπα» είπε στο τέλος, απαντώντας στο τι θα άλλαζε αν γυρνούσε τον χρόνο πίσω.

ethnos.gr