Γράφει ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος: Φράγμα Πηνειού: Από τον «χαμένο παράδεισο» και πλουτοπαραγωγικό πόρο του Νομού μας, στα «Deals» συμφερόντων των φωτοβολταϊκών και μιας νέας αποικιοκρατίας.

Φράγμα Πηνειού: Από τον «χαμένο παράδεισο» και πλουτοπαραγωγικό πόρο του Νομού μας, στα «Deals» συμφερόντων των φωτοβολταϊκών και μιας νέας αποικιοκρατίας.

Παναγιωτόπουλος Γιώργος
Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
Δημοτικός Σύμβουλος Ανδραβίδας Κυλλήνης
Μέλος ΔΣ ΤΟΕΒ Μυρτουντίων

Το τελευταίο διάστημα γίνεται αναφορά για μεγάλη επένδυση, συμφερόντων από τον Ν. Αιτωλοακαρνανίας, στις εξωλίμνιες εκτάσεις του φράγματος Πηνειού με την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών.
Μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, που περικλείει την τεχνική λίμνη του Πηνειού, φαίνεται ότι παραδίδεται για εκμετάλλευση δεκαετιών σε εταιρικό σχήμα συμφερόντων του Ν. Αιτωλοακαρνανίας.
Μια περιοχή χιλιάδων στρεμμάτων που θα μπορούσε να αποτελεί αναπτυξιακή αιχμή για τα συμφέροντα του νομού Ηλείας και των πολιτών του, εκχωρείται, «εν κρυπτώ και παραβύστω», σε συμφέροντα αλλότρια του Νομού μας και οδηγείται στην υποβάθμιση και καταστροφή.

Ο γράφων, κατά το παρελθόν, το 2019, ως υποψήφιος δήμαρχος Ανδραβίδας Κυλλήνης, είχε επισημάνει την ανάγκη δημιουργίας αναπτυξιακού πόλου με κατάθεση προτάσεων όπως :
– Δημιουργία παραλίμνιου δρόμου με διαδημοτική συνεργασία, ως βασικό έργο υποδομής για την επισκεψιμότητα της περιοχής.
– Δημιουργία υποδομών και εγκαταστάσεων ναυταθλητισμού που θα επιτρέπουν την χρήση της τεχνικής λίμνης από ομάδες αντίστοιχων ενδιαφερόντων.
– Αξιοποίηση των υποδομών και επαναλειτουργία του αναψυκτηρίου και του τουριστικού περιπτέρου με διαδημοτική συνεργασία.
– Δημιουργία παρατηρητηρίου του οικοσυστήματος.
– Δημιουργία εκθεσιακού χώρου και χώρου εκδηλώσεων περιβαλλοντικού – οικοτουριστικού ενδιαφέροντος.
– Δημιουργία Κέντρου Περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
– Βελτίωση-ανάπτυξη της χλωρίδας και πανίδας, σε συνεργασία με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, τους κυνηγετικούς συλλόγους, τους επιστημονικούς φορείς και τους κατοίκους της περιοχής .
– Διατήρηση της ζώνης προστασίας του ταμιευτήρα, «εξωλίμνιων», με απρόσκοπτη και ανεμπόδιστη χρήση από τους κατοίκους – κτηνοτρόφους της περιοχής σύμφωνα με τα οριζόμενα από το παρελθόν κ.ά.

Οι παραπάνω προτάσεις είχαν κατατεθεί στον δημόσιο διάλογο της εποχής, κάνοντας μνεία στο ενιαίο και αδιαίρετο, ως φυσιογνωμία-ταυτότητα, της ιδιαιτέρου φυσικού κάλους περιοχής, και στόχευαν στο αυτονόητο. Δηλαδή, στην προστασία του οικοσυστήματος, στην προστασία του ταμιευτήρα αλλά και στην αναπτυξιακή αναβάθμιση όλης της περιοχής με τη μετατροπή σε ζώνη ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.

Βέβαια, όλα αυτά παραμένουν ζητούμενα επί δεκαετίες και επίκαιρα.

Όμως, τι συμβαίνει σήμερα; Ποια σκοπιμότητα επιβάλλει την εκχώρηση ενός πλουτοπαραγωγικού πόρου της Ηλείας;
– Ποια είναι η θέση των Βουλευτών, της Περιφέρειας και των θεσμικών της Ηλείας;
– Πώς συμβαίνει, σχεδόν πάντα, ως Ηλεία, να ακολουθούμε τα γεγονότα, την ήττα και την υποβάθμιση σε όλους τους τομείς;
– Γιατί κρύβονται πίσω από αυτάρεσκα και εύθυμα χαμόγελα οι «ηγήτορες» του Νομού, μειοδοτώντας στα ουσιαστικά συμφέροντα του τόπου;
Επιπλέον,
Εάν αληθεύει, ότι ο ΓΟΕΒ Π/Α έχει προχωρήσει σε σύμβαση παραχώρησης της συγκεκριμένης περιοχής σε εταιρικό σχήμα για εκμετάλλευση, είναι αναγκαίο να απαντηθούν δημόσια τα παρακάτω ερωτήματα:
α. Από ποια διάταξη νόμου προβλέπεται ότι ο ΓΟΕΒ Π/Α μπορεί ΝΟΜΙΜΑ να μισθώσει, για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάρκων, έκταση στα πρανή του ταμιευτήρα Πηνειού η οποία δεν ανήκει στο ΓΟΕΒ αλλά στο Υπουργείο Γεωργίας;
β. Σύμφωνα με την απόφαση παραχώρησης της έκτασης αυτής, στο ΓΟΕΒ από το Υπουργείο Γεωργίας, η έκταση αυτή του παραχωρήθηκε με σκοπό μόνο την περαιτέρω παραχώρηση σε κτηνοτρόφους για κοινή βόσκηση των ζώων τους στην περιοχή και όχι για άλλη δραστηριότητα. Πώς ο ΓΟΕΒ, λοιπόν, καταστρατηγεί τον νόμο και μισθώνει, κατά πληροφορίες, αντί πινακίου φακής για Φ/Β και μάλιστα τμηματικά, χωρίς να απαιτούνται άδειες περιβαλλοντικών επιπτώσεων; Μήπως εκτελεί οδηγίες άνωθεν; Είναι αυτό σύννομο και θα συμβάλλει την ανάπτυξη της περιοχής;
γ. Τι θα γίνει με το πρόγραμμα, ύψους αρκετών εκατομμυρίων ευρώ, που είχε εξαγγελθεί για περιμετρικούς δρόμους στη λίμνη κ.λ.π που θα αξιοποιούσε την περιοχή; Το ξέχασαν;
Ακόμα, και εάν δεχθούμε ως κοινωνία, αυτή την καταστροφική επιλογή της εκχώρησης και της υποβάθμισης της περιοχής, δημιουργούνται περαιτέρω ερωτήματα:
α. Ποιος καθόρισε τους όρους της μίσθωσης και το μίσθωμα που θα καταβληθεί;
β. Γιατί οι εκτάσεις αυτές δε βγήκαν σε δημοπρασία ώστε να εξασφαλιστεί μεγαλύτερο μίσθωμα σε περίπτωση που δύναται ο ΓΟΕΒ να προβεί σε τέτοιου είδους μισθώσεις;
γ. Στην περιοχή μισθώνονται εκτάσεις για Φ/Β από εταιρείες με μίσθωμα 200,00 – 230,00 ευρώ ετησίως ανά στρέμμα από την πρώτη ημέρα της μίσθωσης. Γιατί ο ΓΟΕΒ, εάν ισχύει, μίσθωσε με 8,00 ευρώ το στρέμμα για τα πρώτα χρόνια και 120,00 ευρώ ανά στρέμμα για τα υπόλοιπα χρόνια; Είναι αυτό σύμφωνο με τον νόμο, τις αρχές της διαφάνειας, το δημόσιο συμφέρον και τη χρηστή διοίκηση; Ή πιθανόν αγγίζει τα όρια της απιστίας με την ενδεχόμενη βλάβη του Δημοσίου και του ΓΟΕΒ;

Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα αφορούν την κοινωνία και επιβάλλεται να δοθούν δημόσια, απευθυνόμενες στην ίδια την κοινωνία και τους Ηλείους πολίτες.