Γράφει ο Μιχάλης Κατρίνης: “Μια όχι και τόσο αθώα συγνώμη”
Ποια είναι η αξία μιας συγνώμης όταν αυτή αναφέρεται γιατί απλά έτσι πρέπει; Όταν δεν εξηγεί το λόγο για τον οποίο ζητείται; Όταν συνοδεύεται από ένα ολόκληρο κείμενο που βρίθει αυταρέσκειας;
Την ώρα που στη βόρεια Εύβοια οι κάτοικοι πολεμούσαν με τις φλόγες στις αυλές των σπιτιών τους, την ώρα που οι Ρουμάνοι και οι Ουκρανοί πυροσβέστες παρέδιδαν μαθήματα οργάνωσης, την ώρα που οι κάτοικοι στην Ηλεία μετρούσαν και πάλι τις πληγές τους, με ανυπολόγιστες ζημιές σε φυτικό και ζωικό κεφάλαιο, την ώρα που τα βόρεια προάστεια της Αθήνας ακόμα έβγαζαν καπνό, την ώρα που στους δρόμους τις Αττικής και τουλάχιστον σε άλλους 5 νομούς υπήρχαν χιλιάδες ζωάκια ζαλισμένα που έψαχναν νερό και τροφή σε κατοικημένες περιοχές, εκείνη τη στιγμή ακούσαμε τον πρωθυπουργό να μιλά για το πόσο καλά αντιμετώπισε ο ίδιος την πανδημία και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις…
Και όλα αυτά σε διάγγελμα για τις πυρκαγιές! Και μάλιστα, χρησιμοποιώντας τη λέξη «ξεπεράσαμε»! Δηλαδή, ότι η πανδημία τελείωσε και οι σχέσεις με την Τουρκία εξομαλύνθηκαν οριστικά…
Στην ουσία της «συγνώμης» όμως, όχι απλά δεν ακούσαμε κάτι, αλλά αντιθέτως δυο φορές στο διάγγελμα του, ο πρωθυπουργός ανέφερε «τυχόν αστοχίες» και «όποιες αδυναμίες». Άρα, ίσως και να μην υπήρξαν;
Ούτως ή άλλως, έσπευσε να αναλύσει ότι η έλλειψη εναέριων μέσων από πολλές περιοχές ήταν βάσει του επιχειρησιακού σχεδίου και των προτεραιοτήτων πυρόσβεσης. Άρα, οι κάτοικοι που έβλεπαν τις περιουσίες τους να καίγονται χωρίς ίχνος βοήθειας δεν πρέπει να εξοργίζονται ή τουλάχιστον να το κάνουν… με μέτρο.
Όμως είναι εξοργιστικό να ακούμε από τα χείλη του πρωθυπουργού για πρωτοφανείς πυρκαγιές, όταν σαν χώρα έχουμε μακρά και θλιβερή ιστορία στο συγκεκριμένο τομέα και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης είχε επισκεφθεί την Ηλεία μετά τις φονικές πυρκαγιές του 2007.
Όταν γνωρίζαμε πολλές ημέρες πριν για τον επερχόμενο καύσωνα και τα υψηλά επίπεδα ξηρασίας. Και αν για το χιονιά, το Φεβρουάριο του 2021 υπάρχει η δικαιολογία του «πρωτοφανούς», για τον καύσωνα στην Ελλάδα είναι τουλάχιστον υποκριτικό να μιλάμε για κλιματική αλλαγή και απαγορευτικές συνθήκες!
Και εφόσον όλα λειτούργησαν σωστά και ευθύνονται παράμετροι υπεράνω της κυβέρνησης, δεν μας εξήγησε ο πρωθυπουργός για ποιο λόγο ζητάει συγνώμη.
Μήπως για το ότι την πρώτη ημέρα, με μηδενικό άνεμο και ελάχιστες εστίες, υπήρξε αδικαιολόγητη αδράνεια και καθυστερημένα παρέμβαση;
Μήπως γιατί το σχέδιο πρόληψης και αντιπυρικής προστασίας, το οποίο τόσο πολύ διαφημίστηκε δύο μήνες πριν, τελικά ήταν πρόχειρο και ελλιπές;
Ή μήπως για το ότι η κυβέρνηση «πέταξε λευκή πετσέτα» και παραδέχτηκε ότι ‘’δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως, παρά να εκκενώνουμε χωριά και πόλεις όταν ξεσπά πυρκαγιά’’;
Είναι εμφανές ότι στο διάγγελμα του ο κ.Μητσοτάκης αποδίδει πολιτική δόξα στον εαυτό του για την ‘’επιτυχή’’ αντιμετώπιση της πανδημίας και την επιτυχή-κατά τα λεγόμενά του-εξωτερική πολιτική, αλλά αποποιείται των ευθυνών του για την αντιμετώπιση της εθνικής καταστροφής που συντελέστηκε.
Μήπως γι’ αυτό ζητά πολιτική συναίνεση, κάτι που δεν έκανε ούτε για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ούτε για τα εθνικά ζητήματα;
Μήπως εν τέλει η συγνώμη του δεν είναι μια «αθώα εξοργιστική» δήλωση, αλλά μια υπολογισμένη πολιτική κίνηση;
Εκτός αν μια συγγνώμη μπορεί να καταργήσει την έλλειψη ευθύνης.
