Γράφει ο Θεόδωρος Λάμπρος: Τα 200 χρόνια από το 1821 ας αποτελέσουν αφορμή για προβληματισμό και αυτοκριτική
Τα 200 χρόνια από το 1821 ας αποτελέσουν
αφορμή για προβληματισμό και αυτοκριτική
Γράφει ο Θεόδωρος Λάμπρος
Ιστορικός – Διαχειριστής του Ιστορικού Πόρταλ
«To skalistiri.news ζωντανεύει το 1821»
και Δημιουργός του Συλλόγου Φίλων Ιστορίας
«Χαράλαμπος Βιλαέτης»
Σε δυο μήνες θα εορτάσουμε – Κορωνοϊού επιτρέποντος πάντα τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Η Ελληνική Επανάσταση αποτελεί κατά τον γράφοντα την σημαντικότερη περίοδο της Ελληνικής μας ιστορίας χωρίς βέβαια να υποτιμώ τις άλλες εξίσου σημαντικές περιόδους στις οποίες σημειώθηκαν σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την χώρα μας.
Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ήταν μια Επανάσταση που συγκλόνισε την Ευρώπη.
Ήταν μια Επανάσταση που πήγε κόντρα στις αντιλήψεις και στον τρόπο σκέψης των τότε Μοναρχικών καθεστώτων της Ευρώπης που ήσαν αντίθετες προς κάθε τι επαναστατικό και μάλιστα επέμβαιναν για να καταστείλουν κάθε είδους εξεγέρσεις και επαναστάσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης.
Ήταν μια Επανάσταση που είχε θρησκευτικό χαρακτήρα αφού οι Έλληνες αγωνιστές μάχονταν τόσο για την πατρίδα τους όσο και για την πίστη τους.
Ήταν μια Επανάσταση στην οποία απλοί άνθρωποι αρχικά πήραν τα όπλα εναντίον μιας κραταιάς αυτοκρατορίας – της Οθωμανικής μετά από 400 ολόκληρα χρόνια σκλαβιάς, δυνάστευσης και καταπίεσης αφού οι Οθωμανοί θεωρούσαν τους Έλληνες – ραγιάδες και μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να τους αφαιρέσουν τη ζωή.
Ήταν μια Επανάσταση που κινδύνεψε αρκετές φορές να αποτύχει εξαιτίας της μεγάλης πληγής που μας κατατρέχει αιώνες – της διχόνοιας και που είχε σαν αποτέλεσμα αιματηρές εμφύλιες συγκρούσεις. Έλληνες ντουφέκιζαν Έλληνες την ίδια ώρα που ο Ιμπραήμ Πασάς της Αιγύπτου αποβιβαζόνταν στην Πελοπόννησο και άρχιζε την εκστρατεία ερήμωσης και καταστροφής ενώ ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν φυλακισμένος στον Προφήτη Ηλία της Ύδρας μη μπορώντας να κάνει τίποτα.
Παρόλα αυτά η πολυπόθητη ανεξαρτησία των αγωνιζομένων Ελλήνων ήρθε μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια αιματηρών συγκρούσεων με μεγάλες επιτυχίες αλλά και απώλειες στα πεδία των μαχών.
Εκατοντάδες αγωνιστές γνωστοί και μη έπεσαν στις μάχες για την ανεξαρτησία μας και σε νεαρή ηλικία.
Το μήνυμα των φετινών εορτασμών για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 είναι πολύ σημαντικό δεδομένου ότι ως χώρα διάγουμε μια πολύ κρίσιμη περίοδο στα εθνικά μας θέματα με την γείτονα Τουρκία να συνεχίζει την πολιτική της προκλητικότητας απέναντι στη χώρα μας.
Το 1821 και τα 200 χρόνια που θα εορτάσουμε φέτος από το ξέσπασμά της θα πρέπει να αποτελέσουν την αφορμή για προβληματισμό και αυτοκριτική από τους σημερινούς νεοέλληνες.
Θα πρέπει λοιπόν όλοι εμείς να προβληματιστούμε από που αντλούσαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι θάρρος και πίστη εκείνα τα ταραγμένα χρόνια.
Θα πρέπει να μας γίνει μάθημα και να καταλάβουμε ότι όταν οι Έλληνες έχουν ομόνοια και συστράτευση για τον κοινό σκοπό, κάνουν θαύματα και πετυχαίνουν τα πάντα. Αυτή η συτράτευση έφερε τις τεράστιες επιτυχίες στα πρώτα χρόνια της Επανάστασης όπως στο Βαλτέτσι, την Τριπολιτσά, την Γραβιά, τα Δερβενάκια και άλλα σημαντικά γεγονότα.
Αλλά θα πρέπει να μελετήσουμε και να προβληματιστούμε και από τα κακώς κείμενα της Επανάστασης.
Την διχόνοια, τον φατριασμό, τα πρωτεία για λουφέ και εξουσία που έφεραν τους αιματηρούς εμφυλίους πολέμους.
Με άλλα λόγια το εγώ του καθένα και όχι το εμείς για το κοινό καλό.
Η δίψα για αξιώματα και ιδιοτέλεια έφεραν στο χείλος της καταστροφής της Επανάσταση.
Η Ελληνική Επανάσταση δεν γράφτηκε μόνο με χρυσές σελίδες από τους αγωνιστές.
Γράφτηκε και με μελανά γράμματα εξαιτίας των εμφυλίων σπαραγμών.
Άρα θα πρέπει να εστιάζουμε τόσο στα θετικά της στοιχεία ώστε με αυτά να πορευόμαστε στο μέλλον όσο και στα αρνητικά ώστε να μην επαναλαμβάνουμε – πράγμα που δυστυχώς συμβαίνει σήμερα τα λάθη του παρελθόντος.
Δυστυχώς σήμερα οι αποδομητές της Ελληνικής μας ιστορίας και ειδικά του 1821 αυξάνονται.
Αυξάνονται γιατί ακριβώς δεν γνωρίζουμε ιστορία, δεν μαθαίνουμε από τα λάθη της ιστορίας και δεν αγαπάμε την ιστορία.
Οι φετινοί εορτασμοί για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση ας αποτελέσουν την αφορμή για προβληματισμό και αυτοκριτική για τους σημερινούς νεοέλληνες.
Ας αρχίσουμε να αγαπάμε το 1821 και να στιγματίζουμε τις «μαύρες» πλευρές τους.
Να αναδεικνύουμε τα πολλά θετικά της Επανάστασης αλλά και να κάνουμε αυστηρή κριτική και στα αρνητικά.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να τιμήσουμε τους αγωνιστές – γνωστούς και μη και να δικαιωθεί ο αγώνας τους για την ανεξαρτησία της χώρας μας.
Τους το οφείλουμε…
