Θάμβος προκαλεί η ημέρα της Αγίας και Μεγάλης Παρασκευής, διότι Την Μ. Παρασκευή αγαπητοί μας Χριστιανοί, έχουμε την Κορύφωση του Θείου δράματος, τελείται η «Ακολουθία των Παθών» και θυμόμαστε και βιώνουμε τα Σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας. Δηλαδή: Η Μ.Παρασκευή συμβολίζει τα συμβάντα της δίκης του Ιησού από τον Πόντιο Πιλάτο, την μαρτυρική πορεία Του προς τον Γολγοθά, την Σταύρωση του και τελικά την Ταφή του.
Η Μ. Παρασκευή είναι η πιό πένθιμη ημέρα για την Εκκλησία μας. Αυτήν την ημέρα ο Χριστός παραδίδει τον εαυτό του στους άνομους και παράνομους. Δικάζεται την νύχτα και τιμωρείται με σταυρικό θάνατο. Βασανίζεται και εμπαίζεται από τους στρατιώτες. Ο λαός γίνεται όχλος και εγείρει εναντίων του Χριστού. Ο Χριστός υπομένει σε όλα. Δεν αντιδρά γιατί είναι πράξεις σωτήριες. Ανεβαίνει στον Σταυρό και συγχωρεί. Ακόμα και εκείνη τη στιγμή ο Χριστός δείχνει την άπειρη αγάπη για το πλάσμα του. Σταυρώνεται ως κακούργος μεταξύ δύο ληστών. Ένας τον ειρωνεύεται και άλλος τον αναγνωρίζει. Ένας χάνεται και ο άλλος οδηγείται ως πρώτος πολίτης του παραδείσου. Αίτιο της εισόδου του αποτέλεσε η εξομολόγησή του, δηλαδή η αναγνώριση των πράξεων του ζητώντας το έλεος και τη συγχώρεση. Το Μνήσθητι μου Κύριε εν την Βασιλεία σου, αποτελεί και για όλους εμάς πράξη και ενέργεια σωτήρια.
Τα Άχραντα Πάθη, ο Σταυρός και ο ζωοποιός θάνατος του Χριστού, μνεία των οποίων επιτελεί λατρευτικά σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, δεν προσφέρονται για συναισθηματισμούς η ορθολογιστικές σκέψεις, αλλά κυρίως για πορεία ανακαινίσεως και αναγεννήσεως του ανθρώπου. Ο Χριστός υπέφερε αντί ημών έως θανάτου, όχι για να απαλλαγούμε από την οδύνη, αλλά κυρίως για να μας προσφέρει ένα δρόμο μέσα από αυτήν, ως λυτρωτική συμπόρευση μαζί Του προς το γεγονός της Αναστάσεως.
«Δεύτε προσκυνήσωμεν», λοιπόν αγαπητοί μας Χριστιανοί, την Εσταυρωμένη Αγάπη, που είναι ο Ιησούς Χριστός, επαναλαμβάνοντας όλη ψυχή και καρδία την ικεσία του ιερού υμνογράφου: «Προσκυνούμεν σου τα πάθη Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν». Αμήν!
ΧΡΙΣΤΕ ΜΑΣ ΣΥΓΝΩΜΗ…
Δεν σε Σταυρώσαμε μια φορά
Σε Σταυρώνουμε καθημερινά
Κάθε ώρα, κάθε λεπτό
Με τις πράξεις μας, τις σκέψεις μας
Την αδιαφορία και τον εγωϊσμό μας…
Χριστέ μας συγνώμη..
Συγνώμη για την αναξιότητά μας
Την εγωκεντρική μας σκέψη
Που κλειδώνει κάθε αρετή στα βάθη της καρδιάς μας…
Χριστέ μας συγνώμη…
Συγνώμη που η διδασκαλία Σου κατήντησε γραφική ομιλία…
Ξεχάσαμε το νόημα… δεν το ζούμε… το πατάμε…
Συγνώμη που όντας φτωχός δίπλα μας Σε προσπέρασαμε…
Συγνώμη που δεν άκουσαμε την παραίνεσή Σου
Για αγάπη, ταπείνωση, συγχώρεση…
Χριστέ μας συγνώμη…
Με δάκρυα καρδιάς Σου ζητούμε να μας αναστήσεις…Αμήν!
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΗΔΗΜΑΣ
