Ίση ζωή, ίσες ευκαιρίες!- Γράφει η κ. Αγγελική Πετρόγιαννη, Διευθύντρια του ΕΕΕΕΚ Πύργου
ΙΣΗ ΖΩΗ, ΙΣΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ!
«Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία καθιερώθηκε το 1992 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και τιμάται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου. Είναι μία ημέρα απολογισμού και αυτοκριτικής για την ισότιμη θέση όλων των πολιτών στην ελληνική κοινωνία, στην καθημερινότητα, στην παιδεία, στην μετακίνηση, στην εργασία, στη διασκέδαση, στον αθλητισμό. Οφείλουμε να προσπαθήσουμε περισσότερο για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους. Η σημερινή ημέρα αποτελεί μια ακόμα αφορμή για να προβληματιστούμε και να αναλογιστούμε πόσα και ποια ουσιαστικά βήματα έχουμε πραγματοποιήσει τα τελευταία χρόνια ως προς την ισότιμη πρόσβαση, αντιμετώπιση και συμπερίληψη των ατόμων με αναπηρία σε όλο το φάσμα των κοινωνικών δραστηριοτήτων.
Τα άτομα με αναπηρία δε ζητάνε να γίνει η ζωή τους ευκολότερη. Ζητάνε να γίνει η ζωή τους ΙΣΗ με τη δική μας. Στόχος πρέπει να είναι όχι η τυπική, αλλά η πραγματική ισότητα, η οποία σημαίνει ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή. Αυτό που πρέπει να επιδιώκεται είναι ο σεβασμός της ατομικής και ομαδικής ιδιαιτερότητας. Η πιο ευπαθής ομάδα στην κοινωνία μας είναι τα άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑμεΑ). Τα ΑμεΑ δεν είναι κάποιοι άλλοι, είναι οι γονείς μας, τα αδέλφια μας, οι συγγενείς μας, οι φίλοι μας.
Τα άτομα με αναπηρία, αντιμετωπίζουν εμπόδια στην καθημερινή ζωή, εφόσον η κοινωνία πολλές φορές δε λαμβάνει υπόψη τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης ομάδας πληθυσμού, τις δυνατότητες και τις ειδικές τους ανάγκες. Αισθάνονται την περιθωριοποίηση και τη στέρηση της συμμετοχής στα κοινωνικά, δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, που πρέπει να είναι κοινά σε όλους τους πολίτες ενός κράτους. Η περιθωριοποίηση των ατόμων με ειδικές ανάγκες είναι κάτι που πρέπει να καταγγελθεί γιατί συνεπάγεται έλλειψη ανθρωπισμού και ευαισθησίας από την κοινωνία, απουσία εξευγενισμού της ψυχής, μειωμένο ήθος και τελικά έλλειψη αλληλεγγύης και κοινωνικής συνείδησης, στοιχεία που αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους μιας πολιτισμένης κοινωνίας. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι μια τέτοια κοινωνία που δε μεριμνά για τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι αναξιοκρατική και επομένως μη δημοκρατική και πολιτισμένη. Ο δείκτης άλλωστε της κουλτούρας ενός λαού σχετίζεται άμεσα με τη στάση των πολιτών και της πολιτείας απέναντι σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα αναπηρίας πρέπει όλοι να αποβάλουμε κάθε προκατάληψη για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, να κατανοούμε τα προβλήματά τους και να είμαστε αρωγοί τους, κάθε φορά που παρίσταται ανάγκη. Η αδιαφορία μας, η περιφρόνηση και η ρατσιστική αντιμετώπισή τους, είναι απάνθρωπη στάση ζωής, που πληγώνει τα άτομα αυτά και πολλές φορές τους αναστέλλει τη διάθεση για ζωή. Να συνειδητοποιήσουμε, επίσης, ότι ο ένας για τον άλλο μπορεί να γίνει ένας μικρός «θεός». Να αγκαλιάζουμε με αγάπη τις πρωτοβουλίες τους, να τους συμπαραστεκόμαστε και να ενθαρρύνουμε τις δραστηριότητές τους ώστε με τον τρόπο αυτό να τονώνεται η ψυχολογία τους και να αποκτούν αυτοπεποίθηση και σιγουριά.
Με τη συμπαράσταση και την κατανόησή μας, τα άτομα με ειδικές ανάγκες μπορούν εύκολα να μεταβληθούν σε άτομα με ειδικές ικανότητες. Η συμπαράστασή μας στα άτομα αυτά πρέπει να γίνει τρόπος ζωής, γιατί μόνο έτσι θα διευκολύνουμε τη ζωή των συνανθρώπων μας. Πρέπει και οφείλουμε να διοργανώνουμε μαζί τους διάφορες εκδηλώσεις, ώστε να τους δίνουμε την ευκαιρία, με ίσους όρους, να εκδηλώνουν την ικανότητά τους και να αποκαλύπτουν το ταλέντο τους. Εξάλλου, καθημερινά διαπιστώνουμε όχι μόνο την αγωνιστικότητα των ατόμων αυτών, αλλά και τις δυνατότητές τους. Οφείλουμε, επομένως, να βοηθήσουμε και εμείς να αισθάνονται κοινωνικά χρήσιμοι, όπως είναι και στην πραγματικότητα. Αυτή, εξάλλου, η συμπεριφορά φανερώνει και τον ανθρωπιστικό μας πολιτισμό.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΤΡΟΓΙΑΝΝΗ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΕΕΕΕΚ ΠΥΡΓΟΥ
