Είναι από τις λίγες φορές που αναφέρομαι σε προσωπικά θέματα και πόσο μάλλον σε θέμα Υγείας. Το πρόσφατο χρονικό διάστημα και κυρίως μετά την συνέντευξή μου στην ημερήσια Εφημερίδα Πύργου Ηλείας «ΠΑΤΡΙΣ» δέχθηκα τηλεφωνικά και γραπτά μηνύματα ψυχικής στήριξης.Αυτή η μέγιστη ανθρώπινη προσφορά στο πρόβλημα με τον ΚΑΡΚΙΝΟ αποτελεί την αφετηρία να καταλάβω πολλά «ξεχασμένα» στοιχεία και καθοριστικές αξίες για την ζωή. Είτε λοιπόν νόσησες από το «ΘΗΡΙΟ» (που δεν είναι και τόσο «ΘΗΡΙΟ» τελικά), είτε νόσησε κάποιος συγγενείς σου, είχες την ανάγκη μέσα σου να υπάρχει Κάποιος(α) για να σε στηρίξει τις στιγμές που εσύ νόμιζες ότι ήσουν μόνος/η.

Τις στιγμές δε που εσύ ύψωσες τα τείχη σου στους άλλους που σε κοιτούσαν στον δρόμο επειδή ήσουν χωρίς μαλλιά, χλωμή και αδύναμη, είναι το στίγμα που σου έδωσαν ΑΥΤΟΙ που φοβούνται ακόμη και να προφέρουν τη λέξη ΚΑΡΚΙΝΟΣ.

Μετά από αρκετές μέρες και αφού συναναστράφηκα με Πολίτες (Γυναίκες και Άντρες) είτε ήταν Πομποί είτε Δέκτες αυτής της ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ, οραματίστηκα ότι ήρθε «το πλήρωμα του χρόνου» να ξεκινήσει μια συνολική και πολυεπίπεδη ΔΡΑΣΗ για να αντιμετωπιστεί και να πολεμηθεί ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ.

Είμαι βέβαιη ότι οφείλουμε να προσφέρουμε, στην (οποιαδήποτε) ΚΟΙΝΩΝΙΑ ένα νέο και ισχυρό όπλο: Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ; Εε και;…