ΚΚΕ Ηλείας: Πραγματοποιήθηκε στον Πύργο η εκδήλωση για τα 100 χρόνια από τον θάνατο του Λένιν (Photos)
Εκδήλωση για τα 100 χρόνια από τον θάνατο του Λένιν πραγματοποίησαν την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου οι Οργανώσεις Ηλείας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Αίθουσα της ΠΕΔ στο Πύργο
Η ομιλία έγινε από την Αλεξάνδρα Αλάφη μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.
Το άνοιγμα της εκδήλωσης έγινε από τον Βίκτωρα Θωμόπουλο μέλος του τομεακου γραφείου Ηλείας του ΚΚΕ
Άνοιγμα στην εκδήλωση για τα 100 χρόνια Λένιν.
Στις 21 Γενάρη 1924, πριν 100 χρόνια, στο Γκόρκι έξω από τη Μόσχα, άφηνε την τελευταία του πνοή ο μεγαλύτερος επαναστάτης που ανέδειξε το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα στον 20ο αιώνα, ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Λένιν.
Η Τομεακή Επιτροπή Ηλείαςτου ΚΚΕ, με αυτή την εκδήλωση τιμά τον Λένιν, τον ακούραστο επαναστάτη, που συγκαταλέγεται μαζί με τους Μαρξ και Ένγκελς στους θεμελιωτές της επαναστατικής θεωρίας, τον καθοδηγητή της νικηφόρας πορείας των μπολσεβίκων προς το κοσμοϊστορικό γεγονός της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, της καθοριστικής μάχης για την κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας και της τιτάνιας προσπάθειας οικοδόμησης του σοσιαλισμού.
Το ΚΚΕ τιμά τα 100 χρόνια από το θάνατο του Λένιν, φωτίζοντας τα επίκαιρα συμπεράσματα για την οργάνωση της ταξικής πάλης και δίνοντας όλες του τις δυνάμεις στον αγώνα για να βγουν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα πιο δυναμικά, πιο μαζικά στο προσκήνιο, με μεγαλύτερη συνειδητοποίηση της ριζικής αιτίας των μεγάλων προβλημάτων τους και του πραγματικού αντιπάλου που έχουν απέναντι τους, του σάπιου εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος κι της εξουσίας του κεφαλαίου.
Στην εκδήλωση μας θα ακολουθηθεί η προβολή της ταινίας «Ο Λένιν τον Οκτώβρη» του Μιχαήλ Ρομ, ένα από τα σοβιετικά κινηματογραφικά αριστουργήματα.
Μάλιστα, θα προβάλλουμε την πλήρη έκδοση της ταινίας και όχι όπως επανακυκλοφόρησε το 1958, μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ, όπου δεν περιλαμβάνονταν οι σκηνές στις οποίες εμφανίζεται ο Ιωσήφ Στάλιν.
«Ο Λένιν τον Οκτώβρη» γυρίστηκε το 1937 και είναι η πρώτη σοβιετική ταινία εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στον ηγέτη της Ρωσικής Επανάστασης. Περιγράφει όλα τα γεγονότα που ακολούθησαν την επιστροφή του Λένιν στη Ρωσία, μέχρι και τη νίκη της Επανάστασης.
Είναι η πρώτη φορά στα χρονικά του σοβιετικού κινηματογράφου που μια μεγάλη ιστορική μορφή αποδιδόταν μέσα από την ερμηνεία ενός ηθοποιού. Ο Λένιν, που ερμηνεύεται εξαίρετα από τον Μπόρις Σιούκιν, παρουσιάζεται στη διάρκεια των πιο κρίσιμων στιγμών της Ιστορίας, όπως η επίθεση στα Χειμερινά Ανάκτορα.
Ο σοβιετικός κινηματογράφος θεωρήθηκε ένα ζωτικό εργαλείο της Επανάστασης στον αγώνα για τη διαπαιδαγώγηση του νέου ανθρώπου, κάτι που είχε τονίσει ο ίδιος ο Λένιν, καθώς επίσης αποτέλεσε ένα από τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού.
Στο σημείο αυτό, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τη NewStacr για την ευγενική παραχώρηση της ταινίας που θα παρακολουθήσουμε σήμερα.
Μ’ αυτή τη μικρή εισαγωγή καλούμε στο βήμα την συντρόφισσα Αλεξάνδρα Αλάφη, μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Ελλάδας του ΚΚΕ.
Απόσπασμα από ομιλία στην εκδήλωση για τα 100 χρόνια από το θάνατο του Λένιν.
100 χρόνια μετά το θάνατό του, ο Λένιν και ο δρόμος της νικηφόρας σοσιαλιστικής επανάστασης που χάραξε, εξακολουθεί να αποτελεί το μεγάλο φόβο της εξουσίας του κεφαλαίου και τη μεγάλη ελπίδα των λαών. Τα αφιερώματα των αστικών εφημερίδων προσπαθούν να κρύψουν αυτό το φόβο και ρωτούν αφ’ υψηλού: “Τι έχει να μας πει σήμερα ο Λένιν; Τι σχέση έχει η εποχή της τεχνητής νοημοσύνης με το 1924; Υπάρχουν σήμερα τα ίδια κοινωνικά αδιέξοδα;”.
Ό,τι και αν γράψουν, δεν μπορούν να κρύψουν ότι αυτό το σύστημα μόνο πιο αντιδραστικό, μόνο πιο σάπιο, πιο επικίνδυνο για τους λαούς μπορεί να γίνει. Ούτε ο ψηφιακός μετασχηματισμός, ούτε η τεχνητή νοημοσύνη μπορούν να καταργήσουν τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Αντίθετα με ό,τι προβάλλει η αστική προπαγάνδα, η ανάπτυξη της τεχνολογίας οδηγεί στην όξυνση όλων των αξεπέραστων αντιφάσεων του καπιταλισμού, στην όξυνση της βασικής αντίθεσης κεφαλαίου – εργασίας.
Ο Λένιν έχει λοιπόν κάτι πολύ σημαντικό να μας πει στον 21ο αιώνα. Έρχεται να θυμίσει σε όσους το ξέχασαν, σε όσους φοβούνται, ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, ούτε παντοδύναμος. Ότι η δύναμη της εργατικής τάξης είναι τεράστια, όταν σηκώσει το κεφάλι και αποφασίσει να περάσει στο προσκήνιο της Ιστορίας. Ότι μπορούμε να οικοδομήσουμε μια ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ότι μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις νέες τεχνολογικές δυνατότητες για να μειώσουμε τον εργάσιμο χρόνο μας, για να προστατεύσουμε την υγεία μας, για να αναβαθμίσουμε τη μόρφωσή μας.
Ο Λένιν έρχεται να θυμίσει τη σημασία ενός ισχυρού Κομμουνιστικού Κόμματος, μιας ισχυρής επαναστατικής πρωτοπορίας, για να καθοδηγήσει τη λαϊκή αγανάκτηση και να ανοίξει το δρόμο της ανατροπής.
Ο Λένιν έκανε πράξη την προτροπή των κλασσικών ότι η θεωρία δεν είναι δόγμα, μα καθοδήγηση για επαναστατική δράση.
Απέδειξε ότι η όξυνση της αντίθεσης κεφαλαίου – εργασίας, η όξυνση της βασικής αντίθεσης ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της από τους καπιταλιστές, χαρακτηρίζει όλα τα καπιταλιστικά κράτη,ανεξάρτητα απ’ τη διαφορετική θέση τους στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Πολύτιμη ήταν και είναι και η ανάλυση του Λένιν για τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Μ’ ένα κείμενο ελάχιστων σελίδων σχετικά με το «σύνθημα για τις Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης» φώτισε τόσο τον αντιδραστικό χαρακτήρα των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών σε βάρος των λαών, όσο και τον προσωρινό ιστορικό χαρακτήρα τους, αφού οι συσχετισμοί και τα συμφέροντα των αστικών τάξεων μεταβάλλονται.
Σπάνια, μια θεωρητική ανάλυση και πρόβλεψη επιβεβαιώνεται στη ζωή τόσο πανηγυρικά, όπως αυτή του Λένιν. Κάθε χρόνος, κάθε μέρα που περνά απ’ τη δημιουργία της ΕΟΚ και τη μετεξέλιξή της σε ΕΕ επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για μια λυκοσυμμαχία, μια ιμπεριαλιστική ένωση κρατών, που μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει για τους λαούς, με το πέρασμα του χρόνου.
Οι υποσχέσεις ότι η ενιαία ευρωενωσιακή αγορά, η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η πράσινη μετάβαση, ο ψηφιακός μετασχηματισμός, θα έφερναν ευημερία στους λαούς, ψηλούς μισθούς και φθηνές τιμές, συντρίβεται πάνω στο έδαφος της σκληρής πραγματικότητας της ΕΕ των 16 εκ. ανέργων, των 95 εκ. στο όριο της φτώχειας, της ΕΕ της ενεργειακής ακρίβειας.
Μόνο το ΚΚΕ προειδοποίησε και είπε την αλήθεια για την ΕΕ, όταν όλα τα αστικά κόμματα έλεγαν παραμύθια της Χαλιμάς. Οι αντιδραστικές κατευθύνσεις της ΕΕ, η απαίτηση να θυσιάζονται οι ανάγκες των λαών στο βωμό του κέρδους των ομίλων της, καλύπτουν όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. Απ’ τη Λευκή Βίβλο για την Εργασία ως τις πρόσφατες κοινοτικές οδηγίες για τον εργάσιμο χρόνο. Απ’ την κατεδάφιση του 8ωρου, τα 12ωρα και την επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας και των ατομικών συμβάσεων εργασίας μέχρι την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 και στα 70 χρόνια και την ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.
Απ’ την εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που έχει οδηγήσει στη μείωση του εισοδήματος και στο ξεκλήρισμα των αγροτών, μέχρι την ενεργειακή ακρίβεια της “πράσινης μετάβασης” που μεταφράζεται σε τεράστια κέρδη των πράσινων ομίλων.
Απ’ την υποστελέχωση, την υποχρηματοδότηση και την κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας, μέχρι την εμπορευματοποίηση της παιδείας, τους φοιτητές – πελάτες, τα πτυχία χωρίς αντίκρυσμα, με βάση τα ευρωπαϊκά πρότυπα της ενιαίας αγοράς πτυχίων.
Το αντιδραστικό πρόσωπο της ΕΕ έχει αμέτρητες όψεις και αποδεικνύει ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, αποφασίζοντας να αναμετρηθεί και να απαλλαγεί απ’ τα δεσμά της ΕΕ και της εξουσίας του κεφαλαίου.
Απ’ την άλλη μεριά, είναι φανερή η υπεροχή του σοσιαλισμού και για να αντιμετωπιστούν τα νέα προβλήματα που γεννά η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, όπως η γρήγορη αλλαγή του περιεχομένου πολλών εργασιών. Νέες απαιτήσεις για συνεχή επανεκπαίδευση, ομαδικότητα στην εργασία, γρήγορη προσαρμογή σε νέα καθήκοντα.
Αυτόν το δρόμο, της επαναστατικής ανατροπής για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, χάραξαν και βάδισαν ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι στην εποχή τους. Σήμερα, έναν αιώνα μετά, έχουμε πλέον τη γνώση, το σύγχρονο επαναστατικό πρόγραμμα και θα βρούμε τη δύναμη για να ολοκληρώσουμε το έργο που ξεκίνησαν. Να ανοίξουμε ξανά το δρόμο για το σοσιαλισμό, την απάντηση στον 21ο αιώνα.
Δεν έχουμε αυταπάτες. Η άρχουσα τάξη θα αξιοποιήσει εναντίον μας κάθε δυνατό μέσο. Όμως, έχουμε εμπιστοσύνηστη δύναμη της εργατικής τάξης, στη δύναμη του λαού όταν αποφασίσει να βάλει τέλος στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Τιμάμε τα 100 χρόνια απ’ το θάνατο του Λένιν συνεχίζοντας αποφασιστικά στο δρόμο της ανατροπής. Είμαστε βέβαιοι ότι ο τροχός της Ιστορίας θα γυρίσει μπροστά! Είμαστε βέβαιοι ότι εμείς θα πούμε την τελευταία λέξη!
