Κώστας Τζαβάρας: Ο πολιτικός των έργων
Κώστας Τζαβάρας: ο πολιτικός των έργων
Επί υπουργίας του στο Υπουργείο Πολιτισμού συντάχθηκε ο Εθνικός Αντιπροσωπευτικό Κατάλογος της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας
Το έργο που πραγματοποίησε ο Κώστας Τζαβάρας ως Υπουργός Πολιτισμού παραμένει σημείο αναφοράς για τους ανθρώπους του Πολιτισμού. Είναι ο άνθρωπος που για πρώτη φορά προχώρησε στην σύνταξη Εθνικού Αντιπροσωπευτικού Καταλόγου της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, εφαρμόζοντας τη Σύμβασης του 2003 των Παρισίων της UNESCO, για την οποία δεν είχε ενδιαφερθεί κανείς στο παρελθόν.
Στην ιστορική συνεδρίαση την 25η Φεβρουαρίου του 2103 της Εθνικής Επιτροπής για την εφαρμογή της σύμβασης της UNESCO για τη διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, ο κ. Κώστας Τζαβάρας, απευθυνόμενος στην Επιτροπή είχε τονίσει ότι είναι εξαιρετικής σημασίας για τη χώρα και τον πολιτισμό η κατάρτιση του Εθνικού Αντιπροσωπευτικού Καταλόγου με τα θέματα της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
«Μέσω αυτού του καταλόγου διασφαλίζεται η καλύτερη προβολή της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και η αναγνώριση σε διεθνές επίπεδο των σημαντικών συμβολικών μορφών προσέγγισης του κόσμου και της ανθρώπινης ζωής γενικότερα, που έχει δημιουργήσει ο ελληνικός πολιτισμός και διατηρούνται ως στοιχεία της καθημερινής ζωής και του τόπου μας.
Αποτελούν τρόπους επικοινωνίας, πρακτικής συμπεριφοράς, άσκησης επαγγελματικής δράσης, που έχουν παραδοθεί από τις προηγούμενες στις μεταγενέστερες γενιές μέχρι σήμερα. Είναι η ζωντανή μας κληρονομιά, που συνεχώς συμπληρώνεται, αναδημιουργείται και αποτυπώνει σημάδια της εθνικής, της κοινοτικής και της συλλογικής μας ταυτότητας.
Χρειάζεται λοιπόν να εργαστούμε, έστω και καθυστερημένα. Χάρη στις εργώδεις προσπάθειες της Επιτροπής ολοκληρώνεται η επεξεργασία του Εθνικού Αντιπροσωπευτικού Καταλόγου, ο οποίος θα έπρεπε να είχε ετοιμαστεί από το 2006».
Η κατάρτιση του Εθνικού Καταλόγου , να αναφέρουμε ότι είναι το πρώτο προαπαιτούμενο για να ενταχθούνστη λίστα της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς του UNESCO:
α) προφορικές παραδόσεις και εκφράσεις, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας ως φορέα της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.
β) τέχνες του θεάματος.
γ) κοινωνικές πρακτικές, τελετουργίες και εορταστικές εκδηλώσεις.
δ) γνώσεις και πρακτικές που αφορούν τη φύση και το σύμπαν.
ε) τεχνογνωσία που συνδέεται με την παραδοσιακή χειροτεχνία.
