Μ. Μπαλαούρας: Άσχημο ποδαρικό για αγρότες-κτηνοτρόφους

Μ. Μπαλαούρας: Άσχημο ποδαρικό για αγρότες-κτηνοτρόφους

Ακρίβεια
Στα μεγάλα, χρόνια, προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής τομέας, είναι και η εκτίναξη του κόστους παραγωγής.

Ανατιμήσεις σε:
• Αγροτικό ρεύμα, αύξηση κατά 150%,
• Πετρέλαιο κίνησης, αύξηση πάνω από 40%,
• Ζωοτροφές, αυξήσεις κατά 70%- 80%,
• Λιπάσματα, αυξήσεις κατά 78% (Παγκόσμια Τράπεζα, Σεπτ. 2020-Σεπτ. 2021),
• Αυξήσεις λογαριασμών άρδευσης και συσσώρευση επιπλέον χρεών στους ΤΟΕΒ.
Οι δυσθεώρητες αυξήσεις του κόστους παραγωγής οδηγούν στην αύξηση τιμής αγροτικών προϊόντων και με δεδομένη την οικονομική δυσπραγία των καταναλωτών που επιδεινώνεται από την πολιτική της κυβέρνησης, οδηγούν σε αδυναμία κατανάλωσης από τα λαϊκά στρώματα και σε σπιράλ δυσμενών επιπτώσεων.
Η Κυβέρνηση της ΝΔ «παρεμβαίνει» αποσπασματικά και ανεπαρκώς για να αντιμετωπιστεί το σαρωτικό κύμα ανατιμήσεων στα αγροτικά εφόδια. Η τραγική αυτή κατάσταση απειλεί την επιβίωση χιλιάδων γεωργικών εκμεταλλεύσεων με συνέπεια να εμφιλοχωρεί ο κίνδυνος να εγκαταλειφθεί η φυτική-ζωική παραγωγή, αλλά και η επισιτιστική ασφάλεια της χώρας μας.
Βασική Ενίσχυση
Η Κυβέρνηση των “Αρίστων” κατάφερε να προκαλέσει ένα ακόμη μπάχαλο στα ποσά και τους χρόνους που καταβάλλονται οι αγροτικές ενισχύσεις. Επικρατεί η απαράδεκτη κατάσταση να αποκλείονται από το να προχωρήσουν σε ενστάσεις, δεκάδες χιλιάδες αγρότες που είναι αδικημένοι από τις προβληματικές, πρόχειρες, αδιαφανείς και περικομένες πληρωμές, που αν δικαιωθούν να μπορούν να συμπεριληφθούν στη διορθωτική πληρωμή της ενιαίας ενίσχυσης.
Ταυτόχρονα, και οι λοιπές, δήθεν προγραμματισμένες πληρωμές, όπως η προγραμματισμένη για πέρσι πληρωμή των έκτακτων οικονομικών ενισχύσεων σε μια σειρά από αγροτικά προϊόντα και οι συνδεδεμένες ενισχύσεις, βρίσκονται στον αέρα λόγω της πλήρους διάλυσης του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Η Πράσινη Ενίσχυση, σύμφωνα με το ΥΠΑΤ δε θα χορηγείται όπως μέχρι τώρα, αλλά μέσω των οικολογικών σχημάτων. Επομένως δεν είναι αυτονόητη και δεν θα καταβάλλεται μέχρι την επόμενη χρονιά, απευθείας στους λογαριασμούς. Τα οικολογικά σχήματα πρέπει όμως πρώτα να υπάρξουν και απαιτούν δράσεις.
Στη Βασική Ενίσχυση έχουμε λιγότερα χρήματα. Από σχεδόν 1 δισ. ευρώ που ήταν ανά έτος, κατεβαίνουμε στα 878 εκατ. ευρώ. Επομένως, αφαιρώντας την Πράσινη και τα 122 εκατ. της Βασικής, μένουν στις άμεσες ενισχύσεις σχεδόν τα μισά χρήματα. Άμεση συνέπεια των περικοπών είναι ο κίνδυνος της βιωσιμότητας των πιο ευάλωτων γεωργικών εκμεταλλεύσεων, που έχουν μεγάλο βαθμό εξάρτησης από τις άμεσες ενισχύσεις.
Αποζημιώσεις :
• Πυρκαγιές καλοκαιριού: παραγωγοί που έχασαν τα πάντα δεν έχουν λάβει ακόμα ούτε καν την ενίσχυση της αρωγής,
• Πανδημία: παραγωγοί δεν ενισχύθηκαν όσο θα έπρεπε, ενώ άλλοι δεν ενισχύθηκαν καθόλου,
• Καύσωνας καλοκαιριού (καρπούζια)-Παγετός Άνοιξης (πορτοκάλια, πατάτα ανοιξιάτικη)-Θεομηνία Φθινοπώρου (οπωροκηπευτικά)- Πλημμύρες πρόσφατες (πατάτες).
Ο ΕΛΓΑ, αν δίνει αποζημίωση, αυτή είναι ελλιπής, μόλις φτάνει το 60%, η οποία σε πολλές περιπτώσεις είναι μηδενική, ενώ ειδικά για τις ζημιές από παγετό και καύσωνα, πολλά πορίσματα ήταν μηδενικά ή ακόμα αγνοούνται. Προφανώς με εντολή, γιατί με 10-15 μέρες καύσωνα ή πλημύρας, έχει καταστραφεί όλη η παραγωγή…
Σημείωση: Οι πληρωμές για ενισχύσεις επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και αποζημιώσεις, που όταν είχαν προβλήματα παρέμβαιναν βουλευτές μας), ήσαν έγκαιρες, σωστές, και χωρίς προβλήματα, είναι πιά παρελθόν και ο παραγωγικός κόσμος της χώρας μας οδηγείται καθημερινά σε απόγνωση και οικονομικό μαρασμό.
Κοροϊδία και για τη σταφίδα
Η κυβέρνηση αν και έπρεπε να λύσει το πρόβλημα πριν 7 μήνες, μόλις εδώ και ένα μήνα αναγκάστηκε ο υπουργός Λιβανός να συμφωνήσει για παράδοση της σταφίδας στα 1,40 ευρώ το κιλό. Ακόμα όμως παραμένει ανενεργή! Προφανώς δεν είναι ανικανότητα, είναι σκοπιμότητα! Θέλουν να αναγκάσουν, όπως ήδη γίνεται, τους σταφιδοπαραγωγούς, προκειμένου να πάρουν τη συνδεδεμένη ενίσχυση, να πουλούν και με 50 λεπτά!!! Είναι πασίδηλο ότι οφείλει να αποζημιώσει όλους τους παραγωγούς κατά στρέμμα ή τιμολόγιο με 1,40 €.
Τι να κάνουμε: Αυτά τα μεγάλα ζητήματα και πολλά άλλα που εκκρεμούν χρειάζεται συλλογική δράση, κυρίως από τους ίδιους τους παραγωγούς. Μόνο αυτοί μπορούν να σταματήσουν τη καταστροφή του πρωτογενούς τομέα.