«Ματρέη»: Η καρδιά και το μυαλό ενός παιδιού με ΔΕΠΥ- Μια συγκινητική παρουσίαση στο Δημοτικό Σχολείο Πελοπίου από τον εκπαιδευτικό-συγγραφέα Κωνσταντίνο Χριστόπουλο (Photos)
«Ματρέη»: Η καρδιά και το μυαλό ενός παιδιού με ΔΕΠΥ. Μια συγκινητική παρουσίαση στο Δημοτικό Σχολείο Πελοπίου από τον εκπαιδευτικό-συγγραφέα Κωνσταντίνο Χριστόπουλο.
Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη, 27 Φεβρουαρίου 2025, η παρουσίαση του νέου βιβλίου, «Ματρέη», του ειδικού παιδαγωγού και συγγραφέα Κωνσταντίνου Χριστόπουλου στο Δημοτικό Σχολείο Πελοπίου. Είναι ένα παραμύθι για μεγάλους και μικρούς, που αγγίζει με ευαισθησία και βαθιά κατανόηση την καθημερινότητα ενός παιδιού με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ).
Ο Δημήτρης είναι ένα μικρό αγόρι που ζει σε ένα γραφικό χωριό, στο Ζαγόρι, και βιώνει έντονα την απώλεια της μητέρας του. Αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες στο σχολείο, τόσο με τα μαθήματα, όσο και με τις σχέσεις με τη δασκάλα και τους συμμαθητές του, ώσπου γνωρίζει ένα μικρό πουλάκι, τη Ματρέη, που σαν μητέρα τον βοηθά και τον καθοδηγεί.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο κεντρικός ήρωας μάς προσκαλεί να δούμε τον κόσμο μέσα από τα δικά του μάτια – έναν κόσμο γεμάτο προκλήσεις αλλά και άπειρες δυνατότητες.Οι μαθήτριες και οι μαθητές των Ε΄ και ΣΤ΄ τάξεων διάβασαν το βιβλίο, ετοίμασαν παρουσιάσεις, ζωγράφισαν, έγραψαν κείμενα και δραματοποίησαν σκηνές του με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών τους, Σοφίας Παπανικολάου, ειδικής παιδαγωγού, και του θεατρολόγου Γιάννη Κάππα.
Είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν από κοντά τον συγγραφέα και να συμμετάσχουν με ενθουσιασμό σε έναν ουσιαστικό διάλογο για τη διαφορετικότητα και την αποδοχή. Μοιράστηκαν τις σκέψεις τους και υπέβαλαν ερωτήσεις στον συγγραφέα, ενώ ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που με παγωμένες εικόνες και δραματοποίηση ζωντάνεψαν σκηνές του βιβλίου.
«Εμπνεύστηκα το βιβλίο από έναν μαθητή μου που έμοιαζε με τον Δημήτρη, δήλωσε ο συγγραφέας κατά τη διάρκεια της παρουσίασης. Κάθε παιδί αξίζει να νιώθει αποδεκτό και να αναγνωρίζεται για τις μοναδικές του ικανότητες».
Η Διευθύντρια του σχολείου, Ευγενία Παπανικολάου, είπε ότι «είναι μια ιστορία που άγγιξε τα παιδιά και που δεν εστιάζει μόνο στις δυσκολίες ενός παιδιού με ΔΕΠΥ, αλλά αναδεικνύει τη δύναμη της θέλησης και την ξεχωριστή οπτική του για τη ζωή».
Με το παραμύθι αυτό δόθηκε στους μαθητές και τις μαθήτριες η ευκαιρία να κατανοήσουν καλύτερα τι σημαίνει να ζει κανείς με ΔΕΠΥ, προάγοντας έτσι την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη μεταξύ των παιδιών
