Με αφορμή το Νοσοκομείο Αμαλιάδας
Του Νικολάου Διαμαντόπουλου
Πρώην Επικεφαλής Ανεξαρτησίας Ήλιδας
Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, έλεγε πως ένα μεγάλο ποσοστό επιτυχίας ή αποτυχίας στην πολιτική, οφείλεται στις συγκυρίες.
Ο «Κορωναϊός» στην Ελλάδα, «έσκασε» πρώτα στη βόρεια Ηλεία και η πρώτη υγειονομική δομή που κλήθηκε να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση, ήταν η Νοσηλευτική Μονάδα Αμαλιάδας. Η Αμαλιάδα έγινε το «επίκεντρο» του ενδιαφέροντος στη χώρα, για μέρες. Θα περίμενε κανείς, από μια δημοτική Αρχή, όπως αυτή της Ήλιδας, υπό τον Δήμαρχο κ. Γιάννη Λυμπέρη που προεκλογικά και απολύτως ορθά, έκανε σημαία της, την εύρυθμη και απρόσκοπτη λειτουργία του Νοσοκομείου Αμαλιάδας, να αξιοποιήσει στο έπακρον αυτή τη συγκυρία… μαζί με τις ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν από τούτη την κρίση, αλλά αντ’ αυτού, η απόλυτη απογοήτευση. Αυτό όμως, έστω και τώρα, δεν σημαίνει πως πρέπει να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια.
Επί υπουργίας λοιπόν, του φοβερού και τρομερού Υπουργού Υγείας κ. Βασίλη Κικίλια, ο οποίος μου δημιουργεί την αίσθηση ότι το βράδυ κάθεται μπροστά από τον καθρέφτη του και αυτοθαυμάζεται και χειροκροτεί τον εαυτό του, διορίστηκαν πλείστοι άσχετοι άνθρωποι με τον τομέα της Υγείας, αλλά γιατροί πουθενά, στην Ηλεία…
Ακόμη όμως κι αν ο απολογισμός γίνεται στο τέλος, έχει περάσει πλέον αρκετός καιρός, από τη στιγμή που «έφυγε» από τη Διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Ηλείας, ο κ. Κώστας Διαμαντόπουλος. Θα περίμενα λοιπόν, να έχει ήδη βγει δημόσια και να παραθέσει στοιχεία που να απαντούν στο πόσοι γιατροί προβλέπονται, πόσους κατάφερε να φέρει επί θητείας του και τι πέτυχε κατά τη διάρκειά της, όσον αφορά την κάλυψη των ιατρικών θέσεων, για τη Νοσηλευτική Μονάδα Αμαλιάδας, αλλά (γιατί όχι;) κι εκείνης του Πύργου. Ας δώσει λοιπόν, έστω και τώρα, ο κ. Διαμαντόπουλος, πλήρη στοιχεία για τις οργανικές θέσεις και πόσες παρέδωσε καλυμμένες, ώστε τα συμπεράσματα, όσον αφορά τα περί ανταπόκρισης ενός ατόμου σε μια θέση, να προκύψουν αντικειμενικά.
Όσο για ‘κείνους που αποτελούν τις νέες… γλάστρες της εξουσίας, εκ του δήμου της Ήλιδος προερχόμενους κι ορμώμενους, τις πολιτικάντικες δηλαδή… «γλάστρες» κυβερνητικών και κομματικών, δημοτικών και τοπικών οργανώσεων ή προσφιλών περιφερειακών Αρχών που δεν παίρνουν καμία θέση ούτε αναλαμβάνουν κάποια πρωτοβουλία για τέτοιας σημασίας θέματα, οφείλουμε να πούμε ότι πολύ καλά κάνουν, γιατί ξέρουν και αποδεδειγμένα πλέον, πως… περισσότερο δοξάζονται, όταν πολιτεύονται κρυπτόμενοι!
