Του Γ. Αγγέλη
Το ελληνικό δημόσιο θα προχωρήσει στη σταδιακή αποπληρωμή του “ακριβού” δανείου από το ΔΝΤ με ήδη υπάρχοντα κεφάλαια. Δεν πρόκειται να προχωρήσει σε νέες “φθηνότερες” εκδόσεις για την αποπληρωμή του δανείου.
Στην απόφαση αυτή, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του Capital.gr, έχει καταλήξει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και σ’ αυτό έχουν συμβάλει με καθοριστικό τρόπο οι “τεχνικές” εκτιμήσεις του ΟΔΔΗΧ. Και αυτό παρά το γεγονός ότι αναμφίβολα –όπως προκύπτει από τις τελευταίες επαφές με τους primary dealers του ελληνικού δημοσίου– διαπιστώνεται ισχυρή “δίψα” για νέες εκδόσεις…
Ηδη το “πακέτο” των αποθεματικών διαθεσίμων έχει ξεπεράσει τα 32 δισ. ευρώ. Από αυτά τα περίπου 16 δισ. ευρώ προέρχονται από το “καταπίστευμα” του τελευταίου δανείου (από το τρίτο μνημόνιο) και τα υπόλοιπα έχουν συγκεντρωθεί από την εγχώρια “εξοικονόμηση” και τα repos από τα διαθέσιμα του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Από τον “κουμπαρά” αυτόν θα αρχίσει η σταδιακή αποπληρωμή του δανείου το οποίο έχει κόστος υπετριπλάσιο εκείνου με το οποίο μπορεί ανά πάσα στιγμή να δανεισθεί το ελληνικό δημόσιο στην τρέχουσα συγκυρία.
Άλλωστε όπως αναφέρεται αρμοδίως, το πρόγραμμα δανεισμού του 2019 έχει ήδη ολοκληρωθεί και τα αποτελέσματά του έχουν υπερβεί κατά μισό περίπου δισ. ευρώ τον αρχικό στόχο, λόγω της ταχύτερης πτώσης των ελληνικών επιτοκίων στις διεθνείς αγορές.
Όπως αναφέρουν τραπεζικά στελέχη η “ζήτηση” για ελληνικά ομόλογα είναι ασφυκτική. Ειδικά μετά τα πρόσφατα νέα μέτρα Ντράγκι και δη μετά τις διαβεβαιώσεις ότι τα αρνητικά επιτόκια θα συνεχίσουν επ’ αόριστον, τα ελληνικά ομόλογα γίνονται αντικείμενο ασφυκτικής πίεσης για αγορά καθώς αποτελούν ένα από τα τελευταία σχετικά ασφαλή επενδυτικά καταφύγια με αποδόσεις που εξακολουθούν να είναι πάνω από τη μονάδα.
Η πίεση αυτή άλλωστε έχει αρχίσει να συρρικνώνει ταχύτερα από ό,τι στο πρόσφατο παρελθόν τα spreads με τα γερμανικά ομόλογα τα οποία σε όλες τις διάρκειες κινούνται σε επίπεδα κάτω από το μηδέν.
Παρ’ όλα αυτά στο ΥΠΟΙΚ θα επιμείνουν όπως όλα δείχνουν να κρατούν την αγορά “διψασμένη” καθώς αφενός δεν υπάρχει ανάγκη συγκέντρωσης μεγαλύτερων δανειακών πόρων και αφετέρου γιατί σύμφωνα με την “τακτική” που διατηρεί σταθερά ο ΟΔΔΗΧ εδώ και καιρό οι αγορές πρέπει να πεισθούν ότι το ελληνικό δημόσιο θα κινηθεί με βάση το πρόγραμμα και όχι τις συγκυριακές ευκαιρίες (σ..σ “αρπαχτές…”) που θα υπάρχουν διαθέσιμες τουλάχιστον για το επόμενο δωδεκάμηνο.
Η “τακτική” αυτή βέβαια δεν θα εμποδίσει να γίνουν διακριτικά και κάποιες άλλες κινήσεις ενδιάμεσα από τον ΟΔΔΗΧ, που θα βελτιώνουν τη διάρθρωση του χρέους τόσο ως προς το κόστος εξυπηρέτησής του, όσο και ως προς την ανάγκη εμβάθυνσης της ρευστότητας, ειδικά σε διάρκειες που θα διευκολύνουν και το εγχώριο τραπεζικό σύστημα.
Η “στάση” αυτή σύμφωνα με τις υπάρχουσες εκτιμήσεις θα ευνοήσει την θετική αναθεώρηση της πιστοληπτικής διαβάθμισης από τους Οίκους Αξιολόγησης, ειδικά μετά την κατάθεση του προϋπολογισμού του 2020, ο οποίος “έχει σχεδιασθεί με την ίδια λογική…”.
