Μιχάλης Κατρίνης: “Άλλο ένα χτύπημα στους Ηλείους αγρότες”
Το ζήτημα του αποκλεισμού διαφόρων ορεινών και μειονεκτικών περιοχών της Ηλείας από μέτρα στήριξης, όπως είναι η εξισωτική αποζημίωση, είχε φέρει στη βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής Μιχάλης Κατρίνης, με ερώτησή του προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Λ. Αυγενάκη.
Στην απάντησή του ο Υπουργός αναφέρει ότι στις συγκεκριμένες περιοχές (Δαφνούλα, Σέκουλα, Μουζάκι κ.α.) εφαρμόστηκε σταδιακή μείωση της ενίσχυσης για τα έτη 2019-2022. Από το έτος 2023 και μετά οι περιοχές αυτές δε χαρακτηρίζονται πια, μετά τη νέα οριοθέτηση, ως περιοχές με φυσικούς περιορισμούς και δε δικαιούνται ενίσχυσης στο πλαίσιο του Μέτρου 13.
Ο Υπουργός ισχυρίζεται ότι έπειτα από εκτενή μελέτη, οι συγκεκριμένες περιοχές της ΠΕ Ηλείας που αναφέρονται στην ερώτηση, δεν χαρακτηρίζονται πλέον ως περιοχές με φυσικούς περιορισμούς κατά την έννοια του αρ. 32 Καν (ΕΕ) 1305/2013.
Οι περιοχές με φυσικά και ειδικά μειονεκτήματα καθορίζονται από κάθε χώρα με κριτήριο το Κλίμα το Έδαφος τις Κλίσεις και τη χρησιμοποιούμενη Γεωργική Έκταση.
Είναι περιοχές υποκείμενες σε φυσικούς περιορισμούς και η κυβέρνηση έκρινε ότι οι εν λόγω περιορισμοί έχουν ξεπεραστεί είτε με επενδύσεις είτε με κατάλληλη προσαρμογή της γεωργικής δραστηριότητας.
Τα παραπάνω βεβαιώνουν ότι δεν υπάρχει εθνική πολιτική με στόχο την ολοκληρωμένη και βιώσιμη ανάπτυξη του ορεινού χώρου, με τη δημιουργία προϋποθέσεων για την εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και προστασίας για όλο τον αγροτικό πληθυσμό και με την άρση της απομόνωσης μέσα από πολιτικές κοινωνικής προστασίας, αντιμετώπισης των πυρκαγιών και λοιπών φυσικών καταστροφών, ώστε να δημιουργηθεί ένα πλέγμα προστασίας απαραίτητο για την αύξηση της ελκυστικότητας του αγροτικού τομέα.
Η ύπαιθρος οδηγείται σε εγκατάλειψη, μείωση και γήρανση του πληθυσμού, το πρόβλημα φτώχειας και κοινωνικο-οικονομικής περιθωριοποίησης αυξάνεται και δεν έχουν σχεδιασθεί χωρικά εξειδικευμένες πολιτικές και δράσεις στήριξης της γεωργικής οικονομίας και του αγροτικού χώρου.
Χρειάζονται μέτρα και πολιτικές με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής γεωργίας που θα ενισχύουν τις υποδομές, τις υπηρεσίες και τις δυνατότητες απασχόλησης στον αγροτικό τομέα.
