“Ο ΠΥΡΓΟΣ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ”: “Το νέο νομοσχέδιο για την τοπική αυτοδιοίκηση προβληματίζει…”
Του Σπύρου Σιδηροκαστρίτη
(Αντιπρόεδρος Συμβουλίου Κοινότητας Πύργου)
Ήρθε προς διαβούλευση το νέο νομοσχέδιο για τη λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ο χαρακτηρισμός «νέο» μόνο συγκυριακός είναι καθώς κομίζει ελάχιστα νέα και καθόλου καινοτόμα. Το προηγούμενο νομοσχέδιο, ο «Κλεισθένης», κατηγορήθηκε για όσα νέα έφερε και ιδιαίτερα για την απλή αναλογική που ομολογουμένως τάραξε τα ως τότε λιμνάζοντα αυτοδιοικητικά νερά.
Ο «Κλεισθένης» δεν πρόλαβε καν να δοκιμαστεί καθώς από τη στιγμή που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας η ΝΔ φρόντισε να ανατρέψει την ουσία του. Με χειρουργικές κινήσεις αφαίρεσε το απόστημα… Απονεύρωσε το Δημοτικό Συμβούλιο μετατρέποντάς το από κυρίαρχο όργανο λήψης αποφάσεων για το δήμο σε διακοσμητικό και έδωσε την απόλυτη ελευθερία στον δήμαρχο να διοικεί μέσω των επιτροπών οικονομικών και ποιότητας ζωής. Απονεύρωσε τις κοινότητες κάνοντάς τες γνωμοδοτικά όργανα με ελάχιστες αρμοδιότητες σε αντίθεση με τη νωπή ακόμα λαϊκή εντολή μέσω της δεύτερης κάλπης των δημοτικών εκλογών που τις αναβάθμιζε καθιστώντας τες ένα σημαντικό θεσμό ενδοδημοτικής αποκέντρωσης.
Το νέο νομοσχέδιο επαναφέρει το παλιό καθεστώς και δίνει την απόλυτη πλειοψηφία στον πρώτο συνδυασμό, καταργεί τη δεύτερη κάλπη ενσωματώνοντας τους υποψήφιους για τα Κοινοτικά Συμβούλια στα ψηφοδέλτια των συνδυασμών. Πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα καταργεί τις κοινότητες στην Αττική αποκόπτοντας από τα ζητήματα της γειτονιάς τους ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού ενώ παράλληλα για τις μικρές κοινότητες ως 300 κατοίκους αφαιρεί το δικαίωμα ψήφου για την εκλογή προέδρου. Συγκεκριμένα, θα υπάρχει μόνο ένας υποψήφιος πρόεδρος της αρεσκείας του δημάρχου σε κάθε συνδυασμό και θα εκλέγεται χωρίς σταυρό προτίμησης από τον συνδυασμό που θα έρθει πρώτος στο χωριό. Επιπλέον, μειώνει τις έδρες των αιρετών σε όλα τα συμβούλια της αυτοδιοίκησης ενώ παράλληλα αυξάνεται το παράβολο για τη συμμετοχή των υποψηφίων στην εκλογική διαδικασία. Κινήσεις που σκοπεύουν να μειώσουν τον πλουραλισμό και την αντιπροσωπευτικότητα των οργάνων. Απέναντι σε αυτές τις ανατροπές έχει στηθεί ένα πανελλαδικό δίκτυο Κοινοτήτων που διεκδικεί. Πολίτες που ενθαρρύνθηκαν να συμμετέχουν στα κοινά του τόπου τους χωρίς εξαρτήσεις και «πατρόνες» διεκδικούν δυναμικά να μη γυρίσουν στο παλιό καθεστώς. Ήδη υπάρχουν νίκες καθώς η αρχική πρόβλεψη του νομοσχεδίου ήταν η πλήρης κατάργηση των κοινοτήτων στις έδρες των δήμων.
Ο αγώνας λοιπόν συνεχίζεται καθώς οι προκλήσεις της εποχής που διανύουμε είναι μεγάλες και οι δήμοι πρέπει να διαδραματίσουν έναν κομβικό ρόλο στην ανάσχεση των οικονομικών – κοινωνικών επιπτώσεων της πανδημίας του Κορονοϊού. Στην κατεύθυνση αυτή νομοσχέδια που μικραίνουν τη σύνθεση των οργάνων της τοπικής αυτοδιοίκησης και ανακυκλώνουν τις θέσεις ευθύνης στο ίδιο πολιτικό προσωπικό αφήνουν λίγα περιθώρια σε ενεργούς πολίτες να εμπλακούν στα κοινά του τόπου τους.
