Παναγιώτης Σκαρτσιάρης: “Ενοχλούμαι ως Δημότης όταν κατηγορείται αυτός που προσπαθεί να προσφέρει στην κοινωνία…”

Διαβάζοντας πρόσφατα κάποιο άρθρο της συμπολίτισσας κ. Ασπασίας Χριστοπούλου, αισθάνομαι πικραμένος και ενοχλημένος ως δημότης του Πύργου, όταν στα πολλά και διάφορα που αναφέρονται, κατηγορεί το Δήμαρχο κ. Τάκη Αντωνακόπουλο, ο οποίος αν και έχει τεράστιες υποχρεώσεις, συνδράμει με την ιατρική του ιδιότητα στο Νοσοκομείο Πύργου.

Είναι αδιανόητο και συγχρόνως ανήθικο να κατηγορούνται άνθρωποι οι οποίοι προσφέρουν υπηρεσίες, ιδιαίτερα στην υγεία, με ανιδιοτέλεια στον πάσχοντα συνάνθρωπό τους και στο κοινωνικό σύνολο. Διότι οφείλουμε από το εκάστοτε μετερίζι μας να συνδράμουμε στο βαθμό που μπορούμε και μας επιτρέπεται. Είναι αυτονόητη υποχρέωση του καθενός μας να προσφέρουμε σε κάθε τι που μπορούμε ακόμη και αν επιβαρύνουμε περισσότερο τις καθημερινές μας υποχρεώσεις. Με άλλα λόγια αν ξεχνάμε να κάνουμε εμείς το αυτονόητο, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να «λιθοβολούμε» αυτούς που το πράττουν. Συνάμα αν θα μπούμε στην λογική πως ότι κάνει ο καθένας το πράττει για αυτοπροβολή και μόνο, κάτι τέτοιο θα μας οδηγήσει στην αδιαφορία και στην απάνθρωπη συμπεριφορά…

Ο δρόμος της μη συμμετοχής και αδιαφορίας είναι ο πιο εύκολος και ο πιο ανώδυνος, αλλά σίγουρα αναποτελεσματικός και καταστροφικός.

Το ίδιο θα μπορούσε να ισχυριστεί και για εσάς κ. Ασπασία Χριστοπούλου που ασχολείστε με τον φιλοζωικό σύλλογο και τη φροντίδα των ζώων. Δηλαδή ότι τα κάνετε για αυτοπροβολή και προσωπικά οφέλη. Προσωπικά σας λέω μπράβο για τις διάφορες πρωτοβουλίες σας, όπως λέω διπλά μπράβο στο Δήμαρχο κ. Τάκη Αντωνακόπουλο ο οποίος αντί να πάει για ξεκούραση τον ελεύθερο χρόνο του, βρίσκεται κοντά στον πόνο και στα προβλήματα υγείας των συμπολιτών μας. Όσον αφορά τις υπόλοιπες αιχμές στο πρόσωπο του Δημάρχου έχω να πω πως δεν υπάρχει δημόσιο πρόσωπο το οποίο να ακούει μόνο θετικά λόγια, είτε είναι Δήμαρχος, Περιφερειάρχης, Βουλευτής κ.α. Πάντα υπάρχουν παράπονα, άλυτα προβλήματα, λάθος χειρισμοί και παραλείψεις. Δυστυχώς δεν έχει βρεθεί ακόμα το μαγικό ραβδάκι με το οποίο θα επιλύονται άμεσα όλα τα προβλήματα… Αυτά όμως τα κρίνουν στο τέλος της θητείας τους οι πολίτες και πράττουν ανάλογα, αφού έτσι λειτουργεί η Δημοκρατία μας.

Τέλος γνωρίζουμε ότι πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις, το ποτήρι για άλλους φαίνεται μισογεμάτο και για άλλους μισοάδειο, η αλήθεια η δική μου μπορεί να είναι ψέμα για εσάς ή και το αντίστροφο, δεν το αποφασίζετε εσείς ή εγώ όμως, αλλά ο κυρίαρχος λαός, η ίδια η κοινωνία.