Πάτρα – Το φιάσκο του Λεβάντε: Πόσοι είναι οι τυφλοί τελικά στη Ζάκυνθο; – Δεν κρίθηκαν τυφλοί σε ποσοστό 82,4% παρότι έπαιρναν τα επιδόματα…

Τυφλή και ανήμπορη γραφειοκρατία ή μια ακόμα υπόθεση διαφθοράς; Αυτό προσπαθεί να διαλευκάνει από το χθες, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Πατρών, για την πολύκροτη ιστορία των επιδομάτων τυφλότητας, στο νησί της Ζακύνθου.

Στο εδώλιο του κατηγορουμένου, κάθονται ένα πολιτικό στέλεχος, ο πρώην νομάρχης του νησιού και υποψήφιος βουλευτής Διονύσης Γάσπαρος και ένας συνταξιούχος οφθαλμίατρος.

Και οι δύο βαρύνονται με τις κακουργηματικές κατηγορίες, της κατ΄εξακολούθηση ψευδούς βεβαίωσης και απάτης από κοινού, για ποσό άνω των 120.000 ευρώ, μια υπόθεση που πηγαινει πολύ πίσω, στην δεκαετία του 2000.

Η υπόθεση όταν είχε βγει στη δημοσιότητα, είχε προκαλέσει πανελλήνια αίσθηση, μέσα στο ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και αξιοποιήθηκε επικοινωνιακά, στο πλαίσιο των μεγάλων περικοπών που είχαν γινει τότε, στα προνοιακά επιδόματα.

Αρχικά είχε γίνει καταγγελία για τουλάχιστον 800 περιπτώσεις επιδομάτων σε δήθεν τυφλούς στο νησί της Ζακύνθου, όμως στο κατηγορητήριο ο αριθμός αυτός έχει μειωθεί στο μισό. Που δεν είναι βέβαια και αμελητέος.

Ο πρώτος επανέλεγχος των επιδοματούχων τυφλότητας στη Ζάκυνθο, που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2012 κατόπιν συνεργασίας του ΙΚΑ με την υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας, στο πλαίσιο εκτέλεσης σχετικής εισαγγελικής παραγγελίας, ανέφερε ότι, το 82,4% όσων έπαιρναν επίδομα τυφλότητας στον νομό, δεν ήταν πραγματικά τυφλοί.

Από τους 388 δικαιούχους που κλήθηκαν για επανέλεγχο από τις υγειονομικές επιτροπές του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ), προσήλθαν και εξετάστηκαν οι 221 και όπως διαπιστώθηκε, μόλις οι 34 ήταν τυφλοί εφ΄όρου ζωής και 5 για έναν χρόνο, δηλαδή το 17,6% ήταν πραγματικά δικαιούχοι του επιδόματος, ενώ 182 δεν κρίθηκαν τυφλοί, δηλ. ένα ποσοστό 82,4%. Οι υπόλοιποι 167 δεν είχαν προσέλθει για να επανεξεταστούν.

Πάντως, οι ακριβείς αριθμοί παραμένουν ακόμα και σήμερα αδιευκρίνιστοι, ενώ δεκάδες από αυτούς που κρίθηκε ότι δεν ήταν τυφλοί, διώχθηκαν τελικά, με άλλη δικογραφία σε βαθμό πλημμελήματος, καθώς έπαιρναν το επίδομα χωρίς τις νόμιμες προϋποθέσεις.

Στη πρώτη ημέρα της δίκης, κατέθεσε ο πρώην διευθυντής της Διεύθυνσης Υγείας και Πρόνοιας, της τότε Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ζακύνθου, ο οποίος κατά την επίμαχη περίοδο, είχε εκφράσει προς τον νομάρχη έγγραφες αντιρρήσεις για την έγκριση σχεδόν 400 επιδομάτων τυφλότητας, διατυπώνοντας επιφυλάξεις για το καθεστώς ελέγχου και ζητώντας περισσότερες δικλείδες ασφαλείας. Το ίδιο επανέλαβε και χθες, τονίζοντας ότι, από το 2003 κάτι δεν πήγαινε καλά, αφού έβλεπε κατακόρυφη αύξηση των αιτημάτων για επίδομα τυφλότητας, γι΄αυτό και πολλά δεν τα υπέγραφε.

Για αλματώδη αύξηση των αιτημάτων έγκρισης επιδομάτων τυφλότητας, από το 2003 και μετά, έκανε λόγο και μια αρμόδια υπάλληλος της υπηρεσίας που κατέθεσε χθες.

Να σημειωθεί ότι οι περισσότερες βεβαιώσεις τυφλότητας, είχαν εκδοθεί βάσει της γνωμάτευσης ενός και μοναδικού οφθαλμιάτρου που υπήρχε τότε στο νησί, ο οποίος είναι συγκατηγορούμενος, καθώς η αρμόδια επιτροπή της νομαρχίας, δεν είχε τέτοια ειδικότητα γιατρού.

Το δικαστήριο επικεντρώνεται, στις πράξεις του τότε νομάρχη, προσπαθώντας να διαλευκάνει, αν όλα είχαν γίνει με βάση τα προβλεπόμενα από τη νομοθεσία.

Οι συνήγοροι υπεράσπισης, παρουσίασαν αλληλουχία εγγράφων, μεταξύ του διευθυντή Υγείας Πρόνοιας, του τότε νομάρχη και του αρμόδιου υπουργείου, και τονίζουν ότι ο κατηγορούμενος, έπραξε τα προβλεπόμενα, όμως διαφαίνεται ένας λαβύρινθος γραφειοκρατίας και προσπάθεια αποφυγής ανάληψης ευθυνών, από το υπουργείο Εσωτερικών και την αρμόδια υπηρεσία.

Οι μάρτυρες ρωτήθηκαν από το δικαστήριο, γιατί οι αιτούντες επιδόματος, δεν παραπέμπονταν σε άλλη επιτροπή όμορου νομού, για ιατρική γνωμάτευση, αφού δεν υπήρχε οφθαλμίατρος και κατέθεσαν ότι ο νομάρχης, δεν ήθελε να τους βάλει σε ταλαιπωρία.

Στην δίκη κατέθεσε και η σύζυγος του τότε νομάρχη, κάνοντας σαφείς αναφορές σε πολιτικά πάθη και κόντρες που υπήρχαν στο νησί, αποδίδοντας την εμπλοκή του ονόματος του συζύγου της, στην υπόθεση, ως μια προσπάθεια των πολιτικών του αντιπάλων, να τον θέσουν εκτός μάχης.

Πάντως, εντύπωση προκαλούν τα στοιχεία για την τυφλότητα στη Ζάκυνθο, που παρατίθενται στο κατηγορητήριο, σύμφωνα με τα οποία, σε πληθυσμό σχεδόν 40.000 κατοίκων, υπάρχουν 1.204 επιδοματούχοι. Δηλαδή, σχεδόν ένας στους 33 κατοίκους του νησιού, είναι τυφλός. Το ποσοστό δεν είναι σύνηθες, αλλά δεν έχει γίνει κάποια επιδημιολογική μελέτη, για να διαπιστωθεί πού οφείλεται αυτή η ιδιαιτερότητα…

Η δίκη θα συνεχιστεί την επόμενη εβδομάδα, με τις απολογίες των κατηγορουμένων.

Ο γιατρός που εξέδιδε τα πιστοποιητικά τυφλότητας και κατηγορείται ότι δεν ήταν αληθή, αμφισβητεί το αποτέλεσμα των επανελέγχων των ιατρικών επιτροπών.

Στην έναρξη της δίκης, ο συνήγορος υπεράσπισής του, δικηγόρος Πατρών Γιώργος Μάρκου, ανέφερε ότι, από τις υποθέσεις τυφλότητας που επανεξετάστηκαν από πραγματογνώμονες άλλων επιτροπών, πάρα πολλές περιπτώσεις (γύρω στις 100), πιστοποιήθηκαν ότι όντως επρόκειτο για περιπτώσεις τύφλωσης.

Σε άλλες 75 περιπτώσεις, οι δικαιούχοι επιδομάτων δεν προσήλθαν ποτέ σε δευτεροβάθμια επιτροπή για να εξακριβωθεί αν ήταν τυφλοί και σε έναν ακόμα μεγάλο αριθμό δικαιούχων του επιδόματος, υπήρξαν αντικρουόμενες και εκ διαμέτρου αντίθετες ιατρικές γνωματεύσεις.

Οπως ισχυρίστηκε ο κ. Μάρκου, με βάση τον νόμο, η τυφλότητα μετριέται από την οπτική οξύτητα και τα οπτικά πεδία. Ομως, οι πραγματογνώμονες των επιτροπών, εξέταζαν μόνο την οπτική οξύτητα των αιτούντων και γι΄αυτό έχουν υποπέσει σε λάθος γνωματεύσεις.

Του ΣΩΤΗΡΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ