Πύργος: Σήμερα και αύριο 07-08/09 ο εορτασμός της Γεννήσεως της Υπεραγίας Θετόκου στην Παναγία η Εισοδιώτισσα στον Άγιο Ιωάννη Πύργου
(ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΘΕΙΣΑ ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΙΣΟΔΙΩΤΙΣΣΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ ΠΥΡΓΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΩΡΑ 7:00 Μ.Μ. ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΑΣ Κ.Κ. ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΑΥΡΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗ Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΟΣ Π. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ ΠΕΤΡΑΚΟΥ).
Βρισκόμαστε ήδη στην αρχή του νέου Εκκλησιαστικού μας έτους και η Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία μας, πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου εκάστου έτους, την Γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου από τον γέροντα Ιωακείμ και την στείρα Άννα, είναι δε η πρώτη Θεομητορική εορτή του Εκκλησιαστικού έτους!
Η Γέννηση της Παναγίας μας, ήταν αποτέλεσμα της πίστης των γονέων της και καρπός της αδιάλειπτης προσευχής τους. Είναι δε μεγάλη αυτή η εορτή αγαπητοί μου. Διότι γλυκοχαράζει! Φεύγουν τα σκοτάδια και έρχεται πλέον το Φώς! Και αυτό διότι η Γέννηση της Παναγίας μας, προμηνύει τον ερχομό του Χριστού!
Διαμηνύει επίσης την λύτρωση, στην ταλαίπωρη ανθρωπότητα από το σκοτάδι και την αμαρτία την έφερε μόνο ο Ιησούς Χριστός, ο σαρκωθείς Υιός και Λόγος του Θεού! Έπρεπε όμως να γεννηθεί πρώτα η γυναίκα εκείνη, η Οποία θα γινόταν η κατάλληλη μητέρα, για να δώσει σάρκα και αίμα στον Υιό του Θεού που θα σαρκωνόταν. Από τη στιγμή της Γεννήσεώς της, πλάθεται πλέον η παγκόσμια χαρά και η σωτηρία του ανθρώπου.
Η Γέννηση της Θεοτόκου είναι όντως μεγάλο δώρο του Θεού όχι μόνο για τους γονείς της, τον Ιωακείμ και την Άννα, που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν, αλλά είναι και ένα μεγάλο δώρο του Θεού για όλο τον κόσμο, διότι το γεγονός της Γεννήσεώς της Θεοτόκου, είναι το προμήνυμα της σωτηρίας του κόσμου, για αυτό και ο υμνωδός λέγει: «Η Γέννησίς σου, Θεοτόκε χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη…».
Η Θεοτόκος ως γνωστόν, ήταν κόρη του πλούσιου κτηνοτρόφου Ιωακείμ και της Άννας, που καταγόταν από το βασιλικό γένος του Δαυίδ. Επειδή ήταν άτεκνοι, παρακαλούσαν για πολλά χρόνια το Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί, με την υπόσχεση ότι το παιδί που θα γεννηθεί, θα το αφιερώσουν σ’ Αυτόν. Η Παναγία γεννήθηκε όπως κάθε άνθρωπος βέβαια, αλλά και θαυματουργικά από υπερήλικες γονείς και στείρα μάνα.
Η ατεκνία την εποχή εκείνη ήταν ντροπή και θεωρείτο κατάρα για ένα ανδρόγυνο και όλοι τους περιφρονούσαν μέσα στην κοινωνία. Η πολύ βαθιά τους πίστη στο Θεό και η μεταξύ τους αγάπη έφερε το μήνυμα ότι η Άννα θα γεννούσε παιδί άγιο! Η Γέννηση της Θεοτόκου ήταν καρπός αδιάλειπτου προσευχής του Ιωακείμ και της Άννας που παρακαλούσαν τον Θεό να τους απαλλάξει από τον ονειδισμό της ατεκνίας. Έτσι η Θεοτόκος έγινε το δοχείο που φιλοξένησε τον Χριστό και που έφερε τη σωτηρία του κόσμου.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αναφερόμενος στήν άσκητική προετοιμασία των γονέων της Παρθένου Μαρίας, προκειμένου να συλληφθεί εκείνη στην μήτρα της μητέρας της, λέγει ότι ο σώφρων και δίκαιος Ιωακείμ αναχώρησε στην έρημο και κατοικούσε εκεί τηρώντας αυστηρή νηστεία και προσευχόμενος στον Θεό προκειμένου να γίνει πατέρας. Και δεν σταμάτησε την προσευχή του, ούτε επέστρεψε από εκεί «πρίν ή τήν πληροφορίαν δέξασθαι τού αιτήματος».
Μόλις έλαβε πλέον πληροφορία από τον Θεό ότι θα αποκτήσει παιδί, τότε επέστρεψε στο σπίτι του. Το ίδιο έκανε και η ομόφρων με αυτόν σύζυγός του, η Άννα, η όποια αφού κλείσθηκε σε γειτονικό κήπο «μετ’ όδυνωμένης καρδίας βοά πρός τόν Κύριον», λέγοντας Του: «επάκουσόν μου, ό Θεός τών πατέρων μου, καί εύλόγησέ με, ώς εύλόγησας τήν μήτραν Σάρρας». Ο Κύριος δε άκουσε την προσευχή τους «καί εύλόγησεν αύτούς καί έπηγγείλατο δώσειν», δηλαδή τους υποσχέθηκε ότι θα τους δώσει παιδί. Στην συνέχεια ο Κύριος ικανοποίησε το αίτημά τους και τους έδωσε κόρη «των πώποτε θαυμαστών θαυμασιωτάτην», την γεννήτρια του κτίστου των όλων που θέωσε το ανθρώπινο γένος και ουράνωσε την γή, και έκανε τον Θεό Υιό ανθρώπου, τους δε ανθρώπους υιούς τού Θεού!
Με την προσευχή ο Ιωακείμ και η Άννα και με την εμπιστοσύνη τους στο Θεό, υπερέβησαν την στειρότητα και έφεραν στον κόσμο την Πλατυτέρα των Ουρανών. Ο Ιωακείμ και η Άννα δεν απελπίστηκαν, όπως εμείς σήμερα, αλλά ακόμα και σε μεγάλη ηλικία πίστευαν στην αγαθοσύνη του Θεού και Τον παρακαλούσαν να κάνει το θαύμα Του και να τους χαρίσει παιδί. Και ο Θεός, όντας φιλάνθρωπος, εισάκουσε τις προσευχές τους και αντάμειψε την πίστη τους: έκανε το θαύμα και έλυσε την στειρότητα της Άννας και έτσι γεννήθηκε η Παρθένος Μαρία!
Η Γέννηση της Θεοτόκου επίσης δεν προήλθε από άσπιλη σύλληψη, όπως πιστεύει δυστυχώς λανθασμένα η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, αλλά μετά από τη φυσική συνάφεια του Ιωακείμ και της Άννας, όπου λύθηκε η φυσική στειρότητα της Άννας, χάρις στην παρέμβαση του Θεού, ως απάντηση, στις προσευχές των δικαίων Θεοπατόρων όπως έχει προαναφερθεί.
Γεννήθηκε σε εννέα μήνες και ονομάστηκε Μαριάμ (Μαρία εξελληνισμένο). Μόνον ο Χριστός γεννήθηκε ασπίλως, διακόπτοντας την δια της φυσικής γεννήσεως διαδοχική μετάδοση του προπατορικού αμαρτήματος, διότι η δική Του σύλληψη δεν ήταν φυσική, αλλά υπερφυσική, δεν συνελήφθη εκ θελήματος και εκ της συνάφειας ανδρός και γυναικός, αλλά ασπόρως: «εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου». Η Υπεραγία Θεοτόκος ήταν «απείρανδρος» και «απειρόγαμος», δεν είχε δηλαδή πείρα ανδρός και γάμου και ήταν ακόμη «άνανδρος», αφού ουδέποτε είχε σύζυγο ή άνδρα. Ο Ιωσήφ, ο Μνήστωρ, ήταν απλώς προστάτης και κηδεμόνας της, γι αυτό και όταν διαπίστωσε, ότι ήταν έγκυος, μη γνωρίζοντας ακόμη τη θαυμαστή, εκ Πνεύματος Αγίου σύλληψη, «εβουλήθη λάθρα απολύσαι αυτήν» (Ματθ. 1, 18- 19).
Η Θεοτόκος είναι το μεταίχμιο μεταξύ Παλαιάς και Καινής Διαθήκης. Για την Παλαιά αποτελούσε το κήρυγμα των Προφητών, την προσδοκία των Δικαίων, ενώ για την Καινή Διαθήκη, γίνεται ο γλυκασμός των Αγγέλων, η δόξα των Αποστόλων, το θάρρος των Μαρτύρων, το εντρύφημα των Οσίων, το καύχημα του ανθρωπίνου γένους, γι’ αυτό και μακαρίζεται από «πάσα γενεά».
Η Παναγία είναι η κλίμακα «δι’ ης κατέβη ο Θεός», όπως διαβάζουμε στους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου. Ο Υιός και Λόγος του Θεού σαρκώνεται στα σπλάχνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, γίνεται άνθρωπος για τη δική μας σωτηρία. Έτσι η Θεοτόκος γίνεται πλέον η πρόξενος και η αιτία της σωτηρίας των ανθρώπων. Η Μαρία, η Παναγιά μας έγινε για εμάς τους ανθρώπους η σκάλα να κατέβει ο Θεός στη γη. Η Πρέσβειρα που πρεσβεύει για όλους μας και μεσίτρια που μεσιτεύει για τις ανάγκες και την καθημερινότητά μας. Γι’ αυτό και η Γέννησή της, προξένησε χαρά σε όλη την οικουμένη. Το Γενέσιο της Θεοτόκου τέλος αγαπητοί μου Χριστιανοί, είναι μια μεγάλη και σημαντική Θεομητορική εορτή, που πρέπεινα εορτάζεται πανευλαβώς και με λαμπρότητα από σύμπασα την Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία μας.
Με την Γέννηση της Παναγίας, λοιπόν, επιστρέφει, αγαπητοί μου φίλοι, ο Θεός στην γη επιστρέφει και πάλι κοντά στον άνθρωπο. Όχι βέβαια ότι τον είχε εγκαταλείψει ποτέ, διότι η αγάπη του Θεού δεν εγκαταλείπει ποτέ τα πλάσμα του, αλλά διότι ο άνθρωπος είχε απομακρυνθεί με την θέλησή του από τον Θεό και είχε απομακρυνθεί, γιατί δεν πίστευσε τον λόγο του Θεού. Με την Γέννησή της η Παρθένος Μαρία αναγεννά πλέον τον σύμπαντα κόσμο. Μέσω Εκείνης έρχεται η σωτηρία στο ανθρώπινο γένος. Καταργεί την κατάρα του πρωπατορικού αμαρτήματος, δεχόμενη στα σπλάχνα Της τον Παντοκράτορα Θεό. Έτσι ολάκερη η ανθρωπότητα αγιάζεται.
Η Παναγία μας είναι εκείνη που πρώτη ακούει, ως σπλαγχνική Μητέρα, τις προσευχές και τις ικεσίες μας και παρακαλεί τον Υιό της να σώζει τον κόσμο. Η Παναγία είναι εκείνη που με την ζωή της, με την πίστη της, με την αφοσίωσή της στο θέλημα του Θεού, με τον πανάγιο βίο της, έγινε και είναι η Μητέρα όλων των πιστών χριστιανών, μιας που και ο ίδιος ο Χριστός μας αποκάλεσε αδέλφια Του.
Αγαπητοί μου φίλοι, εύχομαι ολόψυχα η Κυρία μας Θεοτόκος και η Θεοπρομήτωρ Άννα, που έχουν την ευλογία να θεραπεύουν την φυσικὴ στειρότητα, να θεραπεύσουν όχι μονάχα τις άτεκνες μητέρες αλλά και τις στείρες καρδιές μας, απὸ πνευματικὰ έργα, έτσι ώστε ο Θεὸς να πέμψει στις ψυχές μας την Θεία και γλυκυτάτη Χάρη Του, η οποία ομορφαίνει, ανακαινίζει, αθανατίζει, αφθαρτίζει και αγιάζει κάθε άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον. ΑΜΗΝ!
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΤΣΗΔΗΜΑΣ
