Θα υπάρχει o… ESM όταν θα ξεχρεώνει η Ελλάδα το χρέος της;

[ad_1]

Του Γ. Αγγέλη

Η πρόσφατη ολοκλήρωση της υλοποίησης των αποφάσεων για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους στη βάση του Eurogroup του Ιουνίου του 2018, έχει μεταμορφώσει το ελληνικό χρέος σε κάτι “μοναδικό” στον πλανήτη…

Έχει επεκτείνει τη διάρκειά του για το σύνολο των δανείων του από τον ESM και τον EFSF μέχρι το μακρινό 2070 (!).

Έχει αυξήσει τη μέση διάρκειά του στα 21,1 χρόνια από τα 18,2, που ήταν μέχρι το 2018 μετά την πρώτη φάση αναδιάρθρωσης του δανείου του ESM.

Έχει επεκτείνει το κλείδωμα της διατήρησης των χαμηλών επιτοκίων για πολλές δεκαετίες, ενώ για τα επόμενα 14 – 15 χρόνια έχει σταθεροποιήσει το μέσο επιτόκιο εξυπηρέτησής του στο 1,61%.

Σύμφωνα με τους νέους πίνακες που έχει δώσει στη δημοσιότητα ο ΟΔΔΗΧ, η “εικόνα” του ελληνικού δημόσιου χρέους έχει έναν πρωτοφανή συνδυασμό χαρακτηριστικών, εξαιρετικά μακρά χρονική διάρκεια εξόφλησης και ταυτόχρονα “κλειδωμένο” πολύ χαμηλό κόστος εξυπηρέτησης.

Την ίδια στιγμή, ο συνολικός του όγκος τρομάζει (βρίσκεται στα 355 δισ. ευρώ, όταν το ΑΕΠ παραμένει κάτω από τα 180 δισ. ευρώ), αν δεν δει κανείς τη σύνθεσή του, η οποία λόγω της μακράς διάρκειας και του διασφαλισμένου χαμηλού κόστους εξυπηρέτησης, το μεταλλάσει στο πλέον “εύκολο” στην εξυπηρέτησή του κρατικό χρέος σε σύγκριση με την πλειονότητα των χωρών της Ευρωζώνης.

Η “εικόνα” αυτή άλλωστε έχει αρχίσει να λειτουργεί στις αγορές και “εξηγεί” το γιατί ενώ παραμένει σε non investment grade βαθμίδα από τους Οίκους Αξιολόγησης (κυρίως λόγω του όγκου του σε σχέση με το ΑΕΠ), εντούτοις βελτιώνεται ραγδαία τόσο ως προς την τιμή όσο και ως προς τις αποδόσεις και τα spreads, ειδικά έναντι των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου όπως π.χ. η Ιταλία.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, η Ελλάδα είναι ο σχεδόν μοναδικός πελάτης του ESM για τόσο μεγάλη διάρκεια, σε σημείο που κανείς να μην μπορεί να προδικάσει ότι ο δανειστής μετά από 50 χρόνια θα αποτελεί την ίδια οντότητα που είναι σήμερα στην Ευρωζώνη.

Μια πιο προσεκτική ματιά στην “εικόνα” της σύνθεσης του χρέους δείχνει ότι από το 2041 το ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να αποπληρώνει ταυτόχρονα το δάνειο του EFSF και του ESM μέχρι το 2060, οπότε θα έχει εξοφλήσει το παλιό EFSF και θα εξοφλεί μέχρι και το 2070 τον ESM.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, πρέπει να επισημανθεί ότι ακόμα και αυτή εικόνα μπορεί να “τεντωθεί” ακόμα περισσότερο, αν το 2032 εκτιμηθεί ότι πρέπει να υπάρξει νέα αναδιάρθρωση του χρέους αν αυτό αξιολογηθεί ως αναγκαίο για τη βιωσιμότητά του.