Το Λύκειον των Ελληνίδων Πύργου τιμά την Ημέρα της Γυναίκας
Η Ημέρα της Γυναίκας που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου είναι μέρα μνήμης και τιμής για τον αγώνα των γυναικών που διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους στο χώρο της κοινωνίας, της εργασίας, της οικογένειας και της πολιτικής. Πράγματα που σήμερα είναι αυτονόητα, χρόνια πριν, όταν ξεκίνησε το φεμινιστικό κίνημα, ήταν διεκδικούμενα. Η θέση της γυναίκας σε όλους τους χώρους, το δικαίωμα στη μόρφωση, το δικαίωμα ψήφου, η αναγνώρισή της και η καταξίωσή της, η παραδοχή ότι η ζωή δίνει ευκαιρίες – και πρέπει να δίνει – ανεξάρτητα του φύλου, έγιναν αντικείμενο αγώνων και διεκδικήσεων πολλά χρόνια.
Η αρχή έγινε από τις εργάτριες στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη στα τέλη του 19ου αιώνα (1857) που διαμαρτύρονταν για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, για τα εξαντλητικά ωράρια, για τους πολύ χαμηλούς μισθούς. Ωστόσο η καθιέρωση της ημέρας ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας από τον ΟΗΕ έγινε το 1977.
Από το 1911 όταν ιδρύθηκε το Λύκειον των Ελληνίδων από την Καλλιρρόη Σιγανού Παρρέν, παράλληλα με την αναγέννηση και τη διατήρηση των ελληνικών εθίμων και των παραδόσεων και τη διάσωση και διάδοση του λαϊκού μας πολιτισμού ήταν στόχος της και η αναβάθμιση της θέσης της ελληνίδας «η εξυπηρέτησις της προόδου του φύλου των γυναικών». Η Καλλιρρόη Παρρέν, μια φωτισμένη γυναίκα, δημοσιογράφος, λόγια και μια από τις πρώτες ελληνίδες φεμινίστριες, αγωνίστηκε για τη γυναίκα και την έξοδό της από τον ασφυκτικά κλειστό κόσμο του σπιτιού της, στην κοινωνία, στην εργασία και πάλεψε για να αποκτήσει το δικαίωμα ψήφου.
Σήμερα 101 χρόνια από την ίδρυσή του το Λύκειον των Ελληνίδων Πύργου συνεχίζει να προασπίζεται τη θέση της γυναίκας και είχε προγραμματίσει εκδήλωση στην οποία θα έδινε βήμα σε δυναμικές – δραστήριες γυναίκες που συνδυάζουν την εργασία και την οικογένεια.
Ωστόσο αυτή δε θα πραγματοποιηθεί. Τα γεγονότα μας ξεπέρασαν. Μέσα στο γενικό κλίμα του πόνου και της οδύνης, την απώλεια τόσων ανθρώπων και κυρίως παιδιών που χάθηκαν άδικα, δεν υπάρχει διάθεση για λόγια. Μερικές φορές είναι προτιμότερη η ΣΙΩΠΗ. Γιατί δεν είμαστε μόνο γυναίκες. Είμαστε μανάδες, αδερφές, φίλες όσων χάθηκαν.
