04/02/202014:04
Άρθρο του Διαμαντή Καρασούλα: Πάτρα – Πύργος: Οι κατηγορούμενοι έγιναν κατήγοροι
Πάτρα – Πύργος: Οι κατηγορούμενοι έγιναν κατήγοροι
του Διαμαντή Καρασούλα
Την περασμένη Τρίτη η Ηλεία υποδέχτηκε τον Αλέξη Τσίπρα στην πρώτη του μετεκλογική επίσκεψη στο Νομό. Όπως ήταν φυσικό , το θέμα που κυριάρχησε στις συναντήσεις του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ με φορείς της Ηλείας ήταν το φλέγον ζήτημα του οδικού άξονα Πάτρα – Πύργος. Θα περίμενε κανείς από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολιτεύσης που πριν 6 μήνες ήταν πρωθυπουργός της χώρας για 4,5 χρόνια, αν μη τι άλλο να δώσει εξηγήσεις στον κόσμο της Ηλείας για την μη ολοκλήρωση του δρόμου επί των ημερών του. Αντ’ αυτού είδαμε έναν Αλέξη Τσίπρα από τα παλιά, βγαλμένο από το μακρινό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ του 3% που σαν να μην κυβέρνησε ποτέ, άσκησε δριμεία κριτική στον σημερινό Υπουργό Υποδομών καθιστώντας τον υπεύθυνο για το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει το έργο. Και δεν αρκέστηκε εκεί αλλά κάλεσε μάλιστα και το λαό της Ηλείας «να ξεσηκωθεί»! Φαίνεται ότι η κυβερνητική εμπειρία 4,5 ετών δεν δίδαξε τίποτα στον κ.Τσίπρα ή προφανώς πιστεύει ότι θα ξανακερδίσει την εξουσία με τη συνταγή του 2012 και του 2015…
Μόνο που οι εποχές που ο Αλέξης Τσίπρας και η Αριστερά έλεγαν ό,τι ήθελαν και ασκούσαν κριτική εκ του ασφαλούς για τα πάντα ως οι μόνοι κάτοχοι της μαγικής λύσης δια πάσαν νόσον, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Σε κάθε ζήτημα που ασκούν κριτική στη σημερινή κυβέρνηση τους ακολουθεί το δικό τους κυβερνητικό τους παρελθόν και οι κληρονομιά που άφησαν εκείνοι. Στην οικονομία το καταστροφικό επτάμηνο Βαρουφάκη, το περίφημο δημοψήφισμα και η φορομπηχτική πολιτική του αριστερού μνημονίου. Στην εξωτερική πολιτική η ενδοτική συμφωνία των Πρεσπών και οι τριτοκοσμικές συμμαχίες με την Βενεζουέλα και την Κούβα. Στην Παιδεία η επαναφορά του ασύλου και των αιώνιων φοιτητών, η είσοδος στα πανεπιστήμια με βαθμολογία 5 και 6, η ίδρυση σχολών σε κάθε πόλη και χωριό, η απόδοση της Σημαίας στις παρελάσεις με κλήρωση κοκ. Στο μεταναστευτικό το άνοιγμα των συνόρων, η εύκολη απόδοση ιθαγένειας σε μετανάστες που κατέστησαν έκτοτε τη χώρα μας πόλο έλξης των απανταχού κατατρεγμένων. Αυτή είναι η κληρονομιά της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα θέματα και αυτήν προσπαθεί να διαχειριστεί και να αλλάξει σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Έτσι και στην περίπτωση του Πάτρα – Πύργος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να είναι ο κατήγορος αλλά ο απολογούμενος. Γιατί η πραγματικότητα είναι γνωστή σε όλους και δεν αλλάζει. Το 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα παρέλαβε το έργο του οδικού άξονα Πάτρα – Πύργος λίγο πριν την επανέναρξή του υπό τον νέο σχεδιασμό και με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση. Σήμερα αυτός ο δρόμος θα ήταν σε πλήρη λειτουργία αν η κυβέρνηση Τσίπρα δεν είχε προβεί στην καταστροφική κατάτμηση του έργου σε 8 μικρότερες εργολαβίες με την Κομισιόν να εκφράζει τότε τις ενστάσεις τις τόσο για την κατάτμηση όσο και για τις μεγάλες εκπτώσεις που θα καθιστούσαν αμφίβολη την ολοκλήρωση του. Η Ηλεία καταδικάστηκε σε άλλα πέντε τουλάχιστον χρόνια απομόνωσης στο βωμό εξυπηρέτησης του εκλεκτού εργολάβου –παρολίγον καναλάρχη του ΣΥΡΙΖΑ με τη γνωστή κατάληξη…
Σήμερα γίνεται μια τεράστια προσπάθεια για να προσπεραστούν τα αδιέξοδα και να συνεχιστεί το έργο –ενιαίο πλέον- από την Ολυμπία Οδό με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2023. Το αν θα υλοποιηθούν αυτές οι δεσμεύσεις θα το κρίνουμε στην πορεία. Αυτή τη στιγμή όμως οι κατηγορούμενοι δε μπορούν να γίνονται κατήγοροι. Οι υπεύθυνοι για τον κατακερματισμό του Πάτρα – Πύργος και την απομόνωση της Ηλείας δεν μπορούν να επιρρίπτουν ευθύνες σε εκείνους που προσπαθούν να διαχειριστούν το χάος που κληρονόμησαν. Ο κ.Τσίπρας ήρθε στην Ηλεία σαν να μην κυβέρνησε ποτέ. Χωρίς την παραμικρή διάθεση αυτοκριτικής απέναντι στους πολίτες της Ηλείας. Χωρίς μια λέξη για το δρόμο Πάτρα Πύργος που δεν ολοκλήρωσε, για τους αγρότες της Ηλείας που φορολόγησε σκληρά, για τους ελεύθερους επαγγελματίες που αφαίμαξε με φόρους και εισφορές κοκ. Κι αντί ο πρώην πρωθυπουργός να ζητήσει προχθές μια συγνώμη από το λαό της Ηλείας για το έγκλημα αυτό κατά του Νομού, μας κάλεσε ανερυθρίαστα να ξεσηκωθούμε. Να ξεσηκωθούμε εναντίον του μήπως;