Του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου: Η υγεία στην Ηλεία- Η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων…

Δυστυχώς ότι και να πούμε επαναλαμβανόμαστε. Το να γίνουμε γραφικοί δεν είναι φόβος είναι πλέον η πραγματικότητα και πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν μας πιστεύει κανείς. Και αυτό είναι λογικό γιατί έχουμε κουραστεί και έχουμε κουράσει. Εδώ που έχουμε φτάσει τίποτα δεν γίνεται για πρώτη φορά και τίποτα δεν λέγεται για πρώτη φορά. Η πολιτική στο τομέα της υγείας που ξεκίνησε από την εφαρμογή του μνημονίου ήταν επόμενο ότι θα έφτανε τα πράγματα εδώ που τα έφτασε. Όσοι λοιπόν τώρα δηλώνουν την απορία και την έκπληξη τους απλά μας κοροϊδεύουν και καλό είναι να το ξέρουμε και να ξέρουν ότι το ξέρουμε.

Όλες οι κυβερνήσεις που υπηρέτησαν αυτήν την πολιτική είχαν μια στόχευση που όσο και να προσπαθούσαν δεν μπορούσαν να κρύψουν και δεν ήταν άλλο από την συρρίκνωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας στον βωμό της μείωσης των δαπανών. Μόνο οι εκάστοτε αντιπολιτεύσεις τα κατάγγελλαν κατά καιρούς και βέβαια τα υλοποιούσαν κατά γράμμα όταν ερχόταν η σειρά τους να πάρουν την εξουσία.

Το παιχνίδι της κολοκυθιάς με τα Νοσοκομεία της περιοχής μας πολύ κράτησε. Έγινε βαρετό και πέρα από ένα σημείο δεν αξίζει τον κόπο ούτε καν να το παρακολουθεί κάποιος ….

Άλλοι διεκδικούσαν το ένα το μεγάλο και σένιο νοσοκομείο και όλα τα άλλα στο πυρ το εξώτερο. Κάποιοι ήθελαν δυο και καλά και οι οραματιστές έβαζαν και ένα τρίτο επικουρικό για καλό και για κακό. Κανείς μα κανείς δεν έβλεπε ότι ο μνημονικός στόχος ήταν η αποδόμηση όλων των δομών υγείας με πρόσχημα τον ορθολογισμό….

Το πάγωμα των προσλήψεων κράτησε σχεδόν μια δεκαετία αλλά δυστυχώς δεν είχαμε πάγωμα των αποσπάσεων … Αυτό ήταν άλλη μια απόδειξη ότι το πρωτεύον για τους πολιτικούς μας δεν ήταν η υγεία αλλά η εξυπηρέτηση των ψηφοθηρικών σκοπών τους. Με αυτά τα δεδομένα η αποψίλωση του τοπίου προχώρησε αργά και σταθερά την στιγμή που οι τοπικοί μας πολιτικοί άρχοντες έψαχναν εναγωνίως να δικαιολογήσουν την παρουσία τους στους ψηφοφόρους υποσχόμενοι λαγούς με πετραχήλια …

Τώρα προσπαθούμε να βρούμε τους ενόχους εν έτει 2020 και 2021 λες και ότι γίνεται τώρα ξεκίνησε μια εβδομάδα πριν. Αλήθεια προς τι η όποια έκπληξη. Τώρα σταμάτησαν οι διορισμοί??? Τώρα ανακαλύψαμε ότι τα περιβόητα κύματα των προσλήψεων που οι εκάστοτε υπεύθυνοι ανήγγειλαν με έπαρση στα τοπικά ΜΜΕ ήταν έωλες υποσχέσεις??? Τώρα τελευταία γίνεται προσπάθεια να λυθεί το πρόβλημα με εντέλεσται αντί να γίνουν προσλήψεις???

Τώρα ξεκίνησαν οι τοπικοί άρχοντες να υποκαθιστούν την κυβέρνηση με συλλόγους με καταστατικά και με εράνους??? Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς ακόμη και η εμπλοκή των δικαστηρίων δεν είναι κάτι νέο. Δυστυχώς ούτε και αυτό . Αλήθεια που είναι τώρα ο Λυμπέρης που πήρε εκλογές με την υπόσχεση να μην κλείσει το Νοσοκομείο???? Ας βγει τώρα να μας πει τουλάχιστον αν είναι ανοικτό ή κλειστό γιατί θα μας φάει η περιέργεια. Αλήθεια που είναι οι βουλευτές της περιοχής των εκάστοτε κυβερνητικών κομμάτων να μας εξηγήσουν τι έκαναν και τι δεν έκαναν όλα αυτά τα χρόνια για να φτάσουμε στο χάλι που έχουμε φτάσει .

Όλοι μα όλοι κρύβονται και περιορίζονται σε δηλώσεις, υποσχέσεις και ανούσιες επερωτήσεις στην Βουλή. Και αν το δούμε ψυχρά καλά κάνουν. Από την στιγμή που κάποιοι πείθονται από όλα αυτά και την ίδια στιγμή τρέχουν να βρουν Νοσοκομείο στην Πάτρα στην Αθήνα και δεν ξέρω που άλλου, κανένα πρόβλημα. Αντί λοιπόν οι τοπικοί μας άρχοντες να πουν τα πράγματα με το όνομα τους, μένουν στην κριτική και στην ουσία κάνουν ακόμη πιο γελοίους τους ρόλους που έχουν επιλέξει. Τώρα αν κάποιοι μπουν στην λογική να μας πουν τι κάνουμε τώρα η απάντηση δεν είναι καθόλου εύκολη. Ακόμη και προκηρύξεις να γίνουν τώρα πολύ πολύ δύσκολα θα αποδώσουν.

Μόνο όσοι γιατροί ελπίζουν σε μετάταξη θα κατηφορίσουν προς τα εδώ. Το σύστημα της υγείας στην περιοχή μας δεν έχει μόνο αποδομηθεί αλλά έχει και πλήρως απαξιωθεί με τόσα ευτράπελα που έχουν γίνει. Για να φτάσουμε σε αυτήν την κατάσταση όλο το πολιτικό προσωπικό της Ηλείας έχει βάλει το χεράκι του. Νυν και τέως και αεί…. Κανείς δεν είναι αθώος μόνο και μόνο επειδή καταφέρνει ενίοτε να λέει ότι θέλει χωρίς να δέχεται καν αντίλογο. Και μη αρχίσουμε πάλι τα περί Πανηλειακού μετώπου γιατί πλέον μόνο γέλια θα προκαλεί ακόμη και η εξαγγελία του.

Μη κουνάμε το δάκτυλο κριτικάροντας την αδιαφορία του λαϊκού παράγοντα το οποίον οι ίδιο αποκοίμισαν. Καλό είναι λοιπόν να μην μιλούν για σκοινί στου κρεμασμένου το σπίτι. Άτομα που έχουν υπηρετήσει το σύστημα για κάποιες δεκαετίες άλλοτε εκλεγμένοι και άλλοτε διορισμένοι, είναι κωμικοτραγικό τώρα να σηκώνουν το λάβαρο της επανάστασης εναντίον των πάντων…. Ας ρίξουν μια ματιά στο βιογραφικό τους και ας γίνουν πιο σεμνοί. Τελικά σαν περιοχή δυστυχώς δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε τίποτα ….

Το μόνο που μπορεί να σώσει την ψυχή μας είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που βλέπουμε είναι μια τραγική κωμωδία και να έχουμε το κουράγιο να χειροκροτούμε τους άξιους καλλιτέχνες που μας κάνουν την τιμή να είναι επί σκηνής.

ΥΓ Μη βιαστούν κάποιοι να εξηγήσουν αυτήν την διάλυση με την πανδημία ….. Εμείς όντας πρωτοπόροι είχαμε διαλύσει το σύστημα πολύ πιο πριν.