του Δημήτρη Θεοδωρόπουλου: «Τα Πάθη και η Ανάσταση-Η νοσταλγία μέσα από την καραντίνα»

Τελικά όλα αυτά τα χρόνια είμαστε παρόντες ….

Έχουμε ζήσει πολλές πασχαλιές

Και είμαστε εδώ

Δε είμαστε σε κάποια άλλη χώρα

Είμαστε εδώ

Είχαμε ζήσει και με το παραπάνω τα πάθη της αγοράς και το βαθύτερο νόημα της Ανάστασης με κυκλωτικούς χορούς γύρω από τον κατά κανόνα κακοψημένο οβελία

Και πάντα με τηλεοπτική και λίαν πανηγυριώτικη κάλυψη…..

Όλα αυτά που σηματοδοτούσαν τάχα μια εσωτερική σωτηριολογική προσέγγιση των ημερών που φέτος λόγω της καραντίνας μας έλειψε

Πολύ μας έλειψε και πολύ μας πείραξε

Γιατί όπως και να το κάνουμε δεν γίνεται να βιώσεις το νόημα της Ανάστασης κλεισμένος μέσα σε ένα δωμάτιο χωρίς να μπορείς να ζωστείς τα φυσεκλίκια και να πας στο προαύλιο της ενορίας σου για να ακούσεις δια ζώσης το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.

Και πάντα η έλλειψη κάνει προβλήματα ….

Αυτό είναι Νόμος

Νόμος της ζωής και Νόμος της Ιατρικής

Μόνο που αυτά τα προβλήματα δυστυχώς τα είδαμε με μεγαλύτερη ένταση εκεί που δεν θα έπρεπε καν να υπάρχουν

Ναι οι επαγγελματίες είχαν και έχουν πρόβλημα με το κλείσιμο των μαγαζιών τους από την στιγμή που τα καθημερινά τους έξοδα τρέχουν

Δεν το συζητάμε …..

Αλλά κανείς δεν κατάλαβε τις αντιδράσεις κάποιων ιερωμένων που κινήθηκαν στα όρια του επαγγελματία που του κλείνεις αναίτια το μαγαζί και μάλιστα σε περίοδο fullσαιζόν

Εκεί είναι που θες δεν θες σκέπτεσαι τους συμβολισμούς των ημερών

• Τα τριάντα αργυροά του Ιούδα

• Την εκδίωξη από τον Ιησού των έμπορων από τον ναό

• Την άρνηση του Πέτρου

Τι και αν δεν πήγαμε στην εκκλησία

Τι κι αν δεν τα ακούσαμε όλα αυτά να απαγγέλλονται μέσω των Ευαγγελίων.

Εμείς όλα αυτά τα βιώσαμε και τα βιώνουμε με την μεγαλύτερη δυνατή ένταση

Ίσως αυτό να είναι άκρως διδακτικό για το μέλλον που έρχεται με φόρα κατά πάνω μας

Γιατί όπως και να το κάνουμε θα είναι πολύ δύσκολο από δω και πέρα κάποιοι να μας πείσουν για την πίστη τους και για την αγνότητα των προθέσεων τους.

Και φυσικά δεν μιλάμε για το βαθύτερο νόημα των παθών και της Ανάστασης που πρώτοι αυτοί το έχουν προ πολλού χάσει στην μετάφραση.

Το datsunμε τους Ιερωμένους που ψέκαζε με αγιασμό στο Αίγιο εναντίον του κορωνοιού θα μας στοιχειώνει για χρόνια αν η ίδια η Εκκλησία δεν ξορκίσει το κακό

Θα μας υπενθυμίζει με οδυνηρό τρόπο το αυτονόητο ότι η Ανάσταση προϋποθέτει την σταύρωση αλλά δυστυχώς όλες οι σταυρώσεις δεν έχουν Ανάσταση….

Ειδικά όταν γίνονται για λόγους marketing