Του Νίκου Διαμαντόπουλου: “Η πολιτική υποκρισία των… πορφυρογέννητων Καραμανλήδων”
Η πολιτική υποκρισία των… πορφυρογέννητων Καραμανλήδων
Του Νίκου Διαμαντόπουλου
Πολίτης – Επικοινωνιολόγος
Το “επιτελικό” κράτος των… αρίστων του Κυριάκου Μητσοτάκη, δεν μπόρεσε να διασφαλίσει ότι ένας άνθρωπος μπορεί να πάει από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη με ασφάλεια… και εν έτει 2023 μ.Χ., δυο τρένα κινούνταν αντίθετα το ένα προς το άλλο… μέχρι που συγκρούστηκαν, παρά την ύπαρξη διπλής σιδηροδρομικής γραμμής. Ο απολογισμός, τραγικός. Οι λεκτικές αναφορές του Πρωθυπουργού, τόσο περί ανθρώπινου λάθους, όσο και κυρίως, περί διαχρονικών ευθυνών αλλά και βεβαίως περί θυσιών, εκτός από εντελώς άστοχες (επιεικέστατη η έκφραση), δεν μπορούν να κρύψουν τις απόλυτες και τεράστιες πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Αρμόδιος Υπουργός και φυσικά άμεσα υπεύθυνος γι’ αυτή την τραγωδία (28-2-2023), ακόμη ένας… πορφυρογέννητος, ονόματι Κώστας Αχ. Καραμανλής. Αυτός που διερρήγνυε τα ιμάτια του στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, υπερτονίζοντας ότι… δεν παίζει με την ασφάλεια των πολιτών στα τρένα.
Αμέσως μετά από την εθνική -σιδηροδρομική- τραγωδία που συνέβη στο ύψος των Τεμπών, ο υπουργός Υποδομών & Μεταφορών Κώστας Καραμανλής, παραιτήθηκε. Αλίμονο αν δεν επαραιτείτο! Προσωπικά όμως, ήμουν εξ αρχής σίγουρος, ότι έσπευσε να παραιτηθεί, αρχικά για να γλιτώσει… την κοινωνική κατακραυγή και με απώτερο στόχο, να διασφαλίσει τη θέση του Βουλευτή στις προσεχείς εκλογές. Σημειωτέον, να αναφέρουμε τον τίτλο από ένα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Το Ποντίκι” (2-3-2023), όπου έγραφε: “Είναι αργά για δάκρυα”. Κι όμως, αποθεώνουμε το αυτονόητο! Ότι παραιτήθηκε από υπουργός. Και αυτό επειδή λέγεται Καραμανλής. Αν ήταν άλλος στη θέση του, προφανώς και δεν θα έχαιρε τέτοιας… προστασίας.
Τρεισήμισι χρόνια υπουργός Μεταφορών ο Κώστας Καραμανλής… δίχως να έχει διασφαλιστεί το πλέον αυτονόητο στις μεταφορές. Ότι ένας άνθρωπος θα πάει ασφαλώς, εν προκειμένω μάλιστα, από την πρωτεύουσα στη συμπρωτεύουσα της Ελλάδας, με το τρένο. Η τύχη των ανθρώπων, τόσων επιβατών, να εξαρτάται από έναν άνθρωπο, τον μόνο σταθμάρχη (της βάρδιας), δίχως (άλλες) ασφαλιστικές δικλείδες.
Εννοώντας… πέρα από τηλεματικές και δεν ξέρω τι άλλο και πως τα λένε, γιατί αυτά μπορεί να είναι ακόμη πιο επικίνδυνα, π.χ. δίχως την κατάλληλη κατάρτιση. Το “πως” δεν είναι θέμα των πολιτών, αλλά των αρμοδίων κρατούντων. Έχουμε λοιπόν, ένα τόσο τραγικό γεγονός με δεκάδες νεκρούς, ιδιαίτερα νέους ανθρώπους, οικογένειες κατεστραμμένες και πόσους τραυματίες. Μια τέτοια εθνική τραγωδία, με μια σειρά φυσικά και άλλων πραγμάτων και διαστάσεων που προκύπτουν. Και παρόλα ταύτα, ο κ. Καραμανλής, θα… μας κουνήσει και το δάχτυλο! Είτε για τις πολιτικές (ή μη) ευθύνες (βλ. επιτροπή της Βουλής κατόπιν, θα ζητήσει και τα ρέστα σε λίγο), είτε (πολύ δε περισσότερο) για να είναι ξανά υποψήφιος Βουλευτής… Μα μιλάμε σοβαρά τώρα; Αυτό είναι που τον ένοιαξε;
Μέχρι και στην περίφημη παλιά ελληνική ταινία, ο υπουργός Μαυρογιαλούρος, όταν παραιτήθηκε, πήγε μια για πάντα, σπίτι του, δηλώνοντας μάλιστα ευθέως, την πολιτική του ανεπάρκεια. Μόνο που ο τίτλος εκείνης της ταινίας, ήταν… “υπάρχει και φιλότιμο”!
Όμως, μιας και μιλήσαμε για φιλότιμο, πολιτικό πάντα, να αναφέρουμε και τούτο! Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο μιας τέτοιας εθνικής τραγωδίας, εμφανίστηκε… κρυπτόμενος (ως συνηθίζει) και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, προς υποστήριξη του συνονόματου εξαδέρφου του. Ο πρώην πρωθυπουργός, έσπευσε να γνωστοποιήσει ότι, οι απόψεις που εξέφρασε ο άλλοτε στενός του συνεργάτης κ. Ρουσόπουλος, περί μη καθόδου του παραιτηθέντος υπουργού στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές, δεν ήταν σε γνώση του ιδίου του πρώην Πρωθυπουργού και εκφράζουν τον κ. Ρουσόπουλο προσωπικώς. Μα από πότε, δεν είναι αυτονόητο αυτό;
Ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος βεβαίως (και προς τιμήν του), δεν άφησε αναπάντητη αυτή την πρόκληση… και απάντησε καταλλήλως, στον πρώην πρωθυπουργό. Να σημειωθεί βεβαίως ότι όσα ανέφερε ο κ. Καραμανλής, τα εξέφρασε μέσω κύκλων (άλλη αθλιότητα αυτή)… Πολιτικός (πόσο μάλλον, πρώην πρωθυπουργός) που μιλάει μέσω κύκλων, καταλαβαίνει κανείς, τι πολιτικός είναι αυτός και για τι γελοιότητες μιλάμε.
Στις Δημοκρατίες, κύριε Καραμανλή, ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να εκφράζει είτε την άποψη είτε τη γνώμη του… και όχι να σου ζητάει την άδεια. Η νοοτροπία αυτή και η παρέμβαση… του τέως πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, είναι ευθεία προσβολή κατά της ίδιας της Δημοκρατίας.
Όσο για το κοινοβουλευτικό έργο του πρώην πρωθυπουργού και επί σειρά ετών Βουλευτή Καραμανλή, ο οποίος προ ημερών ανακοίνωσε την ολοκλήρωση της κοινοβουλευτικής του διαδρομής, θα ασχοληθούμε σε επόμενες αναφορές, γιατί χρειάζεται και ανάληψη πρωτοβουλιών, για να δούμε ποιο ήταν το κοινοβουλευτικό έργο αυτού του κυρίου, όλα αυτά τα χρόνια, όπου πληρωνόταν από τον ελληνικό λαό, αυτόν τον σκληρά φορολογούμενο και δοκιμαζόμενο συνεχώς.
Δεν φταίνε όμως οι όποιοι “πορφυρογέννητοι” (ή κομματάρχες και λοιποί του είδους), αλλά εμείς. Εμείς που ανεχόμαστε τέτοιες νοοτροπίες και αναγάγουμε σε πολιτικούς ταγούς και εθνικά κεφάλαια, άτομα όχι αυτόφωτα αλλά ετεροπροσδιοριζόμενα. Πρόσωπα που ίσως και να θεωρούν… ιερό καθήκον ενός λαού, ότι υποχρεούται να τους αναγάγει σε “ηγέτες”… της απογοήτευσης και μιζέριας του.