Υπόθεση Λιγνάδη: Έφεση από την Εισαγγελία για την μία αθώωση και τις ποινές
Η εισαγγελέας εφετών Βασιλική Χαλβά, άσκησε έφεση κατά της απόφασης με την οποία ο Λιγνάδης κρίθηκε -κατά πλειοψηφία- αθώος για βιασμό ανηλίκου άνδρα το 2011 – Το αδίκημα έχει τελεστεί από τον σκηνοθέτη, έκρινε η εισαγγελέας
Νέο δικαστικό κεφάλαιο άνοιξε για την υπόθεση Λιγνάδη μετά την έφεση που άσκησε, σύμφωνα με πληροφορίες, η εισαγγελία Εφετών κατά δύο σκελών της πρόσφατης απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας. Με την απόφαση αυτή ο σκηνοθέτης και ηθοποιός κρίθηκε, κατά πλειοψηφία, ένοχος για δυο από τους τέσσερις βιασμούς για τους οποίους δικάστηκε και του επιβλήθηκε, κατά συγχώνευση, κάθειρξη 12 ετών.
Μάλιστα, το δικαστήριο είχε χορηγήσει στον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου αναστολή μέχρι την έφεση, με αποτέλεσμα ο ίδιος να βρεθεί εκτός φυλακής, την επόμενη ημέρα της ανακοίνωσης της ετυμηγορίας.
Σε ποια σημεία της απόφασης ασκήθηκε έφεση από την Εισαγγελέα
Ειδικότερα, η εισαγγελέας Eφετών Βασιλική Χαλβά, άσκησε έφεση στο σκέλος εκείνο της απόφασης με την οποία ο Δημήτρης Λιγνάδης, κρίθηκε, κατά πλειοψηφία, αθώος για την πρώτη κατηγορία σε βάρος του και συγκεκριμένα για βιασμό ανηλίκου άνδρα, το 2011. Η εισαγγελέας έκρινε ότι από την ακροαματική διαδικασία, τα στοιχεία, τους μάρτυρες και την μαρτυρία του ίδιου του μηνυτή, προκύπτει πως το συγκεκριμένο αδίκημα έχει τελεστεί.
Ακόμη, η εισαγγελική λειτουργός άσκησε έφεση και κατά του σκέλους εκείνου της απόφασης που αφορά το ύψος των ποινών που επιβλήθηκαν στον Δημήτρη Λιγνάδη για τις δυο περιπτώσεις βιασμών για τις οποίες κρίθηκε ένοχος.
Κατά την κρίση της εισαγγελικού λειτουργού στον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου θα έπρεπε να επιβληθούν μεγαλύτερες ποινές και στις δυο περιπτώσεις βιασμών για τις οποίες καταδικάσθηκε. Κατά την εισαγγελέα οι μεγαλύτερες ποινές θα έπρεπε να έχουν επιβληθεί στον σκηνοθέτη και ηθοποιό, λόγω της απαξίας και της βαρύτητας της πράξης, της βλάβης που προξένησε στα θύματα, της έντασης του δόλου, αλλά και της εκμετάλλευσης της εμπιστοσύνης κάθε παθόντα λόγω της ανηλικότητάς τους.