Tι αλλάζει με τις αποζημιώσεις των διανομέων των επιχειρήσεων

[ad_1]

Του Δ. Κατσαγάνη

Αλλάζει πλήρως το “τοπίο” των αποζημιώσεων των διανομέων των επιχειρήσεων.

Πλέον οι διανομείς, εφόσον χρησιμοποιούν δικό τους όχημα για την εκτέλεση των εξωτερικών εργασιών της επιχείρησης στην οποία εργάζονται θα δικαιούνται, κάθε μήνα,  αποζημίωση 15% επί του μικτού κατώτατου μισθού  (ή 97 ευρώ) με αντικείμενο την κάλυψη των αναγκών συντήρησης του οχήματος τους.

Σε διαφορετική περίπτωση, δηλαδή αν το όχημα των μεταφορών της επιχείρησης ανήκει στην ίδια, ο διανομέας δεν θα δικαιούται αποζημίωση.

Συγκεκριμένα, η  εγκύκλιος την οποία εξέδωσε χθες το Υπουργείο Εργασίας, κατ΄εφαρμογή διάταξης που ψήφισε η κυβέρνηση τον περασμένο Μάιο,  ορίζει ότι η πρόσθετη αποζημίωση χρήσης και συντήρησης του οχήματος, τουλάχιστον ίσης µε το 15% του κατώτατου μισθού, εφόσον το όχημα είναι ιδιοκτησίας του εργαζόμενου, καταβάλλεται αποκλειστικά για την κατ’ ελάχιστον κάλυψη των αναγκών συντήρησης και χρήσης του οχήματος (ασφάλιστρα, τέλη κυκλοφορίας επισκευές κ.λπ.), οπότε σαφώς δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτήν τα έξοδα κίνησης του οχήματος (αγορά καυσίμων, πληρωμή διοδίων κλπ.) ή άλλα ποσά.

Ο υπολογισμός του ποσοστού 15% γίνεται με βάση τον εκάστοτε νόμιμο κατώτατο μηνιαίο μισθό ή της αντίστοιχης προκύπτουσας αναλογίας σε περίπτωση μερικής απασχόλησης.

 Η πρόσθετη μηνιαία αποζημίωση χρήσης και συντήρησης δεν έχει τον χαρακτήρα μισθού ούτε συμπεριλαμβάνεται στην έννοια των τακτικών αποδοχών, ενώ δεν υπόκειται και σε κρατήσεις ασφαλιστικών εισφορών. Συνεπώς, δεν υπολογίζεται στα επιδόματα εορτών, αδείας κ.λπ. Άρα καταβάλλεται σε 12μηνη και όχι σε 14μηνη βάση.

Η εγκύκλιος ορίζει, επίσης, ότι ο εργοδότης οφείλει, εφόσον έχει την ιδιοκτησία του δικύκλου που οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν για τη μεταφορά ή διανομή προϊόντων και αντικειμένων, να λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα συντήρησής τους, ώστε να διασφαλίζεται η υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων και υποχρεώνεται να εφοδιάζει με τον κατάλληλο εξοπλισμό προστασίας τους εργαζομένους (προστατευτικό κράνος, πανωφόρι, γάντια, πανωφόρι κατάλληλο για την προστασία του αναβάτη, αδιάβροχη προστασία και ανακλαστικό γιλέκο κ.τ.λ.). Επιπλέον, γίνεται σαφές πως τα προβλεπόμενα μέτρα δεν επιβαρύνουν οικονομικά τον εργαζόμενο αλλά μόνον τον εργοδότη.

Σημειώνεται, τέλος, ότι για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο της τήρησης και εφαρμογής της σχετικής διάταξης από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα, καθιερώθηκε η υποχρέωση για την καταβολή της μηνιαίας αποζημίωσης μέσω λογαριασμού πληρωμών καθώς και για τη διακριτή αποτύπωσή της στα χορηγούμενα αναλυτικά εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών.

Οι δαπάνες που προκύπτουν από την οδήγηση και χρήση κάθε μεταφορικού μέσου είναι τα έξοδα κίνησης (δαπάνη για αγορά καυσίμων, πληρωμή διοδίων κλπ.), τα έξοδα χρήσης (ασφάλιστρα, τέλη κυκλοφορίας κ.λπ.) και τα έξοδα συντήρησης (επισκευές, κόστος ανταλλακτικών κ.λπ.).

Η καθιέρωση της ελάχιστης πρόσθετης αποζημίωσης χρήσης και συντήρησης της μοτοσυκλέτας ή του μοτοποδηλάτου που χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι κατά την εκτέλεση της εργασίας τους για τη μεταφορά ή διανομή προϊόντων και αντικειμένων, όταν το όχημα είναι δικής τους ιδιοκτησίας, νομής και κατοχής, εντάσσεται στο ευρύτερο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει το ζήτημα της υγείας και της ασφάλειας της συγκεκριμένης κατηγορίας εργαζομένων.

Όπως ρητά προκύπτει από την Αιτιολογική Έκθεση του Νόμου, η αποζημίωση αυτή καταβάλλεται προκειμένου “…να διασφαλίζεται η συντήρηση του οχήματος για την πρόληψη τροχαίων ατυχημάτων που λαμβάνουν χώρα λόγω πλημμελούς συντήρησης και αφετέρου να προστατεύεται ο μισθός της ανωτέρω κατηγορίας εργαζομένων ώστε να μην υπολείπεται από τα κατώτατα καθορισμένα όρια, όπως αυτά ορίζονται σε νόμο ή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας ή από τον συμβατικά καθορισμένο μισθό.”.

Η σχετική διάταξη καθορίζει το κατώτατο όριο της πρόσθετης μηνιαίας αποζημίωσης χρήσης και συντήρησης του μοτοποδηλάτου ή της μοτοσυκλέτας, επομένως είναι επιτρεπτή οποιαδήποτε ευνοϊκότερη συμφωνία σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο για την καταβολή υψηλότερου ποσού αποζημίωσης.

Εξάλλου, η πρόβλεψη περί προσαρμογής του ύψους των σχετικών εξόδων χρήσης και συντήρησης του οχήματος στις συγκεκριμένες, υποκειμενικές συνθήκες κάθε επιμέρους περίπτωσης, καθ’ υπέρβαση του κατώτατου ορίου που προβλέπει η διάταξη, έχει συμπεριληφθεί ήδη στην Αιτιολογική Έκθεση του Νόμου, σύμφωνα με την οποία: “Αυτονόητο είναι ότι σε περίπτωση που τα έξοδα χρήσης και συντήρησης των ανωτέρω οχημάτων υπερβαίνουν το ποσό που ορίζεται στην προτεινόμενη ρύθμιση, ο εργοδότης οφείλει παρομοίως να τα καλύψει με δική του δαπάνη.”.

 Ευνόητο επίσης, σύμφωνα με την ίδια εγκύκλιο,  είναι ότι η περιστασιακή καταβολή, ποσού αποζημίωσης υπέρτερου του κατώτατου μηνιαίου ορίου, κατά τα παραπάνω, σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται τη δυνατότητα συμψηφισμού του υπερβαίνοντος ποσού με την αποζημίωση χρήσης και συντήρησης που θα οφείλεται τον επόμενο ημερολογιακό μήνα.

Σημειώνεται, τέλος, ότι για τον αποτελεσματικότερο έλεγχο της τήρησης και εφαρμογής της σχετικής διάταξης από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα, καθιερώθηκε η εργοδοτική υποχρέωση για την καταβολή της μηνιαίας αποζημίωσης μέσω λογαριασμού πληρωμών καθώς και για τη διακριτή αποτύπωσή της στα χορηγούμενα αναλυτικά εκκαθαριστικά σημειώματα αποδοχών. Σε περίπτωση δε παράβασης από τον εργοδότη των προαναφερθέντων  υποχρεώσεων επιβάλλονται σε βάρος του οι προβλεπόμενες διοικητικές και ποινικές κυρώσεις.