Στις βροχές πνιγόμαστε. Στις φωτιές καιγόμαστε. Στις χιονοπτώσεις «παγιδευόμαστε»
«Ανοχύρωτη Πολιτεία»
Παναγιωτόπουλος Γιώργος
Αν. Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών
Δημοτικός Σύμβουλος Ανδραβίδας Κυλλήνης
Για άλλη μία φορά, για πολλοστή φορά, η χώρα βρέθηκε, ως «Ανοχύρωτη Πολιτεία», σε περιδίνηση γεγονότων που δημιούργησε ένα προβλέψιμο φυσικό φαινόμενο.
Η οργανωμένη πολιτεία δια των θεσμών της και βέβαια προεξάρχουσας της κυβέρνησης, αρκείτο σε ασκήσεις επικοινωνίας, όπως συνηθίζει, προβάλλοντας μια ανακλαστική και ουσιαστικά κενή, επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Οι συνθήκες γνωστές. Χιλιάδες άνθρωποι εγκλωβισμένοι στον πλέον σύγχρονο αυτοκινητόδρομο (Αττική οδό) αλλά και σε άλλους κόμβους πρωτεύουσας σημασίας για την πόλη των 5 εκατ. κατοίκων.
Αναρωτιέται ο πολίτης και δικαίως, πως είναι δυνατόν να συμβαίνει, στις βροχές να πνιγόμαστε, στις φωτιές να καιγόμαστε, στις χιονοπτώσεις να «παγιδευόμαστε», λες και η χώρα βρίσκεται σε αυτόματο πιλότο και μη αντιλαμβανόμενη την καταστροφή που πλησιάζει.
Το κράτος, αν και γνώριζε την εξελισσόμενη κακοκαιρία, έμεινε «ήσυχο» και ανίκανο να προετοιμάσει την διαχείρισή της.
«Δειλοί, μοιραίοι κ άβουλοι αντάμα προσμένουν ίσως κάποιο θάμα»
Είναι μάλλον η πεμπτουσία της ανευθυνότητας και της ανικανότητας των α(χ)ρίστων.
Είναι το αφήγημα της ψευδαίσθησης του επιτελικού κράτους που καταρρέει με θόρυβο και χρεώνει την αποτυχία του, στη ζωή και την κοινωνία, σε όλους τους τομείς.
Είναι τα έντονα σημάδια της ταχύτατης παρακμής, μιας πολιτικής που καθίσταται επικίνδυνη και χρήζει αλλαγής.
Πώς να το ερμηνεύσουμε διαφορετικά;
Αποτελεί «απορίας άξιον», γιατί υποτίμησαν την κατάσταση, γιατί υπερεκτίμησαν την ικανότητά τους και αγνόησαν την ραγδαία εξέλιξη του φαινομένου.
Η συγκεκριμένη κακοκαιρία με την ονομασία “Ελπις”, χαρακτηρίστηκε εξαρχής και έγκαιρα ως ένα επικίνδυνο φαινόμενο, δόθηκε κόκκινος συναγερμός και από πλευράς της ΕΜΥ προσδιορίστηκε χρονικά με μεγάλη ακρίβεια,…και η ενημέρωση ήταν τουλάχιστον πέντε μέρες νωρίτερα προς την κυβέρνηση, δήλωσε ο Δ/ντης της ΕΜΥ κος Κολυδάς.
Αυτό καταδεικνύει ότι το κράτος ήταν σε παραλυτική κατάσταση και η κυβέρνηση απούσα.
Στην Ηλεία το έχουμε ζήσει με τραγικά αποτελέσματα (πυρκαγιές, πλημμύρες κά ). Όσο και αν προσπαθούν να το κρύψουν κάτω από «πολύχρωμο περιτύλιγμα» οι διοικούντες, είναι μια βεβαιότητα που ο κάθε πολίτης έχει βιώσει και βιώνει.
Σε κάθε σοβαρή και πολιτισμένη χώρα του κόσμου, η προετοιμασία για προβλέψιμες και μη, κρίσεις, αποτελεί κύριο μέλημα της κυβέρνησης και των εμπλεκομένων αρμοδίων φορέων – προσώπων.
Είναι γνωστό και έχει ειπωθεί από τους επαΐοντες ότι, η γνώση για τη σωστή διαχείριση και τις σωστές ενέργειες – πρακτικές προκύπτουν μετά τον απολογισμό για το τι συνέβη πραγματικά σε προγενέστερες κρίσιμες συνθήκες. Επιπλέον, ακολουθεί ενδελεχής εξέταση όλων των εμπλεκόμενων φάσεων από την ομάδα ευθύνης (Πολιτική Προστασία, Υπουργεία, αυτοδιοίκηση), συγκρίνοντας αποτελέσματα από διαχείριση προηγούμενων κρίσεων, καταλήγοντας σε νέα συμπεράσματα σχετικά με το τι πήγε καλά και τι όχι, τι θα έπρεπε να έχει γίνει διαφορετικά και αναλύοντας τα δυνατά και αδύναμα σημεία του μηχανισμού αντιμετώπισης. Αυτό όμως χρειάζεται πολιτική και διοικητική υπευθυνότητα και όχι το μύθο των αρίστων.
Τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ μιλούν για «ολοκληρωτική παράλυση». Τα ελληνικά ΜΜΕ, πλην εξαιρέσεων, προσπαθούν ανεπιτυχώς να εξωραΐσουν την κατάσταση.
Η σύγχυση και η ανύπαρκτη στρατηγική, είναι αδιαμφισβήτητη.
Τον «μύλο» του χάους που επικρατεί, τον επιβεβαιώνουν διάφορες δηλώσεις παραγόντων που στοιχειωδώς αγνοούν την πραγματικότητα και ερμηνεύουν τα ζητήματα από την πλατεία Κολωνακίου ή από σαλόνια των βορείων προαστίων, ως γαλαζοαίματη κυβερνώσα ελίτ.
«Να επιβληθούν πρόστιμα τους οδηγούς που εγκλωβίστηκαν στην Αττική Οδό», αξίωσε με περίσσιο θράσος η βουλευτής ΝΔ Παπακώστα Κατερίνα.
Αισθάνομαι ντροπή για αυτό που είδα,.. για το χάος, που είδαμε χθες, δήλωσε ο πρώην υπουργός και βουλευτής ΝΔ Κακλαμάνης Νικήτας.
«Ο σχεδιασμός δεν λειτούργησε», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κος Οικονόμου και παρέπεμψε σε μελλοντική απόδοση ευθυνών.
Γνωστό το αποτέλεσμα. Άλλη μια φορά από τις πολλές, η ευθύνη για την αδυναμία διαχείρισης μιας κρίσης, αφήνεται στη λύτρωση του χρόνου.
Η προσπάθεια για άμβλυνση των ευθυνών με την μετάθεση τους, εξ ολοκλήρου, σε μια ιδιωτική εταιρεία, που μέχρι χθες ως επιλογή, αποτελούσε την λύση για αποτελεσματικότητα πολλών τομέων του δημοσίου, δείχνει τη γύμνια της ανικανότητας και το βαθμό επικινδυνότητας της ακολουθούμενης πολιτικής.
Η χώρα ως «Ανοχύρωτη Πολιτεία». Το ζουν καθημερινά οι πολίτες.
